Ακούσαμε ότι οι παπάδες ως εκπρόσωποι του θεού επί της γης δεν ανακατεύονται με την πολιτική! Μέγα ψεύδος. Τι δείχνουν τα πρόσφατα γεγονότα; Ο Ιερώνυμος έχει προνομιακό συνομιλητή τον Α. Τσίπρα και μαζί του διαπραγματεύεται κινητά, ακίνητα και ανθρώπους. Ο Αθηναγόρας του Φαναρίου αναγνωρίζει την αυτοκεφαλία της εκκλησίας της Ουκρανίας, δηλαδή των φασιστών του Ποροσένκο, γιατί έτσι επιτάσσει η Δύση κόντρα στον Πούτιν. Ο ίδιος παύει τον Δημήτριο, αρχιεπίσκοπο της Αμερικής γιατί ο τελευταίος τα χάλασε με την Ομογένεια και – λέγεται – πως έφαγε τα λεφτά για τον ναό του Αγίου Βασιλείου στους δίδυμους πύργους. Ο Πάπας «κάνει γαργάρα» διάφορα σκάνδαλα καθολικών παπάδων και τρεις-τέσσερις μητροπολίτες στη χώρα μας μόνο που δεν έβαλαν τη σβάστικα στα αρχιερατικά άμφιά τους. Η στήλη δεν γνωρίζει τι θεό πιστεύουν οι παρά πάνω αλλά οσμίζεται ότι κάτι πολύ σάπιο υπάρχει πίσω από τους ρασοφόρους.
▲▼▲
Έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε ότι για κάθε κόμμα ισχύει το «πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι». Διότι μπορεί ο Δ. Κουτσούμπας να έχυσε πολύ λάδι από το καντήλι του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ και πολύ δάκρυ για τα λάθη (ποια άραγε;) αλλά η 20η Διεθνής Συνάντηση εργατικών και «κομμουνιστικών» κομμάτων στην Αθήνα, που έγινε με την ευθύνη της ηγεσίας του ΚΚΕ, άλλα μαρτυράει. Έτσι διαβάζουμε: Συμμετείχε το ΚΚΚίνας, κόμμα τού τούρμπο καπιταλισμού, 3-4 ανάλογα της Ρωσίας με βαρύνον παρελθόν, το ΚΚΙράκ που έκανε κυβέρνηση με τους κατακτητές και τράβα κορδέλα. Διότι καλό το μπούγιο, νάχουμε να λέμε. Αλλά η ιστορία και τα πεισματάρικα γεγονότα είναι αμείλικτα. Τώρα οι ΚΝίτες υπερηφανεύονται. Ξέρουν άραγε;
▲▼▲
Αναμφίβολα η προσπάθεια των εθνικιστών, παλιών και νέων φασιστών να χρησιμοποιήσουν, μετά τις κερκίδες των γηπέδων και τα σχολεία ως δεξαμενή ψήφων και οπαδών είναι σοβαρό ζήτημα. Το αυγό του φιδιού γεννάει Λερναίες Ύδρες, πολυκέφαλες και επικίνδυνες. Ωστόσο η απάντηση στο νέο φασισμό δεν βρίσκεται επ’ ουδενί στη «νέα αριστερά» των συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτοί περιφρονούν κάθε έννοια πατριωτισμού που τον συγχέουν με τον εθνικισμό όπως άλλωστε κάνουν οι συνεπείς αναρχικοί. Έτσι ο Π. Μαυροειδής του ΝΑΡ κάνει ασκήσεις αγνωστικισμού και πιρουέτες αντιεθνικισμού όταν αναφέρεται στο πάρα πάνω γεγονός σε ιστότοπους. Δεν βρίσκει να γράψει ούτε μια αράδα για τη χώρα μας που είναι αλυσοδεμένη στον ιμπεριαλισμό, αλλά ξεχειλίζει από εμπνεύσεις γι’ αυτούς που δεν έχουν πατρίδα και ενώνονται διεθνώς και πλανητικά. ‘Όπως θάγραφε κι ένας ΣΥΡΙΖαίος που ξεκίνησε από την αριστερά. Έτσι θα πολεμηθούν οι εθνικιστές;
▲▼▲
Η απεργία στις 28 Νοέμβρη, κάποια άλλη που έγινε (;) στις 14 Νοέμβρη, οι μετακινήσεις-κωλοτούμπες του ΚΚΕ – ΠΑΜΕ επαναφέρουον στο προσκήνιο τη συζήτηση για το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα. Όπως σημειώθηκε στη συζήτηση της ΕΡΓΑΣ (23/11/2018) έχουμε να συνοψίσουμε:
– Η αναγκαία ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος πάει αντάμα με το πολιτικό κίνημα της αριστεράς.
– Ο πολύς κόσμος είναι εκτός συνδικάτων ή τα περιφρονεί. Πρέπει να γίνει αγώνας για την αντιστροφή του ρεύματος αυτού.
– Οι ηγεσίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΑΔΥ-ΕΚΑ κλπ. αντανακλούν την κατάσταση στη βάση που χρειάζεται να αλλάξει.
– Τα συνδικάτα για να γίνουν «όπλα των εργαζομένων» χρειάζονται μαζικότητα και ταξική πυξίδα.
– Δεν λείπει η «καλή ημερομηνία», λείπει η αγωνιστική – ταξική γραμμή!!!
