Η ομιλία του σ. Δ. Κοντοφάκα στην κεντρική συγκέντρωση του Μ-Λ ΚΚΕ
Φίλοι και φίλες, σύντροφοι και συντρόφισσες,
Όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ, παραπλανούν τον ελληνικό λαό για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με την ένταξη και την παραμονή στην Ε.Ε. υποσχέθηκαν ευημερία, δημοκρατία και ανάπτυξη.
Υποσχέθηκαν το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης και τη σωτηρία της χώρας και του λαού μας.
Υποσχέθηκαν συνεργασία, φιλία και ισοτιμία μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την αλήθεια τη γνωρίσαμε καλά.
Οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επέβαλαν ασφυκτικό έλεγχο και ταπεινωτική εποπτεία, τη βάρβαρη πολιτική των τριών μνημονίων που λεηλατεί τη χώρα και το λαό μας.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τώρα κομπάζει για την επιστροφή στην κανονικότητα και το τέλος της επιτροπείας.
Τα τρία μνημόνια και οι εκατοντάδες νόμοι που επέβαλαν οι δυνάστες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ και ψήφισαν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ. Η τρόικα ήρθε για να μείνει. […]
Στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενεργεί όπως κάθε κυβέρνηση που βαρύνεται με αντιλαϊκό έργο. Αντιμέτωπη με την πλατιά λαϊκή αγανάκτηση, επιστρατεύει μια παραπλανητική προπαγάνδα για να εξωραΐσει την πολιτική που εφάρμοσε και ταυτόχρονα αρχίζει τα ταξίματα και τις ψευτοπαροχές. Φτάνει μάλιστα σε τέτοιο σημείο εμπαιγμού να δίνει, έξι μόλις ημέρες πριν τις εκλογές, τη λεγόμενη 13η σύνταξη. Ένα επίδομα που έχει καθαρά ψηφοθηρικό στόχο. Η κυβέρνηση που, εκτός των άλλων, έδωσε τη χαριστική βολή στους χαμηλοσυνταξιούχους, καταργώντας το ΕΚΑΣ, παριστάνει τώρα πως νοιάζεται γι’ αυτούς.
Αυτά που εξαγγέλλουν, η «διόρθωση», όπως λένε,«αδικιών», αναφέρονται σε αντιλαϊκά μέτρα που οι ίδιοι ψήφισαν και εφάρμοσαν, εισπράττοντας τα συγχαρητήρια και τους επαίνους των δανειστών και της ντόπιας πλουτοκρατίας, της «ελίτ» όπως αρέσκεται να λέει ο πρωθυπουργός. Και αν δεν αποτελούν απατηλές υποσχέσεις, είναι κινήσεις πολιτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ, μια άθλια παράσταση «κοινωνικής ευαισθησίας», μπροστά στη γενική λαϊκή αποδοκιμασία. Στην πραγματικότητα, είναι μια αναδιανομή της φτώχειας. Αφού λεηλάτησαν όλο το λαό, τώρα επιστρέφουν στα πιο φτωχοποιημένα στρώματα ένα μικρό τμήμα από τα κλεμμένα. Το περιβόητο υπερπλεόνασμα, το μεγάλο τους καύχημα, προέκυψε από μια χωρίς προηγούμενο φοροεπιδρομή κατά των πλατιών εργατολαϊκών στρωμάτων και τη δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών.
Είναι βέβαιο πως δεν έχουμε μπει σε «νέα εποχή», όπως διατυμπανίζουν. Τα τρία μνημόνια με τις χιλιάδες αντιλαϊκές διατάξεις δεν είναι παρελθόν, είναι παρόντα, σε πλήρη ισχύ.
