Η δική τους «επόμενη μέρα» έχει ξεκινήσει με επέλαση σε όλα τα δικαιώματά μας.

Να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας, να προετοιμαστούμε, να οργανωθούμε, να παλέψουμε για τη δική μας «επόμενη μέρα».

Εργαζόμενοι, άνεργοι, αγρότες, επαγγελματίες, νέοι και νέες,


Μπροστά στον σκοτεινό ορίζοντα που διαγράφεται παγκόσμια αλλά και στη χώρα μας, μετά την πρώτη φάση της επιδημίας, οι εργαζόμενοι και ο λαός καλείται να προβληματιστεί, να βγάλει τα συμπεράσματά του, να πάρει τις αποφάσεις του και να οργανώσει τον αγώνα του.

Μπορεί η επιδημία σε αυτή φάση στη χώρα μας να μη πήρε τις άγριες μορφές που πήρε σε άλλες χώρες, ΗΠΑ, Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Σουηδία, κ.ά., για τις οποίες μας καλλιεργούσαν το αφήγημα ότι αποτελούν το παράδειγμα της ανάπτυξης και προόδου. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για την υγεία του Ελληνικού λαού, όταν είναι γνωστές οι θέσεις των Μητσοτάκη-Γεωργιάδη και σια και η συμβολή τους τα προηγούμενα χρόνια, στη διάλυση και ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.

Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει αυτά τα μέτρα, βλέποντας την θλιβερή εικόνα της «αναπτυγμένης» Ιταλίας, γιατί με την κατάσταση του διαλυμένου και παραμελημένου Δημόσιου Συστήματος Υγείας, με εικόνες σαν αυτές της Ιταλίας ή και χειρότερες, θα κινδύνευε με πολιτική αυτοκτονία.

Ο ελληνικός λαός, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι το σύστημα της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης είχε τα χάλια του και ότι θα ήταν ακάλυπτος μπροστά στην επερχόμενη επιδημία, έλαβε μέτρα ατομικής προστασίας και προφύλαξης για να υπερασπιστεί τη ζωή του.Και τέλος ήταν η ηρωϊκή και ανθρώπινη προσφορά όλου του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και όλων των εργαζόμενων στο χώρο αυτό, που έχοντας πληγεί από τις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές, στάθηκαν κυριολεκτικά στο πλευρό του λαού, δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό και στέλλοντας μηνύματα αισιοδοξίας και αλληλεγγύης για το μέλλον.

Το ψεύτικο ενδιαφέρον της κυβέρνησης φάνηκε με τις ελάχιστες προσλήψεις συμβασιούχων, με τις τραγικές ελλείψεις υγειονομικού υλικού, με τα ελάχιστα διαγνωστικά τεστ, με τις πολλές παροχές στους εμπόρους της υγείας. Τα ψίχουλα που έδωσε σε εργαζόμενους και επαγγελματίες δεν συγκρίνονται με τις παροχές και τις διευκολύνσεις που έδωσε στο μεγάλο κεφάλαιο.

Μέσα από την επιδημία φάνηκε περίτρανα η σημασία και αυτού του προβληματικού έστω, μέσα από αγώνες εναπομείναντος, Δημόσιου Συστήματος Υγείας, ενώ παντελής ήταν η απουσία του ιδιωτικών κλινικών και διαγνωστικών κέντρων, καταρρίπτοντας όλα τα νεοφιλελεύθερα δόγματα.

Ήδη ο κόσμος της δουλειάς και της βιοπάλης στενάζει από την φτώχεια και την ανέχεια, από τις απολύσεις και τις περικοπές, από την διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τα λουκέτα, από την κατάργηση δικαιωμάτων και ελευθεριών, ενώ με την βάθεμα της οικονομικής κρίσης, το μέλλον του προβλέπεται ακόμη πιο σκοτεινό, αφού θα κληθεί να πληρώσει πάλι όλα τα σπασμένα.

