Καταστροφικός σεισμός 7 ρίχτερ σύμφωνα με το μαροκινό κέντρο επιστημονικής και τεχνικής έρευνας ξέσπασε αργά το βράδυ της Παρασκευής 8/9 με επίκεντρο την επαρχία Αλ Χάουζ, νότια της πόλης Μαρακές στο Μαρόκο. Περίπου 300.000 άνθρωποι είδαν τα σπίτια τους (χτισμένα από τούβλα και λάσπη, ιδίως στις αγροτικές περιοχές) να καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι, μετατρεπόμενα σε σωρούς από ερείπια, ενώ ο Μάρτιν Γκρίφιθς, “συντονιστής ανθρωπιστικών υποθέσεων” του ΟΗΕ, τονίζει πως οι επίσημοι κρατικοί υπολογισμοί για 2.946 νεκρούς και περίπου 6.000 τραυματίες δεν αντικατοπτρίζουν την ζοφερή πραγματικότητα, κάνοντας λόγο “για υποεκτίμηση”. Από την πλευρά τους ο Ερυθρός Σταυρός και η Ερυθρά Ημισέληνος προειδοποίησαν εξαρχής ότι υπάρχουν ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν “για μήνες, αν όχι για χρόνια”. Η αρχιτεκτονική κληρονομιά της χώρας επλήγη επίσης ανεπανόρθωτα (παλιά πόλη Μαρακές).
Αξίζει να σημειωθεί η υποκριτική στάση Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών που έχουν καταδικάσει εδώ και πολλές δεκαετίες τη φτωχή χώρα υπό τον ζυγό της στυγνής οικονομικοπολιτικής τους υποδούλωσης, εκμετάλλευσης και καταπίεσης και αποτελούν από κοινού με τους ντόπιους λακέδες τους (τον μονάρχη που “κυβερνά εκ Γαλλίας” και κήρυξε κατά τα γνωστά τριήμερο εθνικό πένθος) τους πραγματικούς υπαίτιους της γενικευμένης εξαθλίωσης και της ατέρμονης τραγωδίας του μαροκινού λαού, αφήνοντάς τον παντελώς αθωράκιστο από τα στοιχειώδη μέτρα και μέσα πολιτικής προστασίας (και αντισεισμικής), χωρίς υποδομές (εκτεταμένες περιοχές του Μαρόκου δεν έχουν νερό και ηλεκτρικό και ελλοχεύει ο κίνδυνος επιδημιών από τα πτώματα που παραμένουν εγκλωβισμένα στα συντρίμμια), αδιαφορώντας εγκληματικά για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του. Για “καταστροφικό σεισμό” έκανε λόγο ο Μακρόν, για “φρικτά νέα από το Μαρόκο ” μίλησε ο Σόλτς, ενώ σύσσωμη η ΕΕ εξέφρασε την έωλη “αλληλεγγύη της”. Μέχρι στιγμής η μαροκινή κυβέρνηση αρνήθηκε την παροχή “ανθρωπιστικής βοήθειας”από ΗΠΑ και Γαλλία (εξαιτίας της τεταμένης σχέσης με το Παρίσι από το 2021, όταν η γαλλική κυβέρνηση μείωσε τον αριθμό θεωρήσεων για τους Μαροκινούς πολίτες). Επέτρεψε τη χορήγηση βοήθειας ομάδων έρευνας και διάσωσης από Ισπανία, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την πανταχού παρούσα στην ευρύτερη περιοχή Τουρκία. Με τη σειρά της η Κίνα που ενισχύει συνεχώς τα ερείσματά της (και) στην Αφρική, ανακοίνωσε ότι διαθέτει 200.000 δολάρια ΗΠΑ για “επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια”.
Στην πολύπαθη Λιβύη οι φονικές πλημμύρες από την κακοκαιρία Ντάνιελ σάρωσαν την πόλη Ντέρνα και άλλες περιοχές στα ανατολικά με τραγικό (επίσημο) απολογισμό 11.300 νεκρούς, (ο δήμαρχος της Ντέρνα , το 25% της οποίας θάφτηκε κάτω από τη λάσπη, μίλησε για αριθμό θυμάτων που μπορεί να φτάσει και τις 30.000), πάνω από 10.000 αγνοούμενους, ενώ 30.000 είναι οι εκτοπισμένοι. Παράλληλα εκτιμάται ότι 884.000 πλημμυροπαθείς έχουν άμεση ανάγκη βοήθειας τους επόμενους τρεις μήνες.
Πρέπει να θυμίσουμε πως οι υποδομές αντιπλημμυρικής προστασίας της Ντέρνα, όπως άλλωστε και ολόκληρη η Λιβύη, ισοπεδώθηκαν από την νατοϊκή επιδρομή με πρωτοσύγκελλους τις ΗΠΑ-Γαλλία το 2011, που μετέτρεψαν τη χώρα σε κρανίου τόπο, μακελεύοντας τον Καντάφι και τροφοδοτώντας τον δωδεκαετή εμφύλιο ανάμεσα στις αντίπαλες φατρίες που βρίσκεται σε εξέλιξη με τη συμμετοχή και περιφερειακών δυνάμεων (Τουρκία). Αυτοί αποτελούν τους πρωταίτιους της δυστυχίας του λιβυκού λαού, μετατρέποντας τη χώρα σε ένα διχοτομημένο προτεκτοράτο. Στα πλαίσια αυτά, ο επικεφαλής του παγκόσμιου οργανισμού μετεωρολογίας, Π. Τάαλας, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα “για τους περισσότερους θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί”, παραδέχθηκε πως “λόγω του εμφυλίου έχει καταστραφεί μεγάλο μέρος του συστήματος μετεωρολογικής παρακολούθησης”. Τώρα ο ΟΗΕ (υπό την αιγίδα του οποίου βρίσκεται “η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση (στα δυτικά της χώρας) με πρωτεύουσα την Τρίπολη” κουνάει το δάκτυλο στους πολίτες της ανατολικής Λιβύης (η οποία βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό υπό τον έλεγχο του Λιβυκού Εθνικού Στρατού υπό τον Χ.Χαφτάρ) να μην κάνουν μαζικές ταφές, προειδοποιώντας για “δεύτερη καταστροφική κρίση λόγω επιδημιών”. Με τη χώρα να μαστίζεται από πολύπλευρη κρίση (οικονομική, επισιτιστική ,υγειονομική) και ενώ οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά (τρόφιμα, φάρμακα,καθαρό νερό) χτυπούν κόκκινο, ιδιαίτερα στις χειμαζόμενες από
τις πλημμύρες ανατολικές περιοχές, οι κάτοικοι της Ντέρνα διαδήλωσαν μαχητικά στις 18/9 απαιτώντας την καταδίκη των πολιτικών υπευθύνων που έσπειραν για ακόμα μια φορά τον θάνατο και την καταστροφή.
