Από νωρίς το πρωί της Τρίτης, κόσμος από όλη την Ικαρία γέμισε την πλατεία της Ακαμάτρας. Οι σύντροφοι και οι συναγωνιστές από την κομματική οργάνωση Ικαρίας, παλιοί και νέοι εκπαιδευτικοί, τα μέλη και οι φίλοι της Πυξίδας, οι χωριανοί και τα μέλη του συλλόγου, συγγενείς, φίλοι… ήταν όλοι εκεί.
Από την άφιξη του πλοίου το βράδυ της Δευτέρας και μέχρι να φτάσει η σορός του στο χώρο της πλατείας ένα κομβόι από συγγενείς, φίλους και συντρόφους του τον συνόδευε ευλαβικά σε κάθε μετακίνηση.
Η πολιτική κηδεία του σύντροφου Στέλιου στην πλατεία του χωριού που μεγάλωσε υπήρξε γεγονός αντάξιο της πορείας και της ζωής του. Η πρώτη πολιτική κηδεία στην ιστορία του χωριού αποτέλεσε άλλωστε από μόνη της ένα προοδευτικό βήμα για τα δεδομένα του τόπου.
Εκατοντάδες κόσμου δημιούργησαν έναν μεγάλο κύκλο γύρω από το φέρετρο. Κατέφθαναν εκεί με ένα λουλούδι για τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Σε μια σεμνή αλλά γεμάτη δύναμη από τη ζωή και τους αγώνες του Στέλιου πολιτική τελετή, αποδόθηκε φόρος τιμής σε ένα σπάνιο σύντροφο.
Στην αρχή, εκ μέρους της οικογένειας μίλησε ο Γιώργος Τσακαλίας, συγγενής και στενός φίλος της οικογένειας, ο οποίος στη συνέχεια έδωσε το λόγο στο σ. Βασίλη Πετράκη που εκφώνησε τον επικήδειο εκ μέρους της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ. Ακολούθησε ο Χρήστος Δάμαλος ως εκπρόσωπος του ΕΟ και των Αντιτετραδίων και η Ρένα Βαρδαρού από το σύλλογο Ακαμάτρας, του οποίου ο Στέλιος υπήρξε πρόεδρος. Υπήρξαν και σύντομες αναφορές στο Στέλιο από συντοπίτες και συγγενείς του.
Μετά το τέλος της πολιτικής τελετής, πλήθος κόσμου συνόδεψε το σύντροφο Στέλιο στην τελευταία του κατοικία, όπου και εκεί, πάνω από το μνήμα, έγιναν σύντομες αναφορές στη ζωή τού συντρόφου μας.
Όλοι όσοι βρέθηκαν την Τρίτη στην πλατεία της Ακαμάτρας είχαν να καταθέσουν στιγμές και γεγονότα με τα οποία εκδήλωναν τη σημασία που είχε για αυτούς η γνωριμία τους με το Στέλιο, όσο σύντομη και αν ήταν αυτή, αλλά και να δηλώσουν την εκτίμηση και την αγάπη που έτρεφαν για έναν ξεχωριστό άνθρωπο, συντοπίτη, φίλο… αγωνιστή.
Ο σύντροφος Στέλιος θα ζει στη μνήμη και την καρδιά μας κάθε φορά που θα σηκώνουμε το μπόι μας ενάντια στο άδικο. Στους αγώνες μας για να ξημερώσει ενός καλύτερος κόσμος.