Η επιτροπεία των τριμηνιαίων ελέγχων, που είναι πάντα εδώ, ενεργή και αμείλικτη, ώστε να αποκλείονται οι παρεκκλίσεις από τους αντιλαϊκούς στόχους, το εξασφαλίζει. Η δέσμευση-στραγγαλισμός της χώρας και του λαού, πως η Ελλάδα θα είναι κάτω από ενισχυμένη εποπτεία μέχρις ότου το 75% των δανείων επιστραφεί, μετά από σαράντα χρόνια περίπου με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, διαψεύδει κάθε κυβερνητικό ισχυρισμό για το αντίθετο.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος με φορομπηξία, αιματηρή λιτότητα, δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών, για να εξασφαλίζεται η επιστροφή των δανείων υποδούλωσης της χώρας. Και αν, και όταν, δημιουργείται ο περίφημος «δημοσιονομικός χώρος», και ανησυχούν οι κυρίαρχοι μη ξεσπάσει η λαϊκή οργή που σιγοβράζει, μπορεί να προκύψουν κάποια επιδόματα ελεημοσύνης μετά από τον αυστηρό έλεγχο και την έγκριση των δανειστών πάντα. […]
Είναι μεγάλη πρόκληση να ισχυρίζεται η κυβέρνηση και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πως ασκεί φιλολαϊκή πολιτική, πως συγκρούεται με την ελίτ και τη διαπλοκή. Ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση και θράσος είναι να μιλούν στο όνομα της Αριστεράς, να παριστάνουν την Αριστερά.
Η Αριστερά δεν υπογράφει και δεν εφαρμόζει μνημόνια. Δε λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, τα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Δεν υπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Δεν αλυσοδένει -πιο σφικτά- το λαό και τη χώρα με τα δεσμά της εξάρτησης και της υποτέλειας. Δεν υπηρετεί τα σχέδια επίθεσης και πολέμου των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Παλεύει για τα συμφέροντα του λαού και μόνο. Για δημοκρατία και ριζική κοινωνική αλλαγή, για εθνική ανεξαρτησία. Η Αριστερά, τέλος, δεν πανηγυρίζει και δεν υπογράφει, μαζί με τους φασίστες της Ουκρανίας και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, χυδαίες αντικομμουνιστικές διακηρύξεις, υιοθετώντας τις θέσεις τους και την ορολογία τους, μιλώντας για το γκρέμισμα του Σιδηρού Παραπετάσματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε είναι Αριστερά ούτε είναι το κόμμα των πολλών. Είναι και αυτός κόμμα της ελίτ και μάλιστα ο ένας από τους δυο στυλοβάτες της.
Απέναντι, είναι οι αντιπολιτευόμενοι της Νέας Δημοκρατίας, με αρχηγό τον Μητσοτάκη. Η ΝΔ υπηρέτησε, σαν κυβέρνηση αλλά και σαν αντιπολίτευση, πιστά την επιβολή της μνημονιακής βαρβαρότητας. Συγκυβερνώντας με το ΠΑΣΟΚ, επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, εφάρμοσε τα δυο πρώτα μνημόνια, επιβάλλοντας μια στυγνή καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζομένων. Τσάκισε θεμελιώδεις εργατολαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα. Το πενθήμερο-οκτάωρο έγινε επί διακυβέρνησής της παρελθόν για τους περισσότερους εργαζόμενους. Βύθισε το λαό πιο βαθιά στην ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Πετσόκοψε μισθούς και συντάξεις. Κατάργησε οριστικά τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα στο δημόσιο τομέα. Στον ιδιωτικό τομέα δημιούργησε συνθήκες πρωτοφανούς, μεταπολιτευτικά, εργοδοτικής ασυδοσίας και αυθαιρεσίας. Οι μισθοί πείνας, η καταπάτηση των συλλογικών συμβάσεων, τα εξοντωτικά ωράρια, η ανυπαρξία εργασιακών δικαιωμάτων έγινε καθεστώς. Έδωσε συντριπτικά χτυπήματα στο δημόσιο σύστημα Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας. Προώθησε το ξεπούλημα, όσο-όσο, του πλούτου και των υποδομών της χώρας. Ασυγκράτητη, ψήφισε και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Σήμερα, ξεσηκώνουν μεγάλο κουρνιαχτό. Παριστάνουν τους θεματοφύλακες της δημοκρατίας και παραδίνουν μαθήματα ευπρέπειας και ηθικής. Ποιοι; Η Παράταξη με το πιο βαρύ αντιλαϊκό παρελθόν, που έχει ξεπεράσει κάθε άλλη πολιτική δύναμη σε φαινόμενα διαφθοράς, εξαγοράς συνειδήσεων, αντιλαϊκής βίας, ακόμη και δολοφονιών, και σκοτεινών αντιδραστικών μεθοδεύσεων, όλη τη μεταπολεμική περίοδο. Και που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να επιταχύνει την πτώση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για να αρπάξει την κουτάλα της εξουσίας.
