Το Σάββατο 9 Νοέμβρη ένα νέο κρατικό έγκλημα συγκλόνισε την πόλη του Ηρακλείου, που αφορά αυτή τη φορά τα σχολικά κτίρια που στεγάζουν παιδιά ειδικών αναγκών και φοιτούν στα σχολεία Ε.Ε.Ε.Ε.Κ και ΕΝΕΓΥΛ στην περιοχή του Άϊ Γιάννη Χωστού.
Συγκεκριμένα, το πρωί του Σαββάτου, ημέρα που τα σχολεία είναι κλειστά, πραγματοποιήθηκε κατολίσθηση που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλου ρήγματος (περίπου 6 μέτρων) κάτω από τα κτίρια που στεγάζουν τα παιδιά των ειδικών αναγκών. Είναι προφανές ότι, εάν η κατολίσθηση πραγματοποιούνταν μια ημέρα πριν, θα θρηνούσαμε πολλά θύματα. Το θέμα αποκτά δραματικές διαστάσεις, αν αναλογιστούμε ότι στα σχολεία αυτά φοιτούν παιδιά με κινητικά προβλήματα και με ανάγκες μεγάλης υποστήριξης σε κάθε έκφραση και δραστηριότητά τους.
Η κατολίσθηση -που, ευτυχώς, δεν είχε θύματά της τα παιδιά- αναδεικνύει, με τον πιο παραστατικό τρόπο, την εγκληματική αδιαφορία της τωρινής κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των προηγούμενων (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) που επί δυο δεκαετίες αρνούνται να λύσουν το πρόβλημα και να δώσουν κτίριο ασφαλές σε παιδιά που έχουν ανάγκη την, όσο γίνεται, μεγαλύτερη ασφάλεια, φροντίδα και κρατική μέριμνα λόγω της φύσης των προβλημάτων τους.
Στο σύνολό τους οι κυβερνήσεις κωφεύουν απέναντι στα πολύχρονα αιτήματα του γονεϊκού και εκπαιδευτικού κινήματος για ανέγερση νέου σχολικού κτιρίου και για κατοχύρωση των βασικών συνθηκών εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης των παιδιών που έχουν ήδη αδικηθεί από τη φύση, γεγονός που θα έπρεπε να αποτρέπει την πολιτική της περιφρόνησης των αναγκών τους και της απαξίωσης των αιτημάτων τους.
Για δυο δεκαετίες τα παιδιά αυτά στοιβάζονται σε ένα επισφαλές κτίριο, με πολύ μικρό αύλειο χώρο και κοντέινερ στο προαύλιο, με ακατάλληλες, προκάτ αίθουσες, υγρές και μικρές, που εύκολα λιμνάζουν σε περίοδο μεγάλων βροχοπτώσεων, ενώ η απειλή της ηλεκτροπληξίας είναι μόνιμη. Πρόκειται για χώρο που ακυρώνει κάθε έννοια σεβασμού της εκπαιδευτικής πράξης, της επαγγελματικής προετοιμασίας, της κοινωνικοποίησης και της καλλιτεχνικής ευαισθητοποίησης των παιδιών με προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας.
Η εικόνα του κτιρίου καταγράφει πειστικά την εγκατάλειψη και την προκλητική κρατική περιφρόνηση των ψυχοσωματικών και επικοινωνιακών αναγκών της πιο ευαίσθητης κατηγορίας των μαθητών μας.
Ωστόσο, αν η εικόνα της εγκατάλειψης είναι έκδηλη στα προαναφερόμενα ειδικά σχολεία, στα περισσότερα σχολικά κτίρια της γενικής παιδείας το κλίμα δεν αλλάζει: Έχουμε σχολεία με υπερμεγέθη τμήματα που στοιβάζουν ακόμη και 30 μαθητές στις αίθουσες, σχολεία με ασφυκτικά περιορισμένους αύλειους χώρους, με κακοτεχνίες, αλλά και σχολεία στις σεισμόπληκτες περιοχές που παραμένουν ερείπια, όπως ακριβώς τα άφησε ο εγκέλαδος, ενώ οι μαθητές τους διδάσκονται ακόμη σε προκάτ αίθουσες.
Απέναντι σε αυτό το οξυμμένο πρόβλημα της σχολικής στέγης, η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προκάτοχές της, όχι μόνο δεν έδειξαν τον δέοντα σεβασμό και το ανάλογο αίσθημα ευθύνης, όπως οφείλουν, αλλά αντιθέτως ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΑΝ και συγχρόνως κώφευσαν ισχυρά, έτσι ώστε το πρόβλημα, χρόνο με τον χρόνο, να διογκώνεται και να οδηγεί σε δραματικά αδιέξοδα.
Αντιστοίχως, συνυπεύθυνες είναι και οι πλειοψηφίες των Δημοτικών Συμβουλίων που λειτουργούν ως μακρύ χέρι του κρατικού μηχανισμού, δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, τηρούν στάση παρακολουθητισμού και, ουσιαστικά, συμπλέουν με την άδικη, αντιδραστική πολιτική της υποχρηματοδότησης που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις.
Απέναντι σε αυτή την αντιδραστική πολιτική της υποχρηματοδότησης, της υποτίμησης των λαϊκών αναγκών, ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ είναι η ΕΝΩΤΙΚΗ και ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ ΠΑΛΗ και ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Άμεση επίλυση του κτιριακού προβλήματος των ειδικών σχολείων
Ανέγερση νέων κτιρίων για τα ειδικά σχολεία, αλλά και για όλα τα πληττόμενα σχολεία του νομού. Μείωση του αριθμού των μαθητών στο τμήμα (20 μαθητές)
Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία
Κάλυψη όλων των κενών με μαζικούς διορισμούς μονίμων
