Τον περασμένο Μάιο, ο κυβερνήτης της πολιτείας του Τέξας στις ΗΠΑ, γερουσιαστής των Ρεπουμπλικάνων Γκρεγκ Άμποτ, αποφάσισε να εισαγάγει τον σκληρότερο μέχρι τώρα νόμο περιορισμού των αμβλώσεων. Η εφαρμογή του ξεκίνησε από την αρχή του Σεπτεμβρίου και όπως ήταν αναμενόμενο και λογικό έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις εναντίον του.
Ο νέος νόμος απαγορεύει την έκτρωση μετά την έκτη εβδομάδα της εγκυμοσύνης, δηλαδή εντός μια περιόδου, που κάποιες γυναίκες ενδέχεται να μην έχουν διαπιστώσει καν ότι είναι έγκυες. Το «σκεπτικό» του νομοθέτη έχει να κάνει, υποτίθεται, με την ανίχνευση χτύπου καρδιάς μέσω υπερήχου μετά από το χρονικό αυτό όριο. Αλλά για να γίνει ο νόμος ακόμη πιο οπισθοδρομικός, φροντίζει να μην υπάρχει εξαίρεση ούτε για εγκυμοσύνες που προέκυψαν από βιασμό ή και από αιμομιξία!
Επίσης ο νέος νόμος επιστρατεύει τη ρουφανιά προκειμένου να είναι δυσκολότερο να καταργηθεί μέσω μήνυσης, όπως έχει γίνει σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Όταν γινόταν μια τέτοια μήνυση, με σκοπό να ακυρωθεί ένας νόμος ως αντισυνταγματικός, αυτή ονομάτιζε κρατικούς αξιωματούχους ως κατηγορούμενους. Τώρα όμως τον νέο νόμο θα εφαρμόζουν οι ίδιοι οι πολίτες, αυτοί που είναι εξτρεμιστές κατά των αμβλώσεων, οι οποίοι θα μπορούν να μηνύουν όποιον παρέχει υπηρεσίες άμβλωσης ή όποιον βοηθάει σε κάτι τέτοιο, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Σε περίπτωση που η εκδίκαση αποβεί υπέρ τους, θα αμείβονται έως και με δέκα χιλιάδες δολάρια για τις «υπηρεσίες» τους. Με λίγα λόγια, ο νόμος δίνει τη δυνατότητα στους θρησκόληπτους εξτρεμιστές, να λειτουργούν ως κυνηγοί κεφαλών κατά των αμβλώσεων.
Επισημαίνεται πως ανάλογοι νόμοι, αν όχι το ίδιο αυστηροί, προετοιμάζονται και σε άλλες πολιτείες που ελέγχονται από Ρεπουμπλικάνους, με τον κίνδυνο μιας σοβαρής οπισθοδρόμησης να εξαπλωθεί ευρύτερα στις ΗΠΑ. Στην περίπτωση αυτή φαίνεται πως ο Μπάιντεν έχει να κάνει με μια από τις νάρκες που του άφησε ο προκάτοχός του, Ντόναλντ Τραμπ, όταν αυτός δημιουργούσε ευνοϊκούς συσχετισμούς για τους Ρεπουμπλικάνους στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, φυτεύοντας δικούς του ανθρώπους. Πράγματι το δικαστήριο αρνήθηκε να απορρίψει τον νόμο ως αντισυνταγματικό.
Έκτοτε έχουν συμβεί μια σειρά γεγονότων, που δείχνουν την οξύτητα της αντιπαράθεσης, αλλά και του νομικού χάους που επικρατεί στο ομοσπονδιακό κράτος των ΗΠΑ. Για παράδειγμα, στις 6 Οκτωβρίου, ο ομοσπονδιακός δικαστής Ρόμπερτ Πίκμαν αποφάσισε να παγώσει τον νόμο, μόνο για να ακυρωθεί το πάγωμα προσωρινά δύο μέρες αργότερα από ομοσπονδιακό εφετείο, κατά παραγγελία της πολιτείας του Τέξας.
Το ζήτημα των εκτρώσεων βρέθηκε ψηλά στην προεκλογική εκστρατεία του Τζο Μπάιντεν και σίγουρα του εξασφάλισε ψήφους και χρηματοδότηση. Ωστόσο, αν και αρκετούς πλέον μήνες στην εξουσία, η διοίκηση Μπάιντεν καθυστερεί να φέρει σε ψήφιση την «Πράξη περί προστασίας της υγείας των γυναικών», η οποία έχει ήδη 48 υποστηρικτές στη Γερουσία που ελέγχουν οι Δημοκρατικοί, ενώ για τη Βουλή δε χρειάζεται να γίνεται λόγος.
