Συνεχίζονται οι αφόρητες πιέσεις και οι ωμοί εκβιασμοί των δυτικών, με οργανέτο τους την ακραιφνή ευρωαμερικανόδουλη πρόεδρο Ζουραμπισβίλι, προς την επανεκλεγείσα κυβέρνηση του «Γεωργιανού Ονείρου». Η Ζουραμπισβίλι που είχε ξετσίπωτα προαναγγείλει «μετεκλογικές ταραχές» σε περίπτωση που το αποτέλεσμα της κάλπης δεν ήταν αρεστό στους δυτικούς προστάτες της και συμβατό με τους γεωπολιτικούς τους σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου, αρνήθηκε, όπως άλλωστε και τα ξένα αφεντικά της, να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα. Κατήγγειλε εξαρχής «ειδική επιχείρηση της Ρωσίας και δάχτυλο του Πούτιν» και κάλεσε την επαύριο των εκλογών από κοινού με τον χρεοκοπημένο ομογάλακτό της Σαακασβίλι σε βίαιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις αλά Μαϊντάν «για να δείξουμε στον κόσμο ότι αγωνιζόμαστε για την ελευθερία και είμαστε ένας λαός που δεν ανέχεται την αδικία».
Οι Αμερικανοευρωπαίοι ιμπεριαλιστές με τη σειρά τους, σε ένα κρεσέντο απύθμενης υποκρισίας και απροκάλυπτης επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις της Γεωργίας, αφού απαίτησαν από την ηγεσία της «να καταργήσει τη νομοθεσία που υπονομεύει τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες», συνεχίζουν την εργώδη προσπάθειά τους για εγκλωβισμό της φτωχής χώρας στο δυτικό μαντρί. Στα πλαίσια αυτά, τρομοκρατούν τον γεωργιανό λαό πως θα αντιμετωπίσει σοβαρές συνέπειες «αν δεν επαναληφθούν οι εκλογές». Είναι ωστόσο τόσο έωλη η προπαγάνδα τους περί «ρωσικής ανάμειξης» που ακόμη και στην έκθεση του εξωνημένου ΟΑΣΕ και άλλων τριών εγκεκριμένων από τη Δύση διεθνών οργανισμών (όπου συμμετέχουν 529 παρατηρητές από 42 χώρες) αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «οι ψηφοφόροι είχαν ευρεία επιλογή μεταξύ 18 ψηφοδελτίων και οι υποψήφιοι πλήρη ελευθερία στις προεκλογικές καμπάνιες τους».
Σύμφωνα δε με τον επικεφαλής του οργανισμού, Αλιζάρντ, «η αφοσίωση που είδαμε από όλες τις πλευρές την ημέρα των εκλογών (η ενεργός συμμετοχή των ψηφοφόρων, η ισχυρή παρουσία δικαστικών αλλά και κομματικών παρατηρητών στα τμήματα και η μεγάλη ποικιλία των φωνών) αποτελεί ένδειξη ενός εξελισσόμενου συστήματος υπό κατασκευή, με έντονη δημοκρατική ζωντάνια». Οι διεθνείς παρατηρητές διαβεβαιώνουν επίσης για «την καταλληλότητα του νομικού πλαισίου» για τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών καθώς και ότι οι εκλογικές υπηρεσίες «οργάνωσαν αποτελεσματικά» την εκλογική διαδικασία που έγινε «οργανωμένα και με τάξη».
Είναι φανερό πως ο γεωργιανός λαός, κόντρα στο όργιο των ωμών παρεμβάσεων και την ενορχηστρωμένη επιχείρηση εκφοβισμού του που εκπορεύεται από τους Αμερικανοευρωπαίους επικυριάρχους με υποπόδιο τη Ζουραμπισβίλι (από αυτούς δηλαδή που παριστάνουν τους εγγυητές των «οικουμενικών αξιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας» σε αντιπαράθεση υποτίθεται με την «κακόβουλη επιρροή του αυταρχικού καθεστώτος Πούτιν»), αρνήθηκε να υποταχθεί στις ορέξεις των δυτικών. Έχοντας πληρώσει ακριβά τους τυχοδιωκτισμούς των ντόπιων λακέδων τους στο παρελθόν (διάβαζε πόλεμος του 2008 με τη Ρωσία επί Σαακασβίλι, που οδήγησε στην εθνική ταπείνωση με την απόσχιση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας), η λαϊκή πλειοψηφία συντάχθηκε με το αφήγημα του ευρωσκεπτικιστή Κομπαχίτζε που, σύμφωνα με τον Όρμπαν, «ενώ εφάρμοσε φιλοευρωπαϊκή πολιτική, δεν επέτρεψε να γίνει η Γεωργία δεύτερη Ουκρανία».