Την ίδια στιγμή, παρά τις ταραγμένες μέρες της επιδημίας που περνάει ο λαός μας, η κυβέρνηση, υλοποιώντας προεκλογικές υποσχέσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο και την ΕΕ και εξαργυρώνοντας επιταγές στον ΣΕΒ για την αμέριστη υποστήριξή του, εκμεταλλευόμενη αδίστακτα τις συνθήκες εγκλεισμού και το γεγονός ότι δεν μπορούν να οργανωθούν εύκολα μαζικές κινητοποιήσεις, προχωράει με συνοπτικές διαδικασίες στην ψήφιση δεκάδων νομοσχεδίων (26 τέτοια περιμένουν στη σειρά), που ανατρέπουν δικαιώματα των εργαζομένων, ιδιωτικοποιούν τα πάντα, δίνουν κι άλλα προνόμια στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Νομοσχέδιο «σκούπα» που σαρώνει τα πάντα στο χώρο της Παιδείας, νόμος που δίνει την χαριστική βολή στο περιβάλλον και τα δάση, σε όφελος των «επενδυτών» και των «γερμανικών» ΑΠΕ, ενώ με αφορμή και συγκεντρώσεις σαν αυτές της Πρωτομαγιάς και σε επέκταση των περιοριστικών και κατασταλτικών μέτρων λόγω κορωνοϊού, επανέρχεται στο προσκήνιο το νομοσχέδιο για τον περιορισμό του δικαιώματος του «συνέρχεσθαι» και των διαδηλώσεων, παλιάς και διακαούς επιθυμίας του Μητσοτάκη.

Σε αυτή της την πολιτική η κυβέρνηση έχει ουσιαστικά την στήριξη, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, από όλα τα υπόλοιπα κόμματα, με τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια «αντιπολίτευση νηπιαγωγείου» και τον Τσίπρα σε ρόλο αναπληρωτή πρωθυπουργού, αλλά ακόμη και με το ΚΚΕ να «τοποθετείται με αίσθημα ευθύνης», απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η συνεχιζόμενη καπιταλιστική οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, με την υγειονομική κρίση που τσακίζει αγορές, οικονομίες και χρηματιστήρια, βαθαίνει άγρια, οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, δείχνει το αποκρουστικό πρόσωπο του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού Μινώταυρου, ετοιμάζεται να θυσιάσει κι άλλα κομμάτια της εργατικής τάξης και των λαών στο βωμό της κερδοφορίας του, μας οδηγεί πίσω ολοταχώς στον κοινωνικό μεσαίωνα.

Σίγουρα η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά η ανθρωπότητα και ο λαός μας πέρασε και πιο δύσκολες καταστάσεις και άντεξε. Όχι μόνο άντεξε αλλά είχε και νίκες που τους τις πήραν πίσω, μέσα από την καπιταλιστική παλινόρθωση, τον συμβιβασμό και την προδοσία, που οδήγησε στην υποχώρηση του εργατικού, λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.

Όμως, όπως έδειξε η ιστορία και η ζωή, ό,τι κέρδισαν οι λαοί, το κατάχτησαν με θυσίες και με τον δικό τους αγώνα. Σήμερα καλείται ξανά ο λαός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Να βγάλει τα συμπεράσματά του, να διακρίνει ανοιχτούς εχθρούς και ψεύτικους φίλους. Δεν έχει ανάγκη από τους κάθε λογής προστάτες.

Άλλωστε και μέσα στην καραντίνα της επιδημίες, οι λαοί σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας, έδειξαν τις αγωνιστικές τους διαθέσεις, με τις συγκεντρώσεις υγειονομικών, καλλιτεχνών, εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, πολιτών και περιβαλλοντικών οργανώσεων, μέσα από τις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς, δεν έσκυψαν το κεφάλι, έστειλαν μήνυμα αλληλεγγύης, αισιοδοξίας και αγωνιστικής διάθεσης.

Καλούμαστε να προετοιμαστούμε, να οργανωθούμε, να παλέψουμε για τη δική μας «επόμενη μέρα», ενάντια στην επερχόμενη αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΣΕΒ που δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο απ΄ ότι έμεινε από την μνημονιακή λαίλαπα.

Με εμπιστοσύνη στις λαϊκές δυνάμεις, μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους, μέσα από επιτροπές και πρωτοβουλίες, στις πόλεις και στις γειτονιές, στα σχολειά και στα Πανεπιστήμια, στα εργοστάσια και στα χωριά, με συγκεντρώσεις, συνελεύσεις, διαδηλώσεις και απεργίες, να ξαναβγούμε στο δρόμο του παλλαϊκού, μαζικού ενωτικού αγώνα.

Το Μ-Λ ΚΚΕ, όπως έκανε όλα αυτά τα χρόνια – και στον καιρό της επιδημίας – θα δώσει όλες του τις δυνάμεις σε αυτήν την κατεύθυνση, για τον σωστό προσανατολισμό και την καλύτερη οργάνωση του αγώνα, ξεκινώντας νέα πανελλαδική εξόρμηση τις επόμενες μέρες.