Η Πράξη αυτή, θεσπίζει ομοσπονδιακή προστασία ενάντια σε πολιτειακούς περιορισμούς που εμποδίζουν την προστασία της υγείας της γυναίκας και παρεμβαίνουν σε σχετικές αποφάσεις προσωπικού χαρακτήρα. Προωθεί και προστατεύει τα συνταγματικά δικαιώματα της γυναίκας, ασχέτως σε ποια πολιτεία ζει. Αν γίνει νόμος, θα καταστεί εφικτή η ακύρωση μιας σειράς πολιτειακών νόμων μέσω της ομοσπονδιακής αρχής. Η πράξη κάνει σαφές ότι «καμία πολιτειακή κυβέρνηση δε μπορεί να επιβάλει κανένα νόμο, κανόνα, ρύθμιση, αρχή ή άλλη πρόβλεψη, που έχει ισχύ και νομικό αποτέλεσμα που αντιτίθεται με οποιαδήποτε πρόβλεψη αυτής της πράξης».
Και όμως ακόμη και όταν έγιναν γνωστές οι προθέσεις της πολιτείας του Τέξας τον Αύγουστο, η διοίκηση Μπάιντεν, που εμφανίζεται ως υπέρμαχος του δικαιώματος στην άμβλωση, δεν κινήθηκε αποφασιστικά, αντιθέτως κρατάει την Πράξη στα συρτάρια. Στην πραγματικότητα θεωρείται ότι μπορεί να προκύψει πρόβλημα με τους Δημοκρατικούς γερουσιαστές Τζο Μάντσιν της Δυτικής Βιρτζίνια και Μπομπ Κάσεϊ της Πενσυλβάνια. Ακόμη και έτσι όμως, δύο γυναίκες Γερουσιαστές των Ρεπουμπλικάνων, έχουν δηλώσει τη στήριξή τους στην Πράξη, οι Λίζα Μουκόρσκι της Αλάσκα και Σούσαν Κόλινς του Μέιν. Φαίνεται πως οι μικροκομματικοί υπολογισμοί οδηγούν τον Μπάιντεν σε αποφυγή της σύγκρουσης με τους συντηρητικούς βουλευτές των Δημοκρατικών. Το τίμημα το πληρώνουν οι γυναίκες του Τέξας σήμερα και ενδεχομένως και άλλων πολιτειών σύντομα. Φαίνεται πως και η πολυδιαφημισμένη ως πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ δεν κάνει κάποια διαφορά προς το παρόν.
Το ζήτημα των εκτρώσεων απασχολεί διαχρονικά τις ΗΠΑ, η οποία είναι μια χώρα πολύ περισσότερο θρησκόληπτη από όσο ίσως πιστεύουν πολλοί. Παραδοσιακά οι Δημοκρατικοί υπερασπίζονται το δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση, σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικάνους. Κομβικό σημείο αυτής της υπόθεσης υπήρξε η δίκη που έμεινε γνωστή ως Roe v. Wade το 1973, όπου το Ανώτατο Δικαστήριο αναγνώρισε ότι το Σύνταγμα προστατεύει το δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση έναντι σε κυβερνητικούς περιορισμούς. Θεωρείται ότι με βάση την απόφαση αυτής της ιστορικής δίκης, θα μπορούσε να έχει κωδικοποιηθεί αντίστοιχος ομοσπονδιακός νόμος, κάτι που δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής. Με λίγα λόγια οι Δημοκρατικοί, έχουν καθυστερήσει δεκαετίες ολόκληρες να κάνουν πράξη τις υποσχέσεις τους, ακόμη και η οκταετία Ομπάμα υπήρξε ουσιαστικά άπραγη…
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς ένα ζήτημα που επιστρέφει αν όχι όλο, σίγουρα τον μισό πληθυσμό της χώρας στον μεσαίωνα, έχει οδηγήσει σε πανεθνική αναταραχή με 660 μαζικές κινητοποιήσεις να έχουν λάβει χώρα από την εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου την πρώτη του Σεπτέμβρη, σύμφωνα με το Reuters.
Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός διαχρονικά παρουσιάζει τις ΗΠΑ σαν το κράτος πρότυπο που ηγείται του λεγόμενου ελεύθερου και δημοκρατικού κόσμου. Παράλληλα δε χάνει ευκαιρία να κάνει λόγο για περιορισμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων όσον αφορά τις αντίπαλες δυνάμεις και τις χώρες που κατά καιρούς θέτει στο στόχαστρο. Σίγουρα μια τέτοια διαμάχη στο εσωτερικό του, για ένα ζήτημα λυμένο σε γενικές γραμμές στην υπόλοιπη Δύση και όχι μόνο, πλήττει αυτήν την εικόνα και δημιουργεί μια λίαν ντροπιαστική κατάσταση για μια ιμπεριαλιστική δύναμη, μια περίοδο που παλεύει για τη διατήρηση της ηγεμονίας στον πλανήτη.
Σε κάθε περίπτωση, μακάρι αυτοί που επιδεικνύουν μεγάλη ευαισθησία για τα δικαιώματα του αγέννητου εμβρύου, να έκαναν το ίδιο και για τα δικαιώματα των ανθρώπων αφού αυτοί γεννηθούν…
