Πραγματοποιήθηκε η συνάντηση Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη-Πρυτάνεων, όπου παρουσιάστηκαν οι προτάσεις της κυβέρνησης για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Αυτό το σχέδιο προβλέπει τη σύσταση “Ειδικού Σώματος Δημόσιας Εξουσίας”, ένα σώμα ένοπλο, δηλαδή αστυνομία, το οποίο θα αναλάβει υποτίθεται την “ασφάλεια του πανεπιστημιακού χώρου” και την “καταπολέμηση της εγκληματικότητας”. Ταυτόχρονα, θα προβλέπονται ποινές για όσους συμμετέχουν σε δράσεις που βάλλουν κατά της “ακαδημαϊκής ελευθερίας”, της “αξιοπρέπειας των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας” και κατά της “δημόσιας περιουσίας”, οι οποίες θα είναι ακόμα πιο αυστηρές αν πρόκειται για μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, δηλαδή φοιτητές. Ακόμα, γίνεται συζήτηση για κάρτες εισόδου και κάμερες.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται στο έπακρο την πανδημία και τις κλειστές σχολές για να περάσει όλα τα αντιεκπιαδευτικά και αντιδημοκρατικά σχέδιά της. Διότι τέτοια αντιδημοκρατικά και κατασταλτικά είναι τα μέτρα που προτείνει για τις σχολές. Καμία σχέση δεν έχουν με κάποια γενική αντιμετώπιση της “εγκληματικότητας”, αλλά με το χτύπημα του φοιτητικού κινήματος. Πέρυσι κατάργησε το άσυλο, τώρα φέρνει και επίσημα την αστυνομία μες στις σχολές, για να τρομοκρατεί μόνιμα τους φοιτητές, ξυπνώντας μνήμες από τις μαύρες μέρες του μετεμφυλιακού κράτους και της χούντας. Στο ίδιο πνεύμα, ποινικοποιούνται ουσιαστικά οι δράσεις του φοιτητικού κινήματος, καθώς δράσεις κατά της “δημόσιας περιουσίας” μπορούν να νοηθούν, για παράδειγμα, οι καταλήψεις, ενώ προσβολή της “ακαδημαϊκής ελευθερίας” και της “αξιοπρέπειας των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας” μπορούν να νοηθούν οι λεκτικές αντιπαραθέσεις με καθηγητές, Πρυτάνεις ή Κοσμήτορες στα πλαίσια παραστάσεων διαμαρτυρίας. Ακόμη και η ελευθερία διακίνησης των ιδεών χτυπιέται, καθώς ως “φθορά δημόσιας περιουσίας” μπορούν να νοηθούν οι αφισοκολλήσεις και η αναγραφή συνθημάτων. Αυτή ακριβώς την πολιτική και συνδικαλιστική δράση έχουν στόχο αυτά τα μέτρα. Η παρουσία ενός σώματος-παρακλαδιού της Ελληνικής Αστυνομίας μες στις σχολές, καθώς και η ενεργή παρουσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη σε αυτούς τους σχεδιασμούς, μαρτυρούν τον κατασταλτικό χαρακτήρα αυτών των μέτρων.
Να τονίσουμε ότι η κυβέρνηση έχει ιδιαίτερο μένος απέναντι στο χώρο της εκπαίδευσης. Πέρυσι τέτοιες μέρες, κάτω από την πίεση του φοιτητικού κινήματος το Υπουργείο Παιδείας απέσυρε τη διάταξη για τις διαγραφές φοιτητών. Το Μάη, καθηγητές και δάσκαλοι, με μαζικές Γενικές Συνελεύσεις και αντίστοιχες διαδηλώσεις, εν μέσω καραντίνας και απαγορεύσεων, έστελναν στα αζήτητα την πρόταση για τις κάμερες στα σχολεία. Το Σεπτέμβρη, οι μαθητές προχωρούσαν σε εκατοντάδες καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στα ανύπαρκτα υγειονομικά μέτρα στα σχολεία.
Πριν ένα μήνα, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι, ξανά, γύρισαν μαζικά την πλάτη τους στις ηλεκτρονικές εκλογές που πήγε να επιβάλει το Υπουργείο Παιδείας. Μετά από αυτά, η κυβέρνηση φέρνει τώρα τα μαύρα σχέδιά της για το χτύπημα των Φοιτητικών Συλλόγων, γιατί φοβάται την αντίδραση των φοιτητών και εκτιμά ότι με κλειστά τα τριτοβάθμια ιδρύματα από το Μάρτη, δε θα προκύψουν μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών.
Το φοιτητικό κίνημα καλείται να καταγγείλει την πολιτική της καταστολής και του χτυπήματος των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Να καταδικάσει κάθε σχέδιο για την εγκατάσταση αστυνομίας μέσα στις σχολές, καθώς και για κάθε διάταξη που ποινικοποιεί στην ουσία τη δράση των Φοιτητικών Συλλόγων. Παρά τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφώσει οι κυβερνητικές απαγορεύσεις και η καταστολή, οι φοιτητές πρέπει να πιάσουν ξανά το νήμα των αγώνων, για να αντιταχθούν στην πολιτική της υποχρηματοδότησης και των ταξικών φραγμών.
Για να υπερασπιστούν τους Συλλόγους τους, τις συλλογικές διαδικασίες και τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος.
