Την Κυριακή της 6ης Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκαν στη Βενεζουέλα εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Εθνικής Συνέλευσης, στην οποία την πλειοψηφία διατηρούσε προηγουμένως η αντιπολίτευση. Σημειωτέον ότι κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης πολιτικής κρίσης και αντιπαράθεσης της κυβέρνησης του Νίκολας Μαδούρο με την αντιπολίτευση, κυρίως του Χουάν Γκουαϊδό, η κυβέρνηση είχε, με νομοθετική της πρωτοβουλία, περιορίσει την ισχύ του εν λόγω σώματος, θεσπίζοντας ένα άλλο, την Εθνική Συντακτική Συνέλευση.
Ο αντιπολιτευτικός συνασπισμός “Δημοκρατική Ενότητα” και ο Γκουαϊδό, ίσως και διαβλέποντας το αποτέλεσμα, αποφάσισαν να απέχουν από τις εκλογές, χαρακτηρίζοντάς τες κατά τη συνήθη τους πρακτική ως απάτη. Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο οι ΗΠΑ και ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών αρνήθηκαν να στείλουν παρατηρητές, κάνοντας λόγο για μη ελεύθερες και μη δίκαιες εκλογές που δε θα αναγνωρισθούν. Ιδιαίτερα επιθετικός ήταν ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, κάνοντας λόγο για εκλογές απάτη και παράνομο καθεστώς στη Βενεζουέλα. H εξωτερική πίεση την οποία ο Μαδούρο επιχειρεί να αμβλύνει κάνοντας διαρκώς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις απέναντι στην οικονομική ολιγαρχία και τους προστάτες της, η αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια κατά της κυβέρνησης για την οικονομική πολιτική της, που προσπαθεί εκ του ασφαλούς να την οικειοποιηθεί ο αχυράνθρωπος των ΗΠΑ Γκουαϊδό, σε συνδυασμό με την πανδημία, οδήγησαν σε εκλογές μικρής συμμετοχής, περίπου 31%. Με αφορμή το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής, σηκώθηκε πάλι θόρυβος από τις δυνάμεις της αντίδρασης, για μη νόμιμες εκλογές. Βέβαια, δεν έγινε το ίδιο για τις εκλογές πχ. στη Ρουμανία της ακραίας φτώχειας, που είχαν σχεδόν το ίδιο ποσοστό συμμετοχής, αλλά εκεί προκύπτει μια κυβέρνηση που είναι αρεστή στους Ευρωπαίους και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές.
Σε κάθε περίπτωση, ο κυβερνητικός συνασπισμός με τίτλο “Μεγάλος Πατριωτικός Πόλος” συγκέντρωσε το 69% περίπου των ψήφων, με δεύτερο το συνασπισμό του τμήματος της αντιπολίτευσης που επέλεξε να συμμετέχει, “Ενωμένη Βενεζουέλα”, που έλαβε το 18% περίπου. Ο Γκουαϊδό δείχνει να μη μπορεί να το πάρει ακόμα απόφαση αν και μεγάλο τμήμα των δυνάμεων που τον στήριζε τον έχει εγκαταλείψει. Ο Γκουαϊδό έχει ήδη ξεκινήσει ένα “διαδικτυακό δημοψήφισμα”, στην ουσία μια νέα μεγάλη αντιλαϊκή-αντιδημοκρατική απάτη και μια ακόμη πραξικοπηματική απόπειρα.
Πάντως σε αυτές τις εκλογές έλαβε χώρα μια πρώτη διάσπαση του μέχρι πρότινος κυβερνητικού μετώπου και εκλογικού συνασπισμού. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας μαζί με άλλα κόμματα της Αριστεράς κατέβηκαν στις εκλογές με τη δική τους πλατφόρμα και συνασπισμό με το όνομα “Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική”, λαμβάνοντας περίπου το 3% των ψήφων. Στο συνασπισμό αυτό συμμετείχαν μαζί με το ΚΚΒ και τα κόμματα “Πατρίδα για όλους” και “Τουπαμάρο”, τα οποία φαίνεται να υποχρεώθηκαν σε αλλαγή της ηγεσίας τους μετά από επέμβαση του Ανώτατου Δικαστηρίου. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, η Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική (APR) και το Κομμουνιστικό Κόμμα ιδιαίτερα, κατήγγειλαν προμελετημένο αποκλεισμό από τα κρατικά ΜΜΕ. Χαρακτηριστικά, υποψήφιοι του μετώπου ανέφεραν ότι οι πόρτες των ΜΜΕ ήταν ανοικτές για κόμματα της Δεξιάς, όπως η Δημοκρατική Δράση, αλλά όχι για την Αριστερά. Άλλες κατηγορίες αφορούν την χρησιμοποίηση κρατικών πόρων για προεκλογικούς σκοπούς από το PSUV, την παραβίαση των υγειονομικών κανόνων λόγω πανδημίας μέχρι και την κινητοποίηση της αστυνομίας εναντίον υποψηφίων του APR.
Η αποχώρηση των δυνάμεων που συμμετέχουν πλέον στο APR από τον κυβερνητικό συνασπισμό έγινε στη βάση της κριτικής ότι το PSUV του Μαδούρο αρνείται να προχωρήσει σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις σε σύγκρουση με την ολιγαρχία της Βενεζουέλας, διαιωνίζοντας τη φτώχεια για το λαό, που επωμίζεται περισσότερο από όλους και τις συνέπειες των οικονομικών περιορισμών που έχουν επιβάλει Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές στη χώρα.
