Πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι με πρωτοβουλία της Γαλλίας, άλλη μία διεθνής σύνοδος για τη Λιβύη, λίγο πριν από τις εξαγγελθείσες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές. Η σύνοδος έγινε υπό την προεδρία του ΟΗΕ και τη συμμετοχή της λιβυκής προσωρινής κυβέρνησης και ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται στις εξελίξεις της Λιβύης, όπως είναι η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία. Συμμετείχαν ακόμη Βρετανία, Κίνα και Ρωσία με την ιδιότητά τους ως μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με ρόλο στην ευρύτερη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, και άλλες χώρες της περιοχής και ευρύτερα, όπως η Ελλάδα και η Τουρκία μέσω του υφυπουργού Εξωτερικών, παρά τους ισχυρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης περί «απομονωμένης» Τουρκίας. Η Τουρκία αρχικά αρνιόταν να συμμετάσχει λόγω της συμμετοχής της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά τελικά πήρε μέρος.
Στη ανακοίνωση που εκδόθηκε επιβεβαιώνονται γιά άλλη μία φορά «η κυριαρχία, η εδαφική ακεραιότητα και η ανεξαρτησία της Λιβύης» και επαναλαμβάνονται προηγούμενες αποφάσεις του ΟΗΕ και των λιβυκών αρχών με έμφαση στη διεξαγωγή των εκλογών της 24ης Δεκέμβρη και την απομάκρυνση «ξένων μισθοφόρων, ξένων μαχητών και ξένων δυνάμεων από το λιβυκό έδαφος». Αυτά βέβαια έχουν διακηρυχθεί σε όλες τις προηγούμενες διασκέψεις για την Λιβύη, αλλά τίποτε δεν έχει εφαρμοστεί, αφού η κάθε εμπλεκόμενη χώρα δρα για λογαρισμό της και την ισχυροποίηση της επιρροής της.
Σχετικά με την «απομάκρυνση» όλων των ξένων ένοπλων δυνάμεων αναφέρεται πως θα πρέπει να γίνει υπό την καθοδήγηση της «Κοινής Επιτροπής Ασφαλείας 5+5» με την υποστήριξη της αποστολής του ΟΗΕ στη Λιβύη (UNSMIL) και τον γρήγορο συντονισμό με τις χώρες προέλευσης των δυνάμεων αυτών. Δεν γίνεται καμία ονομαστική αναφορά σε χώρα ή οργάνωση που διατηρεί ένοπλες δυνάμεις στο λιβυκό έδαφος.
Οι συμμετέχοντες εστίασαν στην εφαρμογή κυρώσεων που προβλέπουν αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και εξαίρουν το έργο της ναυτικής αποστολής της ΕΕ «Ιrini», υποτίθεται για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων, στην οποία άλλωστε συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση.
Ο Μητσοτάκης και ο Δένδιας πρόβαλαν την συμμετοχή της Ελλάδας στη Διάσκεψη ως μεγάλη διπλωματική επιτυχία που δηλώνει την αναβάθμιση του ρόλου της Αθήνας στις εξελίξεις στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο. Στην πραγματικότητα πρόκειται γιά την πλήρη ευθυγράμμιση για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των σχεδιασμών των ΗΠΑ και της Γαλλίας στην περιοχή.
Οι ΗΠΑ και η Γαλλία εδώ και καιρό έχουν κοινή γραμμή στο θέμα της Λιβύης, ενώ απέναντί τους βρίσκονται η Τουρκία και η Ρωσία και με έναν πιο έμμεσο τρόπο και η Γερμανία. Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αναδιατάσσονται δυνάμεις και διαμορφώνονται νέες συμμαχίες. Η Γαλλία δεν κρύβει ότι επιδιώκει να αναδειχθεί, με τη βοήθεια και της Ουάσιγκτον, σε κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, κάτι που φυσικά δεν θέλει η Τουρκία, αλλά ούτε και η Γερμανία. Η Γερμανία συμφωνούσε με την αναβαθμισμένη παρουσία της Τουρκίας στη Μεσόγειο και την Αφρική, η οποία όμως εμπόδιζε τα συμφέροντα της Γαλλίας και ενοχλούσε τον σχεδιασμό των ΗΠΑ, οι οποίες αποφάσισαν να αντιδράσουν προκαλώντας σημαντικές αλλαγές, η έκταση των οποίων αναμένεται να ξεδιπλωθεί στο επόμενο διάστημα. Σε αυτόν τον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό έχει εμπλακεί άμεσα και η Λιβύη και απ’ ό,τι φαίνεται για άλλη μία φορά τα αποτελέσματα ακόμη μίας Διάσκεψης, θα παραμείνουν ευχολόγια.
