-Οι έρευνες και η στατιστική αποτελούν βέβαια σημαντικά στοιχεία και φανερώνουν πολλές όψεις της καθημερινής, δύσκολης, πραγματικότητας που βιώνουν τα εκατομμύρια της εργατικής τάξης και του λαού μας. Η δε Στατιστική, ως επιστήμη, αποτελεί μία σίγουρη βάση εξαγωγής συμπερασμάτων. Ζώντας, ωστόσο, σε ταξική κοινωνία οι αριθμοί και πολύ περισσότερο τα συμπεράσματα που εξάγονται από τις διάφορες έρευνες, όχι μόνο δεν είναι αντικειμενικά και ουδέτερά ταξικά αλλά αντίθετα χρησιμοποιούνται από την άρχουσα τάξη όπως τη συμφέρει. Αριθμοί και στοιχεία μπαίνουν στο ταξικό μίξερ, χτυπιούνται καλά έως ότου διαλυθούν και αλλοιωθεί-αν δε χαθεί εντελώς- κάθε συμπέρασμα που θα φώτιζε τη ζοφερή πραγματικότητα. Κάποιες όμως φορές η τραγικότητα της κατάστασης είναι τέτοια που δε γίνεται να κρυφτεί κάτω από τόνους σκόνης. Το υπουργείο εργασίας δημοσιεύει εκθέσεις που εικονίζουν την κατάσταση της εργατικής τάξης. Στην ετήσια έκθεση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα βρίσκει κανείς ενδιαφέροντα στοιχεία. Η αστική μάλιστα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, έγκριτη όπως τη χαρακτηρίζουν εφημερίδα των αστών, δημοσιεύει πρόσφατα πίνακα από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ και τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν είναι εύγλωττα.
Σε ένα σύνολο 2.250.000 εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα η συντριπτική πλειοψηφία, περίπου το 60%, αμείβεται με μισθούς κάτω των 1.000 ευρώ. Για να απλοποιήσουμε τα πράγματα εκεί κυμαίνονται οι αμοιβές περίπου 1.300.000 εργαζόμενων. Το 25% περίπου απολαμβάνει μισθούς 1.000-1.500 ευρώ, σε απλά ελληνικά ας πούμε 500.000. Και ένα 15% αμείβεται με μισθούς που ξεπερνούν τις 2.000 ευρώ και πάνω. Το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ καθρεφτίζει, θέλοντας και μη, ολοκάθαρα την εικόνα της κοινωνίας, την κατάσταση εκατομμυρίων εργαζόμενων, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία αντιμετωπίζουν τον ζόφο της φτώχειας. Και βέβαια τα στοιχεία αυτά μπορούν μόνα τους να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης των αστικών πολιτικών δυνάμεων, όπως και γίνονται καθημερινά είτε από τωρινούς διεκδικητές ψήφου και συνείδησης – ΝΔ είτε από χτεσινούς – ΣΥΡΙΖΑ. Εξ ου και ο διαγωνισμός μεταξύ τους για το ποιος θα μοιράσει τα περισσότερα ψίχουλα. Όλα τα παραπάνω αν συμπληρωθούν με άλλα κρίσιμα στοιχεία, όπως ας πούμε η ανεργία, η ευέλικτη εργασία, η απλήρωτη εργασία, σκοτεινιάζουν περισσότερο την εικόνα. Βάλτε και την ακρίβεια, την ενεργειακή ακρίβεια, τα τόσα χρόνια κρίσης και μνημονιακών πολιτικών φτώχειας και εξαθλίωσης, για να έχετε μία σαφή εικόνα, κατάμαυρη, της κοινωνίας τους.
