Ισχυρή αλλά περιορισμένη σε εύρος και με καθυστέρηση ενός μήνα ήταν η ισραηλινή επίθεση εναντίον του Ιράν, σε αντίποινα για την ιρανική πυραυλική επίθεση της 1ης Οκτωβρίου. Το πρώτο κύμα των ισραηλινών «πληγμάτων ακριβείας» είχε ως στόχους περίπου 20 στρατιωτικές βάσεις και εργοστάσια, καθώς το Τελ Αβίβ φαίνεται ότι ακολούθησε τη «συμβουλή» της Ουάσιγκτον να αποφύγει, τουλάχιστον σε αυτό το στάδιο, τον βομβαρδισμό πετρελαϊκών εγκαταστάσεων και υποδομών του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.

Πολλά θα εξαρτηθούν από την επόμενη κίνηση του Ιράν, το οποίο προειδοποίησε για «αναλογική απάντηση», ενώ υποστήριξε ότι οι βομβαρδισμοί στην ευρύτερη περιοχή της Τεχεράνης και σε άλλες περιοχές της χώρας είχαν περιορισμένο αντίκτυπο. Το Ισραήλ δήλωσε ότι θα υπάρξει συνέχεια εφόσον το Ιράν επιμείνει στην απευθείας σύγκρουση. «Εάν το καθεστώς του Ιράν κάνει το λάθος να αρχίσει ένα νέο γύρο κλιμάκωσης, θα είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού.

Έναν χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, οι πύραυλοι πετούν από άκρη σε άκρη στη σκακιέρα της Μέσης Ανατολής. Ολόκληρη η περιοχή έχει μετατραπεί σε θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων, από το Ισραήλ και τον Λίβανο μέχρι το Ιράν, και από την Υεμένη στον Νότο μέχρι τη Συρία στον Βορρά, ενώ σε συναγερμό βρίσκονται δεκάδες αμερικανικές βάσεις που θα μπορούσαν να μπουν στο στόχαστρο των ιρανικών πυραύλων εφόσον γενικευθεί η σύγκρουση.

Με το περιορισμένης έκτασης πλήγμα στο Ιράν ο Νετανιάχου εξυπηρετεί πρώτα από όλα τη στρατηγική του Ισραήλ που εμφανίζεται να μην επιθυμεί έναν γενικευμένο πόλεμο, αλλά να απαντά «λελογισμένα» απέναντι στις δύο μαζικές επιθέσεις του Ιράν. Παράλληλα η κυβέρνηση Νετανιάχου δείχνει ότι λαμβάνει υπόψη τις «φιλικές παραινέσεις» των ΗΠΑ να μην πλήξει τώρα τις πετρελαϊκές και πυρηνικές υποδομές του Ιράν, χωρίς να αποκλείει όμως την ανάληψη περαιτέρω δράσης. Με αυτόν τον τρόπο ικανοποιεί και ένα σημαντικό μέρος της ισραηλινής κοινής γνώμης επιδεικνύοντας ταυτόχρονα πυγμή απέναντι στη Χαμάς στη Γάζα και στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο.

Ο Λευκός Οίκος χαρακτήρισε την επίθεση «αυτοάμυνα» του Ισραήλ και προέτρεψε την Τεχεράνη να μην απαντήσει, δηλώνοντας πως «αυτό πρέπει να είναι το τέλος της άμεσης ανταλλαγής πυρών ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν». Οι ΗΠΑ διεμήνυσαν προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν είχαν καμία ανάμειξη στην ισραηλινή επίθεση και ότι απλώς ενημερώθηκαν λίγο πριν πραγματοποιηθεί. Αφού όμως, οι Αμερικανοί έστειλαν 100 στρατιωτικούς για να χειριστούν το αντιαεροπορικό σύστημα THAAD που ανέπτυξαν στο Ισραήλ, οι ΗΠΑ μπορεί να βρεθούν αναμεμειγμένες στη σύγκρουση αν ανταπαντήσει η Τεχεράνη.

Ουσιαστικά ο Νετανιάχου προχώρησε σε ένα περιορισμένο χτύπημα όπως ακριβώς είχε ζητηθεί από τις ΗΠΑ, ενώ από την άλλη διεμήνυσε μέσω τρίτων προς την Τεχεράνη ότι αυτή ήταν η απάντησή του για τις επιθέσεις τις 1ης Οκτωβρίου. Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι το Ισραήλ δεν θα συνεχίσει τις επιθέσεις του κατά του Ιράν. Μπορεί όμως το Ισραήλ σε αυτή τη φάση να ανοίξει ένα νέο μέτωπο; Αυτή τη στιγμή ο Νετανιάχου έχει ανοικτά δύο μέτωπα, τόσο στον Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, όσο και στη Γάζα με τη Χαμάς. Θα θελήσει να ανοίξει ένα νέο μέτωπο απέναντι στο Ιράν; Ο Νετανιάχου δηλώνει έτοιμος για όλα ωστόσο είναι δεδομένο ότι μετά από ένα χρόνο διαρκούς πολέμου με αμφίβολα αποτελέσματα, υπάρχει φθορά.

