Η επικείμενη αποχώρηση της Μέρκελ από την Καγκελαρία, η οποία κυριάρχησε στη γερμανική πολιτική ζωή για πάνω από 15 χρόνια, αναδιατάσσει τους πολιτικούς συσχετισμούς, ενόψει των ομοσπονδιακών εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου.
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πρωτιά και ανοδική τάση, μετά από πολλά χρόνια, των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) του νυν υπουργού Οικονομικών στην κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού Όλαφ Σολτς, καθώς προηγούνται των Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) του διαδόχου της Μέρκελ, Άρμιν Λάσετ ο οποίος καταγράφει πτωτική τάση στη δημοτικότητά του ως υποψήφιος καγκελάριος. Μάλιστα ο Σόλτς αναδείχθηκε και ο άτυπος νικητής της πρώτης τηλεμαχίας. Σε κάθε περίπτωση το πολιτικό περιβάλλον είναι ρευστό καθώς μόλις πρόσφατα οι δημοσκοπήσεις έδιναν τους Πράσινους, ακόμη και πρώτο κόμμα.
Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση το SPD λαμβάνει 25% (με άνοδο 2%), ενώ η CDU/CSU 20%. Τρίτο κόμμα εμφανίζονται οι Πράσινοι με 16,5%, ακολουθούμενοι από τους Φιλελεύθερους με 13,5%, ενώ η ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) διατηρεί σταθερά υψηλά ποσοστά γύρω στο 11% ενώ η «Αριστερά» (Die Linke) βρίσκεται στο 7%.
Αν επαληθευθούν αυτές οι προβλέψεις τότε προκύπτουν δυνατότητες σχηματισμού πέντε τρικομματικών συνασπισμών (τέσσερις υπό την ηγεσία του SPD), οπότε προβλέπονται χοντρά παζάρια λαμβάνοντας υπόψη και το τι επακολούθησε μετά τις προηγούμενες εκλογές του 2017.
Εδώ παίζεται όλο το παιχνίδι, αφού το CDU/CSU και όσοι οικονομικοί παράγοντες βρίσκονται πίσω από αυτό θα ήθελαν μια επανάληψη του μεγάλου συνασπισμού με το SPD. Για το σκοπό αυτό επιτίθενται στους σοσιαλδημοκράτες για να «κάψουν» τα σενάρια που έχουν αφεθεί να διαρρεύσουν για τρικομματική κυβέρνηση με τους Πράσινους και το Die Linke καθώς κατηγορούν το τελευταίο ότι είναι ενάντια στην συμμετοχή της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ. Αν και αυτό δεν φαίνεται να τους ενοχλεί όταν συμμετέχει, εδώ και χρόνια, σε κυβερνήσεις των ομόσπονδων κρατιδίων σε διάφορους συνδυασμούς.
Το κόμμα αυτό μάλιστα έχει βασίσει όλη την προεκλογική του εκστρατεία πάνω στην προοπτική της κυβερνητικής συνεργασίας, καθώς η επικεφαλής του Σουζάνε Χένιγκ – Βέλσοβ, παρά τις όποιες «διαφωνίες» για το ΝΑΤΟ, ισχυρίζεται πως αυτός ο τρικομματικός συνασπισμός «θα μπορούσε να αλλάξει τη χώρα προς το καλύτερο».
Στο ζήτημα πήρε θέση και η Μέρκελ η οποία δήλωσε πως: «Με εμένα καγκελάριο, δεν θα υπήρχε ποτέ συνασπισμός με την εμπλοκή της “Linke”, κάτι που ο Σολτς αφήνει ανοικτό. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχει απλούστατα μια τεράστια διαφορά για το μέλλον της Γερμανίας ανάμεσα σε μένα και αυτόν». Αν και όπως συμπλήρωσε χαίρεται που ο Σολτς «αναγνωρίζει όσα καταφέραμε μαζί στον μεγάλο συνασπισμό».
