Με ένα συλλαλητήριο -πρωτόγνωρης μαζικότητας για τη δύσκολη φάση που διανύουμε- ο ηρακλειώτικος λαός διατράνωσε τα δημοκρατικά του αισθήματα και φρονήματα απέναντι στη δολοφονική πολιτική της ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης των ΗΠΑ, αλλά και απέναντι στην «κοινωνική καταχνιά» που επιβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ, κατά το πρότυπο και τις επιταγές των ιμπεριαλιστών προστατών και κηδεμόνων της (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) και των αξιώσεων της εγχώριας ολιγαρχίας.
Σήμερα, 4 Ιούνη 2020, με τη μαζική συμμετοχή του στο αντιφασιστικό-αντιϊμπεριαλιστικό συλλαλητήριο, ο λαός του Ηρακλείου βρήκε το νήμα της σύνδεσής του με τους αντιμνημονιακούς αγώνες της προ ΣΥΡΙΖΑ εποχής, δίνοντας ένα πρώτο, αρκετά ελπιδοφόρο, μήνυμα κινηματικής ανασύνταξης και συλλογικής πάλης των καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων που βρίσκονται αντιμέτωπα με την πολιτική της πείνας, της ανεργίας, της καταστολής, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, του «νόμου και της τάξης» και της ιμπεριαλιστικής κηδεμονίας.
Η απάνθρωπη δολοφονική πολιτική του ιμπεριαλιστικού κράτους των ΗΠΑ, που κόβει την ανάσα και το νήμα της ζωής των μαύρων, των ανέργων, των αστέγων, ενώ την ίδια στιγμή σπέρνει το θάνατο και τη δυστυχία στους λαούς (πχ Συρία, Λιβύη, Ιράν, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ), σε συνδυασμό με τη μαύρη κυβερνητική πολιτική της επέλασης στα θεμελιώδη δημοκρατικά λαϊκά δικαιώματα, τη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος, τη λαϊκή φτώχεια και την ανεργία, αποτέλεσαν τα βασικότερα κίνητρα αυτής της συγκινητικής συμμετοχής του κόσμου στο συλλαλητήριο αλληλεγγύης στους εξεγερμένους των ΗΠΑ και στους κατατρεγμένους διεθνώς.Το συλλαλητήριο αυτό ήταν συνάμα και ένα μέσο μαζικής καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής του εκφασισμού του κράτους και της καταδυνάστευσης του λαού.
Παρά το γεγονός ότι η πρωτοβουλία διοργάνωσης του συλλαλητηρίου κινήθηκε σε ένα πλαίσιο αιτημάτων που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της αφύπνισης και της διεκδίκησης των λαϊκών στρωμάτων, ωστόσο το πραγματικό περιεχόμενο της διαμαρτυρίας το καθόρισε η συμμετοχή του κόσμου και η δεκτικότητά του στα ουσιαστικά αιτήματα και συνθήματα της καταδίκης της πολιτικής του φασισμού, του ιμπεριαλισμού και της λαϊκής καταδυνάστευσης από το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Προς αυτήν την κατεύθυνση έδωσαν τη βαρύτητά τους οι δυνάμεις του Μ-Λ ΚΚΕ, που με το πανό, τα συνθήματα και το μπλοκ τους επεδίωξαν να προσδώσουν τον αναγκαίο πολιτικό τόνο και ταξικό περιεχόμενο σε αυτή τη συλλογική διαμαρτυρία, η οποία προμηνύει μεν τις αγωνιστικές διαθέσεις του κόσμου, παραπέμπει όμως και στην αναγκαιότητα της πιο μεθοδικής και συντονισμένης παρέμβασης των δυνάμεων της πραγματικής αριστεράς, ώστε αυτές οι διαμαρτυρίες να βρουν το νικηφόρο δρόμο της διεκδίκησης και της κατοχύρωσης των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
Για το άνοιγμα αυτού του δρόμου οφείλουμε να καταθέσουμε τις δυνάμεις μας και το επόμενο διάστημα από κάθε μετερίζι αγώνα.
