Έχομε και λέμε. 35.000 γυναίκες στη χώρα μας κάθε χρόνο κάνουν άμβλωση. Ένα στα πέντε περιστατικά κακοποίησης έχουν σεξουαλικό περιεχόμενο.
Ωστόσο θρησκευτικές, οπισθοδρομικές, μεσαιωνικές σέχτες και αιρέσεις αξιοποιώντας τη βουβαμάρα της υπουργού Παιδείας και τα “ήξεις – αφήξεις” της κυβέρνησης, εκστρατεύουν ενάντια στο δικαίωμα της γυναίκας να διαχειρίζεται το σώμα της, είναι ενάντια στους προγεννητικούς ελέγχους, ανακατεύουν τα προφυλακτικά και τη σεξουαλική αγωγή στα σχολεία με τον …θεό και ένα αστικοδημοκρατικό αίτημα όπως είναι η άμβλωση το αναζητούν στην Παλαιά Διαθήκη, τις δοξασίες και δεισιδαιμονίες.
Ας μας φυλάξει ο θεός από τη βλακεία και την ακροδεξιά σκοπιμότητα.
▲▼▲
Έχουμε ν’ ακούσουμε με αφορμή τα 200 χρόνια από την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821 πράγματα και θαύματα. Άλλωστε η Γ. Αγγελοπούλου και ο καλοπληρωμένος θίασός της ανέλαβαν από τώρα να μας γανώσουν το κεφάλι.
Η επανάσταση του 1821 ήταν εθνικοαπελευθερωτική ως προς το περιεχόμενό της, αστική ως προς την καθοδήγησή της και λαϊκή (αγρότες, ναυτικοί, κλεφταρματωλοί) ως προς την κοινωνική της σύνθεση. Αυτόν τον χαρακτήρα, το περιεχόμενο, την καθοδήγηση και το μαχόμενο σώμα της θα το αμφισβητήσουν από τα δεξιά και τ’ αριστερά πολλοί και με πολλούς τρόπους. Κυρίως θ’ αφυδατώσουν τον χαρακτήρα της σε μια εθνικιστική και “τουρκοφαγική” βάση. Οπότε πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα.
▲▼▲
Τι διδάσκει λοιπόν το Brexit πέρα από τις επιφανειακές αναλύσεις;
Πρώτον ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις είναι εδώ κυρίαρχες και ζωντανές. Στη Μεγάλη Βρετανία οι στόχοι ενός τμήματος των καπιταλιστών της άρχουσας τάξης ενώθηκαν πρόσκαιρα με τη λαϊκή αγανάκτηση.
Δεύτερον ότι μπορεί να υπάρξει αποχώρηση από την ΕΕ χωρίς απαραίτητα αυτό να συνδέεται με το σοσιαλισμό όπως διατυμπανίζει η ηγεσία του ΚΚΕ! Διότι οι αντιθέσεις των λύκων είναι ένα ζήτημα, η κατάληξή τους ένα δεύτερο. Άμα δεν υπάρχει ο γάτος αλωνίζουν τα ποντίκια.
▲▼▲
Ωραία και θαυμαστά πράγματα διαβάζουμε και ακούμε από τους αντικαπιταλιστές “φίλους” μας σ’ ό,τι αφορά στις σχέσεις Τουρκίας – Ελλάδας. Η χώρα που πατάει σε άλλες τρεις (Κύπρος, Συρία, Ιράκ) που ρίχνει ρώσικα αεροπλάνα, που αμφισβητεί παλιές συνθήκες (Λωζάνη) και πραγματεύεται γαλάζια Μεσόγειο, είναι ίσα βάρκα – ίσα νερά με την Ελλάδα. Μπορεί ένας μικρός να είναι ταραξίας επιθετιστής και τσαμπουκάς; Βεβαίως. Παράδειγμα το Ισραήλ που παίζει με τις ιμπεριαλιστικές πλάτες. Αλλά να μην βλέπει κανείς τους συσχετισμούς και την πραγματικότητα, σημαίνει πολιτική μυωπία.
Σε κάθε περίπτωση ισχύει το ανέκδοτο με τον Πάπα και τον Μήτσο όπου ο φίλος του τελευταίου τον θεωρούσε σημαντικότερο του Πάπα.
▲▼▲
Αν κανείς πάρει στα σοβαρά τα ρητά της λεγόμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς θα καταλήξει σε λογικά τέρατα. Τρανό παράδειγμα ότι απεμπολούν κάθε τι που μυρίζει “εθνικό”. Μ’ αυτό τον τρόπο η εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821 θάφτηκε κάτω από τόνους ανοησίας, ενώ τα σύνορα, η Κύπρος, η ΑΟΖ, το Αιγαίο φαίνεται πως ανήκουν στα … UFO. Αλλά, γιά να πάρουμε το παράδειγμα της δουλειάς. Χρόνιο αίτημα της αριστεράς είναι το “θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία”. Σε τι καθεστώς; Στον καπιταλισμό! Με τι σχέσεις; Εκμετάλλευσης.
Θα είχε ενδιαφέρον να λέγαμε στον άνεργο. Μα θέλεις δουλειά στον καπιταλισμό, σχολείο και νοσοκομείο στο αστικό σύστημα, ασφαλείς δρόμους από τις πολυεθνικές, συγκοινωνίες από τα μονοπώλια;… και πάει λέγοντας.
Αλλά αν απογειώνεσαι από την πραγματικότητα και γεμίσεις το δωμάτιο σου καθρέφτες, θα βλέπεις ή τον εαυτό σου ή φαντάσματα.
▲▼▲
Μαίνεται η αντιπαράθεση στο δικαστικό βόρβορο.
Ο Παπαγγελόπουλος -πρώην αρχηγός των ρουφιάνων της ΕΥΠ- ξεσπαθώνει κατά πάντων με αφορμή το σκάνδαλο της Novartis.
Τσακώνονται οι ιπποπόταμοι θα την πληρώσουν τα βατράχια στο βάλτο, έλεγαν οι Κινέζοι πριν τους ρουφήξει ο τουρμποκαπιταλισμός και χάσουν τη λαϊκή φιλοσοφία και σπιρτάδα τους.
Εμείς καλού – κακού θυμόμαστε ότι η δικαιοσύνη τους έβγαλε παράνομες και καταχρηστικές τις 82 απεργίες στις 82 προσφυγές.
Τόσο αμερόληπτη, τόσο δίκαιη και τόσο ταξική.
Μωρέ, δεν πάνε να χαθούνε!