Στην αντίπερα όχθη το Ιράν θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι είναι χωρισμένο στα δύο. Αυτό αποτυπώνεται και στην πρώτη του αντίδραση. Ενώ αρχικά η κυβέρνηση επέλεξε να τονίσει την αποτελεσματικότητα των αντιαεροπορικών της συστημάτων και να υποβαθμίσει την κλίμακα της ζημιάς, στο εσωτερικό αναπτύσσεται συζήτηση για το κατά πόσον η παραβίαση της ιρανικής κυριαρχίας από το Ισραήλ πρέπει να μείνει αναπάντητη. Στο Ιράν υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να μην υπάρξει αντίδραση ώστε να αποφευχθεί μια γενικευμένη σύρραξη στην περιοχή. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που θεωρούν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνει επίθεση στο Ισραήλ. Όσοι υποστηρίζουν την επίθεση στο Ισραήλ θεωρούν ότι ο Νετανιάχου δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει όλα τα μέτωπα που έχει ανοικτά και πως η άμυνα του Ισραήλ έχει αποδυναμωθεί. Την ίδια ώρα το γεγονός ότι πολλές χώρες του κόλπου είτε καταδίκασαν την επίθεση είτε δεν επέτρεψαν τη χρήση του εναέριου χώρου τους από το Ισραήλ (Ιορδανία) ενισχύει τη θέση του Ιράν στην περιοχή.

Στο μεταξύ, με αμείωτη ένταση συνεχίζεται το αιματοκύλισμα του λιβανέζικου λαού από το κράτος του Ισραήλ, το οποίο με τις «πλάτες» ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ εδώ και έναν μήνα έχει κλιμακώσει τις δολοφονικές αεροπορικές επιδρομές εναντίον πόλεων και χωριών του Λιβάνου και εναντίον πυκνοκατοικημένων περιοχών της Βηρυτού. Τουλάχιστον 1.580 Λιβανέζοι έχουν σκοτωθεί από τις ισραηλινές επιδρομές από τις 23 Σεπτέμβρη, πολλοί περισσότεροι έχουν τραυματιστεί, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι εκτοπισμένοι άμαχοι, περίπου 1,2 εκατομμύρια σύμφωνα με τις λιβανέζικες αρχές. Την ίδια ώρα, σφοδρές μάχες συνεχίζονται στα σύνορα του Λιβάνου, αφού παρά τους πανηγυρισμούς του Ισραήλ για το «ξεκλήρισμα» της ηγεσίας της Χεζμπολάχ και την τεράστια στρατιωτική υποστήριξη από ΗΠΑ, Γερμανία και άλλους «συμμάχους», οι Ισραηλινοί εισβολείς συναντούν τη σθεναρή αντίσταση Λιβανέζων μαχητών.

Ακολουθώντας τις ίδιες τακτικές με το μακελειό στη Λωρίδα της Γάζας, ο ισραηλινός στρατός στοχεύει συστηματικά δημοσιογράφους και εργαζόμενους σε ΜΜΕ, σε μία προσπάθεια να καταπνίξει ή να περιορίσει την αποκάλυψη των εγκλημάτων πολέμου και στον Λίβανο. Παράλληλα, ο ισραηλινός στρατός στοχοποιεί και τους υγειονομικούς και διασώστες. Ο Λιβανέζος υπουργός Υγείας δήλωσε πως ο ισραηλινός στρατός σκότωσε από τον Οκτώβριο του 2023 τουλάχιστον 163 διασώστες και υγειονομικούς και τραυμάτισε 272 άλλους. Την ίδια στιγμή η αποστολή κυανοκράνων του ΟΗΕ στον Λίβανο (UNIFIL) δέχεται αλλεπάλληλες επιθέσεις με τον ΟΗΕ να έχει στοχοποιηθεί κανονικά ως εχθρός του Ισραήλ.

Ταυτόχρονα εντείνονται οι ισραηλινές επιθέσεις σε λαϊκές συνοικίες της νότιας Βηρυτού όπου πολυκατοικίες μετατρέπονται σε βουνά από ερείπια, με αμερικανικούς πυραύλους που χρησιμοποιούν τα ισραηλινά βομβαρδιστικά. Παράλληλα, ο ισραηλινός στρατός εντείνει το σφυροκόπημα των συνόρων Λιβάνου – Συρίας, τα οποία διασχίζουν δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι που προσπαθούν να ξεφύγουν από τις ισραηλινές επιθέσεις πηγαίνοντας στην ήδη ρημαγμένη από τον πόλεμο Συρία.

Το αιματοκύλισμα της Μέσης Ανατολής από το Ισραήλ συνοδεύεται με σύνθετα διεθνή παζάρια, καθώς οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επιχειρούν τη διαμόρφωση της «επόμενης μέρας» στην περιοχή και τη διασφάλιση των συμφερόντων τους έναντι των ανταγωνιστών τους. Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Μπλίνκεν, συναντήθηκε στο Λονδίνο με τον Λιβανέζο υπηρεσιακό πρωθυπουργό, Μικάτι, ο οποίος τόνισε πως για τη χώρα του είναι «προτεραιότητα η εκεχειρία» και η αποτροπή νέων επιθέσεων. Ο Μπλίνκεν απέφυγε να ζητήσει ξεκάθαρα άμεση εκεχειρία στον Λίβανο, δηλώνοντας πως «είναι πραγματικά επείγον» το να βρεθεί μία «διπλωματική λύση». Απαίτησε ωστόσο ως «προϋπόθεση» τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ, λέγοντας πως είναι πρώτα «κρίσιμο να επιτευχθεί κατανόηση στο θέμα αυτό». Κατά τα άλλα, ο Μπλίνκεν ζήτησε την «προστασία των αμάχων» του Λιβάνου, τους οποίους σκοτώνει το Ισραήλ με αμερικανικά όπλα. Πρόκειται για κινήσεις υποκριτικές που θέλουν να εμφανίζουν τις ΗΠΑ ως ειρηνοποιούς και αποστασιοποιημένες από τις εξελίξεις. Σε όλον τον κόσμο όμως, δεν μπορεί να κρυφτεί ο ρόλος τους ως απόλυτος προστάτης του Ισραήλ και της δολοφονικής του πρακτικής.