Oι ΗΠΑ φλέγονται! Ο θάνατος ενός και ύστερα άλλων δύο αφροαμερικανών από αστυνομικούς για ασήμαντη αφορμή ήταν η αρχή για να ξεσπάσουν οι καταπιεζόμενες μάζες, αφροαμερικάνοι, φτωχοί, ισπανόφωνοι, μετανάστες, αυτοί που δεν έχουν φωνή, μισθό, ελπίδα για το αύριο. Μπορεί τα κυρίαρχα ΜΜΕ, οι δυνάμεις καταστολής, η κυρίαρχη τάξη μ’ επικεφαλής την κυβέρνηση Τραμπ να προσπαθούν να βρουν τρόπους χαλιναγώγησης, χειρισμού και τρομοκράτησης, αλλά είναι βέβαιο ότι το καζάνι βράζει. 100.000 φτωχοί πέθαναν από τον ιό, χιλιάδες στοιβάζονται στις λίστες των ανέργων, το 2020 ο ρατσισμός ζει και βασιλεύει, τι χρειάζεται για να ανοίξει το καπάκι; Η κυβέρνηση Τραμπ, λίγο πριν τις εκλογές -παρά την αφωνία των Δημοκρατικών- βρίσκεται μπροστά στην κοινωνία που βογκά, σκιρτά και μάχεται. Χωρίς καθοδήγηση· ναι αλλά το ποτάμι έχει πάρει την κατηφόρα.
▲▼▲
Μονά ζυγά δικά τους! Ο γερμανικός καπιταλισμός, αυτή η παγκόσμια ιμπεριαλιστική αιματορουφήχτρα, «μπουκώνει» με 10 δισ. ευρώ την αεροπορική γερμανική εταιρεία Lufthansa γιατί το ταμείο της παρά τις περικοπές και απολύσεις προσωπικού βρέθηκε «μείον». Και πίστεψαν ορισμένοι ότι το μικρότερο κράτος είναι αληθινή ιστορία. Όπως ο Πορτοσάλτε, που βρίζει δημόσια το κράτος και το δημόσιο, φροντίζοντας να προφυλάξει τη γυναίκα του σε κρατική εταιρεία που ίδρυσε ο Μητσοτάκης. Η ίδια η Ευρωένωση μαζεύει δημόσιο χρήμα για να τροφοδοτήσει ιδιώτες και επιχειρηματίες που σκόνταψαν στον κορονοϊό και κόντεψαν να φαλιρίσουν. Από ό,τι μάθαμε, τα βιβλία του Κέυνς -που υποστήριζε την επέκταση του αστικού κράτους και τις δημόσιες επενδύσεις- ξεσκονίζονται από τους μπουρζουάδες. Καλό διάβασμα.
▲▼▲
«Μην τον είδατε τον Κίτσο τον λεβέντη τον καραμπουζουκλή». Η λαϊκή ρήση ταιριάζει γάντι στον ΣΥΡΙΖΑ που, αφού στρογγυλοκάθισε στην κυβέρνηση, τώρα το παίζει αξιωματική αντιπολίτευση -λέμε τώρα- μέσα σ’ ένα καταιγισμό μέτρων. Υπευθυνότης, εγκράτεια, δημιουργική στάση, δίνει εξετάσεις στην άρχουσα τάξη και την Ευρ. Ένωση. Πάνε τα μεγάλα λόγια και οι δρόμοι και απέμεινε ένα αδειανό πουκάμισο. Από δίπλα ο Περισσός που θέλει -μάταια- να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Διότι άμα στο βαθύ DNA σου είσαι ρεβιζιονιστής, δεν σε αλλάζουν τα κοστούμια, οι χρυσές επωμίδες και τα παράσημα.
▲▼▲
Μύλος έχουν γίνει στην επιτροπή του «1821» της Γιάννας Αγγελοπούλου. Τελευταίο κρακ η αποχώρηση της ιστορικού Μαρίας Ευθυμίου, γεγονός που ανάγκασε τη Γ. Αγγελοπούλου να κάνει καθησυχαστικές δηλώσεις. Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Θα τρίζουν τα κόκκαλα των αγωνιστών.
▲▼▲
Μαύρη ζωή, μαύρη φωνή και μαύρη μέρα
μακρυά η Αφρική κοντύτερα η ελπίδα
μα το γκλομπ του άσπρου αστυνομικού
δυο ίντσες απ’ τα μάτια του.
Μακρυά και οι Μαύροι Πάνθηρες
κάτι άκουσε για δαύτους
τώρα το κρακ σημαδεύει τη ζωή του
σε γειτονιές όπου έγινε ο θάνατος
σύντροφος καθημερινός.
Πολλοί πίστεψαν πως αυτή η γη θα ’ναι γη ελευθερίας.
Τώρα η μπότα της πατάει ξένες σημαίες
και τα κανόνια της σημαδεύουν τις γλώσσες όλου του κόσμου.
Μα να! Κάτω από την άσφαλτο κινούνται τα ρυάκια
και ο Μισισιπής γεννοβολάει απείθαρχους
μέσα στα μοιρολόγια ανθίζουν οι κώδικες της ανυπακοής
και τα παλιά τραγούδια μπήκαν σε νέα βάζα.
Μπορεί να χτίζει φράχτες η Ουάσινγκτον
όμως στα σπλάχνα της αναδεύουν νέα μανιφέστα.
Ακανόνιστα, ατέλειωτα, με πύρινα ρύγχη
-ως πότε ο λευκός θα κυβερνάει-
και από παντού ακούγεται σαν σύνθημα
«θέλω ν’ ανασάνω».
