Η Ασπασία Χατζή (10/10/1933) γεννήθηκε στις Δρυμάδες Πωγωνίου, στο τραχύ τοπίο της Ηπείρου, σε μια άγονη και βραχώδη πλαγιά του βουνού της Νεμέρτσικας. Παιδί ακόμη, έζησε την κατοχή, την αντίσταση και τον εμφύλιο. Η εφηβεία της σημαδεύτηκε από τον αποχωρισμό με τον πατέρα της, Βασίλη Νεάνθη, αντάρτη του Δημοκρατικού Στρατού, ο οποίος, το 1949, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του και να ζήσει σαν πολιτικός πρόσφυγας στην Τσεχοσλοβακία.
Δεύτερη -πολλές φορές και πρώτη- μάνα για τα τρία μικρότερα αδέρφια της, η Ασπασία από πολύ μικρή αφοσίωσε τη ζωή της στη φροντίδα των άλλων με αυθεντική ανιδιοτέλεια και αστείρευτη αγάπη.
Η ζωή την έφερε από την τραυματισμένη Ήπειρο στην Αθήνα, όπου κι έζησε μέχρι το θάνατό της (19/01/2021), αντιμετωπίζοντας με στωικότητα τις κακουχίες της μετεμφυλιακής Ελλάδας.
Περήφανη και αξιοπρεπής γυναίκα, δίκαιος και σπουδαίος άνθρωπος, αφοσιωμένη μάνα και γιαγιά, γλυκό στήριγμα για όσους τη συνάντησαν στο διάβα της ζωής, μια ήρεμη λεβέντισσα. Το οικογενειακό σπίτι, μαζί με το σύντροφο της ζωής της Γιάννη Χατζή, στα Εξάρχεια, για χρόνια πολλά, ήταν φωλιά φιλοξενίας και προσφοράς για φίλους, συγγενείς και συντρόφους.
Έφυγε διακριτικά, όπως ακριβώς έζησε, έχοντας πλάι της, αγαπημένους της ανθρώπους. Κηδεύτηκε στο χωριό της, τις Δρυμάδες, την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου.
Η Συντακτική Επιτροπή του Λαϊκού Δρόμου εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στα παιδιά της και συντρόφους μας, Παναγιώτη και Ελένη.