Τη Δεξιά την έζησε χρόνια στο πετσί του ο λαός σε όλη τη μεταπολεμική και πρόσφατη περίοδο και ξέρει καλά την αντιδραστική της πολιτική. Αυτή, την ίδια πολιτική βιάζεται να εφαρμόσει ξανά ο αρχηγός της, χωρίς περιστροφές και προσχήματα, ένθερμος υποστηριχτής και υπουργός των κυβερνήσεων της μνημονιακής βαρβαρότητας. Σήμερα, παρουσιάζεται σαν ο πιο σταθερός και αξιόπιστος εγγυητής των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών και της ντόπιας ολιγαρχίας. Ένας νεοφιλελεύθερος πολιτικός, που ωμά προβάλλει το αντιδραστικό του πρόγραμμα εδραίωσης και κλιμάκωσης της αντεργατικής επίθεσης και της αντικοινωνικής πολιτικής, εμφανίζοντας σαν «νέο κόσμο» την επιστροφή στην εργασιακή και κοινωνική βαρβαρότητα.
Ο «νέος κόσμος» του Μητσοτάκη θεωρεί αναχρονισμούς τα δώρα των εργαζομένων, τις σταθερές συνθήκες εργασίας και τα ανθρώπινα ωράρια, τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία και Παιδεία, τις εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα. Στο «νέο κόσμο» του δεν χωρούν εργαζόμενοι με δικαιώματα. Μόνο εργοδότες ασύδοτοι. Και σ’ αυτούς υπόσχεται δώρα και παροχές, φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις.
Η ΝΔ και ο Μητσοτάκης πανηγυρίζουν με τη συνθηκολόγηση και την προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στις μνημονιακές δυνάμεις, αισθάνονται ευφορία γιατί νομίζουν πως έτσι δικαιώθηκαν. Και την εμφανίζουν σαν χρεοκοπία της Αριστεράς και του «άλλου δρόμου», υιοθετώντας και αυτοί το παραπλανητικό δίπολο Δεξιά-Αριστερά, όπου στη θέση της Αριστεράς τοποθετούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιστρατεύουν μάλιστα μια αντιδραστική, χυδαία αντικομμουνιστική προπαγάνδα επιδιώκοντας να δυσφημίσουν την ιστορία και τα οράματα της Αριστεράς και να στρέψουν το λαό, που έχει απογοητευθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε δεξιά, αντιδραστική κατεύθυνση.
Με τη χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν χρεοκόπησε η Αριστερά και η αριστερή πολιτική, δεν χρεοκόπησε ο «άλλος δρόμος», όπως κραυγάζουν. Χρεοκόπησε η δεξιά πολιτική, η δική τους πολιτική, που υπηρέτησε τελικά και ο ΣΥΡΙΖΑ. […]
Η ηγεσία του ΚΚΕ, μετά την ανοιχτή χρεοκοπία της γραμμής της με την παλινόρθωση του καπιταλισμού στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, παραπαίει, πότε από δω, πότε από κει. Ενώ φωνάζει βροντερά αντικαπιταλιστικά συνθήματα, παραπέμπει τη λύση όλων των προβλημάτων στη «λαϊκή εξουσία», αρνείται και εγκαταλείπει στην πραγματικότητα το πραγματικό πεδίο της ταξικής πάλης, τη διεκδίκηση των καυτών, άμεσων αιτημάτων των λαϊκών μαζών.
Ενώ, ιδιαίτερα τελευταία, καταγγέλλει επίσης βροντερά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρεί ότι δεν μπαίνει σήμερα ζήτημα πάλης για την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας – αντίθετα καταδικάζει αυτό τον αγώνα – όταν όλα κραυγάζουν για την υποδούλωση της χώρας μας στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Το «Έξω η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση» δεν υπάρχει πουθενά στη συνθηματολογία του.Υπάρχει μόνο το αίτημα για «αποδέσμευση από την ΕΕ».
Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν καλεί το λαό να αγωνιστεί από τώρα για να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρώντας πως η «αποδέσμευση» θα συμβεί και αυτή μετά την εγκαθίδρυση της «λαϊκής εξουσίας». Η πάλη όμως για τα άμεσα λαϊκά αιτήματα, για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων σήμερα, και η ταυτόχρονη πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό με την προβολή των μεγάλων εθνικοανεξαρτησιακών αιτημάτων είναι προϋπόθεση, είναι αναγκαίος όρος για την ανάπτυξη λαϊκού κινήματος, για τη ριζική κοινωνική αλλαγή σ’ αυτό τον τόπο.
Σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι,
Όλες οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι στην Αφρική, τη Μ. Ανατολή και το Αφγανιστάν μέχρι τα Βαλκάνια και την Ουκρανία εξαπολύθηκαν από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Σ’ αυτές τις συνθήκες, ο Α. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας μετατραπεί σε υπάκουους διεκπεραιωτές των αμερικανικών εντολών, κομπάζουν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο «καλύτερος στρατηγικός σύμμαχος στην περιοχή».
Η πολιτική της υποτέλειας και της ταύτισης με τις επιθετικές δυνάμεις δεν αποτρέπει, αντίθετα εγκυμονεί νέους κινδύνους για τη χώρα και το λαό μας. Μας σπρώχνει στη δίνη των σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και μόνο νέες συμφορές μπορεί να προκαλέσει.
Αυτές τις μέρες, η κατάσταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Ενώ η τουρκική ολιγαρχία κλιμακώνει την επιθετικότητά της απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο και ετοιμάζεται για γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, καταλύοντας κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις θάλασσες και τα «οικόπεδα» της περιοχής συνωστίζονται πολεμικοί στόλοι και πολυεθνικές, ξετυλίγονται επιθετικοί σχεδιασμοί, ανοίγουν νέα μέτωπα, κλιμακώνεται η αντιπαράθεση των μεγάλων δυνάμεων. Με τους ισχυρούς να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, τις εξελίξεις να τρέχουν, και τα χειρότερα ενδεχόμενα να μην αποκλείονται.
Αυτή είναι η ειρήνη, η ασφάλεια, η σταθερότητα κάτω από την ιμπεριαλιστική ομπρέλα. Απειλές πολέμου και καταστροφής!
Δημοκράτες, αγωνιστές του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος,
Κάθε ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τα συμπληρώματά τους δεν είναι μόνο χαμένη ψήφος. Είναι ψήφος ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Όσο ο λαός δεν απορρίπτει τις σειρήνες του εγκλωβισμού σε ψεύτικα διλήμματα και δεν απορρίπτει τα κόμματα- υπηρέτες της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού, όσο δεν οργανώνεται σε μεγάλους αγώνες αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στους δυνάστες του, η μνημονιακή βαρβαρότητα δεν πρόκειται να καταργηθεί. Ο λαός και η χώρα δεν θα γνωρίσουν ημέρες ελευθερίας, δημοκρατίας και προκοπής.
Η αντιλαϊκή καταιγίδα και η ιμπεριαλιστική επιβολή μπορούν να αποκρουστούν μόνο με την ανάπτυξη μεγάλων, ενιαίων εργατολαϊκών, αντιιμπεριαλιστικών αγώνων. Η πλατιά λαϊκή δυσαρέσκεια πρέπει να μετασχηματιστεί σε οργανωμένη αντίσταση και πάλη.
Καταψηφίστε αυτούς που οδηγούν το λαό σε μεγαλύτερη δυστυχία, φτώχεια και εξαθλίωση, αυτούς που υποθηκεύουν το μέλλον του λαού και της χώρας.[…]
Στηρίξτε τις αγωνιστικές δυνάμεις της αντίστασης και της ελπίδας.
Ψηφίστε Μ-Λ ΚΚΕ