Η κατάσταση θυμίζει έντονα το γνωστό μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ, «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι». Ο Ντόριαν Γκρέι είναι ένας αριστοκράτης, πλούσιος και κοσμικός νέος, με εκθαμβωτική ομορφιά που σαγηνεύει όποιον τον αντικρίζει. Ο Ντόριαν συνειδητοποιεί τη γοητεία που ασκεί στους ανθρώπους, όταν στέκει θαμπωμένος μπροστά στο πορτρέτο. Μια ευχή ανεβαίνει αυθόρμητα στα χείλη του: Να μην γεράσει ποτέ. Πράγματι, ενώ τα χρόνια περνούν, τα σημάδια του χρόνου αποτυπώνονται στο πορτρέτο, ενώ η δική του «ομορφιά» παραμένει αναλλοίωτη. Καθώς όμως επιδίδεται σε έκλυτο βίο, πέρα από τις ρυτίδες και τη φθορά του χρόνου, στο πορτρέτο φανερώνεται η έκφυλη φύση του, η σαπίλα του, η αληθινή του εικόνα. Αντικαταστήστε τον Ντόριαν Γκρέι με τον καπιταλισμό και θα καταλάβετε!
-Άραγε μπορεί μία δολοφονία, με «αθλητικά» ελατήρια, να οδηγήσει σε κινητοποίηση συνδικάτων και άλλων φορέων; Όπως δείχνουν τα πράγματα, ναι.
Έναν χρόνο έπειτα από τη στυγερή δολοφονία του 19χρονου Α. Καμπανού διοργανώνονται κινητοποιήσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ώστε να μην υπάρξει παρόμοιο γεγονός. Εργατικά σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών μαζί με άλλους φορείς της πόλης κάλεσαν σε δράσεις την Τετάρτη, 1 Φεβρουαρίου. Καταθέσεις στεφανιών, τουρνουά ποδοσφαίρου και μπάσκετ οι φοιτητές, αποχή από τα μαθήματα οι μαθητές, διαμαρτυρίες με πλακάτ και πανό στα σχολεία και πορεία στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, στην οποία καλούν σειρά συνδικάτων και η Α΄ΕΛΜΕ μαζί με την Ομοσπονδία Ενώσεων Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας. Σωστή η προσπάθεια και προφανώς και η συνεργασία τόσων πολλών φορέων. Ελπίζουμε ασφαλώς η κοινή δράση, με όρους μαζικούς, να βρίσκει δρόμους και για άλλα εξίσου σοβαρά θέματα, όπως η περίοδος απαιτεί.
Στον αστερισμό των συναυλιών το ΚΚΕ και για τις εκδηλώσεις αυτές πολλά μπορεί κανείς να πει, και έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά. Η Κ.Ο. Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ εξέδωσε ανακοίνωση έπειτα από τη συναυλία στο Παλαί ντε σπορ, ανακοίνωση ευχαριστιών σε όσους βρέθηκαν στη συναυλία και όσους άκουσαν την ομιλία Κουτσούμπα. Εμείς δεν την ακούσαμε διά ζώσης, τη διαβάσαμε όμως με προσοχή και διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά τη «στοχοπροσήλωση» αυτού του κόμματος στις…εκλογές και τον διακαή του πόθο να αυξήσει ποσοστά και έδρες, διότι… έτσι θα σωθεί ο λαός μας. Δε μας προξενούν εντύπωση τα λεγόμενα καθότι χιλιοειπωμένα και γνωστά. Ούτε ασφαλώς μπορούμε να κρίνουμε το συγκεκριμένο κόμμα από την επιλογή του να ξεκινήσει την επανάσταση…συγγνώμη να συνεχίσει την προεκλογική του εκστρατεία με συναυλίες∙ έχει απόλυτο δικαίωμα. Έχουμε ωστόσο το δικαίωμα να κρίνουμε τον ρόλο που διαδραματίζουν όσα λέγονται από αυτό εκτός και εντός συναυλιών, σε κάθε του κείμενο, σε κάθε συνέντευξη, σε κάθε εμφάνιση, σε κάθε του πολιτική πράξη, σε κάθε απουσία από τους πραγματικούς αγώνες του λαού μας.
