Με φόντο το βάλτωμα των πολιτικοστρατιωτικών σχεδίων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, που οφείλεται στον ηρωικό αντικατοχικό αγώνα του αφγανικού λαού, ο Τραμπ επιχειρεί με τη συμφωνία της Ντόχα την εσπευσμένη-“βελούδινη” απεμπλοκή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από τον πολυδάπανο κατακτητικό πόλεμο, που διεξάγει τώρα και δύο δεκαετίες στην πολύπαθη χώρα.
Πράγματι, στις 10 Μάρτη, η Ουάσιγκτον κατέθεσε το επίμαχο ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας (Σ.Α.) του ΟΗΕ, προκειμένου να επικυρωθεί ο “οδικός χάρτης” της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Ταλιμπάν.
Προηγήθηκαν βέβαια τα γνωστά παζάρια μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Ειδικότερα η Κίνα, που επιχειρεί με μοχλό το σχέδιο “Μία Ζώνη-Ένας Δρόμος” να χρησιμοποιήσει την Ευρασία ως ορμητήριο για τις αγορές της Ευρώπης, κινείται δραστήρια για την αναβάθμιση του ρόλου της στην ευρύτερη περιοχή, φιλοδοξώντας να καλύψει το γεωπολιτικό κενό που προκύπτει από τη σχετική υποχώρηση της πλανητικής υπερδύναμης, με προπαγανδιστικό περιτύλιγμα την αναγκαιότητα της “περιφερειακής συνεργασίας”.
Να θυμίσουμε εδώ τη “διαρροή” των Ταλιμπάν σε ανύποπτο χρόνο (τον περασμένο Δεκέμβρη, προφανώς ως διαπραγματευτικό ατού απέναντι στους Αμερικανούς μπροστά σε ενδεχόμενο ναυάγιο των πολυκύμαντων διαπραγματεύσεων μαζί τους) περί “διοργάνωσης διάσκεψης για την ειρήνευση” με πρωτοβουλία της Κίνας.
Ωστόσο, η κορύφωση της παρατεταμένης πολιτικής κρίσης ναρκοθετεί προς το παρόν την ευόδωση του “ενδοαφγανικού διαλόγου”. Είναι χαρακτηριστικό πως την παραμονή της υπερψήφισης της συμφωνίας από το Σ.Α. του ΟΗΕ, οι δύο βασικοί υποψήφιοι για την προεδρία στις εκλογές του περασμένου Σεπτέμβρη, Γάνι και Αμπντουλά, …”αυτοανακηρύχθηκαν” σε ξεχωριστές ορκωμοσίες ως οι νέοι επικεφαλής του “ανώτατου αξιώματος της χώρας”. Σε δεινή θέση βρέθηκε ο “δοκιμασμένος” λακές Γάνι, στον οποίο οι Αμερικάνοι δεν επέτρεψαν καν να παρευρεθεί στη Ντόχα. Μπροστά στο φάσμα της ολοκληρωτικής συντριβής των δυνάμεών του από τους Ταλιμπάν και προφασιζόμενος ότι δεν του ζήτησε ο Τραμπ την απελευθέρωση 5000 κρατουμένων, προσπάθησε τυχοδιωκτικά να ξανακερδίσει πόντους στον ανταγωνισμό του με τον Αμπντουλά. Στα πλαίσια αυτά, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αφήσει ελεύθερους αρχικά 1500 σε διάστημα 15 ημερών, απαιτώντας την “τήρηση των δεσμεύσεων των Ταλιμπάν”.
Οι συνεχείς υποδείξεις από τα υπερατλαντικά αφεντικά στους εντολοδόχους τους “να συνεργαστούν για το συμφέρον του αφγανικού λαού” δεν έπιασαν τόπο. Μέχρι και ο ΥΠΕΞ, Μ. Πομπέο, πραγματοποίησε ταξίδι αστραπή στην Καμπούλ προκειμένου “να συνετίσει” τους Γάνι και Αμπντουλά. Τελικά η αδυναμία προώθησης της διατεταγμένης “εθνικής συνεννόησης” οδήγησε στις απειλές Πομπέο για μείωση της χρηματοδότησης των ΗΠΑ στην “αφγανική κυβέρνηση” κατά “ένα δισ. δολάρια το 2020 και κατά άλλο ένα δισ. το 2021”. Ο Πομπέο ύψωσε περαιτέρω τους τόνους, κατηγορώντας τους “απείθαρχους” λακέδες του ότι “βλάπτουν τη σχέση ΗΠΑ-Αφγανιστάν”.
Η εν λόγω οπερέτα έληξε προς το παρόν με τον Α. Γάνι να ανακοινώνει στις 26/3 το σχηματισμό ομάδας 21 ατόμων για τις διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ωστόσο ότι ο Αμπντουλά θα στηρίξει την εν λόγω ομάδα. Την ίδια μέρα αποφάσισε την αποφυλάκιση έως και 10.000 κρατούμενων για την αποσυμφόρηση των φυλακών λόγω κορονοϊού, αποκλείοντας “αυτούς που διέπραξαν εγκλήματα κατά της εθνικής και διεθνούς ασφάλειας”.
