Συγκέντρωση και πορεία του Μ-Λ ΚΚΕ ενάντια στον αντιλαϊκό προϋπολογισμό
Ο οικονομικός προϋπολογισμός που κατέθεσε και ψήφισε η κυβέρνηση στη Βουλή το Δεκέμβρη θα έπρεπε να αποτελέσει λόγο κήρυξης απεργίας και μαζικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Αντ’ αυτού οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών δυνάμεων διάλεξαν τη στάση της παραλυτικής αδράνειας, παρά τη μαζική συμμετοχή λαού και εργαζομένων στην απεργία της 9ης του Νοέμβρη, στο Πολυτεχνείο και σε μια σειρά άλλες κινητοποιήσεις που έγιναν, που φανερώνουν την ύπαρξη αγωνιστικών διαθέσεων στον κόσμο. Τον ίδιο δρόμο, του απεργιακού σιωπητήριου επέλεξε και το ΠΑΜΕ παρά τα παχιά λόγια που κάθε μέρα ξεστομίζει, σπεύδοντας μάλιστα να «κλείσει» κάθε προσπάθεια πίεσης για απεργιακή κινητοποίηση, κηρύσσοντας στις 17 Δεκέμβρη, ημέρα ψήφισης του προϋπολογισμού, πρωινό συλλαλητήριο των παραταξιακών του δυνάμεων, δίνοντας άλλοθι στις ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή της απραξίας και αφωνίας, το Μ-Λ ΚΚΕ πραγματοποίησε στην Αθήνα συγκέντρωση στο Μοναστηράκι με πανό, αφίσες, προκηρύξεις και ντουντούκα, καταγγέλλοντας την πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της τρομοκρατίας, καταγγέλλοντας την πολιτική της εξάρτησης, της υποτέλειας και του πολέμου.
Καταγγέλλοντας τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό, την πολιτική της βαριάς φορολογίας και των ματωμένων πλεονασμάτων για το λαό από τη μία και των επιδοτήσεων των παρόχων της ενέργειας και των φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο από την άλλη και τις νέες περικοπές στην υγεία, την πρόνοια και στη κοινωνική στήριξη.
Αποδοκιμάζοντας ταυτόχρονα τη στάση της υποταγής και της διάσπασης που εκφράζουν οι δυνάμεις που κυριαρχούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, αποδοκιμάζοντας τη στάση των κοινοβουλευτικών αυταπατών των κομμάτων της ψευτοαριστεράς.
Η συγκέντρωση του Μ-Λ ΚΚΕ, διαδηλώνοντας την ανάγκη της αγωνιστικής μαζικής διεξόδου, πορεύτηκε από το Μοναστηράκι μέχρι την Ομόνοια φωνάζοντας συνθήματα, ενώ εκατοντάδες ανακοινώσεις μοιράστηκαν σε πλήθος κόσμου που βρέθηκε στην οδό Αθηνάς και στη Βαρβάκειο αγορά.
Η αυξημένη παρουσία του κόσμου σε όλη τη διάρκεια αυτής της παρέμβασης έδωσε τη δυνατότητα να ακουστεί πλατιά το αγωνιστικό μήνυμα του Μ-Λ ΚΚΕ μέσα σε μια κρίσιμη περίοδο για το λαό, μέσα σε μια κρίσιμη και απαιτητική περίοδο για το λαϊκό κίνημα.
Στην ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ που μοιράστηκε, μεταξύ άλλων αναφέρονται :
Ο προϋπολογισμός του 2023 προβλέπει φορολογική αφαίμαξη πολλών δισ. ευρώ, με αυξήσεις φόρων (κύρια των έμμεσων), μειωμένες δαπάνες για δημόσια Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών, συνέχιση των περικοπών σε προσλήψεις, «πρωτογενή πλεονάσματα» και «μείωση» του χρέους, με τις θυσίες και τον ιδρώτα των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή τα κέρδη της ολιγαρχίας του πλούτου αυξάνονται. Η κυβέρνηση, μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το Ταμείο Ανάκαμψης, πριμοδοτεί το κεφάλαιο με ένα πακτωλό δισ. ευρώ. Τα «ασημικά» της χώρας, δημόσια περιουσία και υπηρεσίες, ξεπουλιούνται αντί πινακίου φακής στο ξένο -κυρίως- και στο ντόπιο κεφάλαιο. (…)
Η κοινωνική οργή απλώνεται και γίνεται λίπασμα των λαϊκών αγωνιστικών διαθέσεων. Το προηγούμενο διάστημα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι έδειξαν το δρόμο της ελπίδας με τη συμμετοχή τους στις απεργίες, στις συγκεντρώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου, στις κινητοποιήσεις για την Υγεία, όπως και ενάντια στην πολιτική της τρομοκρατίας και της καταστολής.
Αν και τα μηνύματα ήταν σαφή, οι κυρίαρχες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα επιμένουν στη γραμμή της αδράνειας, των αναβολών και τελικά της σιγής. Για τρίτη χρονιά, παρά τα όσα συμβαίνουν και παρά τη φανερή εκδήλωση των λαϊκών αγωνιστικών διαθέσεων, αρνούνται να κηρύξουν απεργία μπροστά στην ψήφιση ενός ακόμη βάρβαρου προϋπολογισμού. Οι ευθύνες με τις οποίες βαρύνονται αυτές οι δυνάμεις είναι τεράστιες. Αποτελούν μέρος της απάντησης για το πώς το κίνημα έφτασε ως εδώ.
Γι’ αυτό λοιπόν κόντρα στον υπονομευτικό ρόλο των δυνάμεων του συμβιβασμού και της προσαρμογής, οι συνεπείς δυνάμεις υπεράσπισης των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων στο συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα για την ανάπτυξη ενωτικών μαχητικών αγώνων. Είναι η ανάγκη των καιρών.
Απέναντι στην πολιτική της πείνας και της παγωνιάς, της τρομοκρατίας και του αυταρχισμού, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για το λαό από την οργανωμένη μαζική κινητοποίηση για:
-αυξήσεις πραγματικές στους μισθούς, στις συντάξεις
-μείωση της βαριάς φορολογίας -ανακοπή της ακρίβειας
-υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά και στήριξη των άνεργων
-ενίσχυση της δημόσιας υγείας, παιδείας και πρόνοιας
-την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και του αντιδραστικού αυταρχικού νομοθετικού πλαισίου
Για την απόκρουση και ανατροπή
της κυβερνητικής πολιτικής
Για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων
κόντρα στις συμβιβαστικές αντιλήψεις των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος
και στις πολιτικές που σπέρνουν
κοινοβουλευτικές αυταπάτες
