Η προαναγγελθείσα “σκλήρυνση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής”, της Μελόνι, επισφραγίστηκε (στη συγκυρία των αλληλοδιαδεχόμενων πολύνεκρων ναυαγίων ανοιχτά της Ιταλίας, ιδιαίτερα κατά το πρώτο τρίμηνο του 2023) με την κήρυξη της χώρας σε “κατάσταση έκτακτης ανάγκης για έξι μήνες”. Χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα ο αρμόδιος υπουργός για τη θαλάσσια πολιτική, Μουζουμέτσι, δημαγώγησε πως “τα νησιά μας δεν μπορούν μόνα τους να αντιμετωπίσουν την όλη πραγματικότητα, οι δομές που υπάρχουν είναι υπερπλήρεις και είναι σαφές πως η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα διευκολύνει τη λήψη των αναγκαίων αποφάσεων”.
Πράγματι, η υμνητής του φασισμού και εραστής των εξωτερικών “φρακτών αποτροπής”, Μελόνι, λειτουργώντας ως λαγός της κυρίαρχης ρατσιστικής και μισαλλόδοξης αντιπροσφυγικής πολιτικής της ΕΕ, όπως επικαιροποιήθηκε στη σύνοδο του περασμένου Φλεβάρη, κομπορρημονεί πως με το νέο τερατούργημα που θεσμοθέτησε, θα “απλουστευθούν” οι διαδικασίες ταυτοποίησης των κατατρεγμένων, ανοίγοντας τον δρόμο στην αύξηση των απελάσεων. Παράλληλα προβλέπεται ο τριπλασιασμός των “κέντρων υποχρεωτικής παραμονής” (διάβαζε σιδερόφραχτα στρατόπεδα συγκέντρωσης τύπου Μόριας) ανά την επικράτεια. Με το καθεστώς “έκτακτης ανάγκης” εξαλείφονται οριστικά ακόμα και τα τελευταία ξέφτια “ειδικής προστασίας” που ίσχυαν για τις πλέον ευάλωτες ομάδες και ποινικοποιείται η δράση των διασωστικών οργανώσεων. Την ίδια στιγμή που τα ευρωπαϊκά κράτη θωρακίζονται απέναντι στον “εξωτερικό εχθρό-παράνομο εισβολέα”, όπως σκιαγραφούν με την επίσημη φαιά προπαγάνδα τους “της γης τους κολασμένους”, ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) με υποκριτική ευαισθησία τονίζει πως “το πρώτο τρίμηνο του 2023 ήταν το φονικότερο από το 2017 για τους μετανάστες που επιχειρούν μέσω της Μεσογείου να φτάσουν στην Ευρώπη”. Πιο συγκεκριμένα, κατά το διάστημα αυτό 441 πρόσφυγες χάθηκαν επίσημα ενώ από αυτούς τουλάχιστον 127 πέθαναν λόγω “κενών και καθυστερήσεων ” των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης. Η πλήρης απουσία ανταπόκρισης κατά τη διάρκεια μιας έβδομης επιχείρησης διάσωσης κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 73 πρόσφυγες. Τα εξοργιστικά αυτά στοιχεία ωστόσο δεν αποτυπώνουν παρά ένα ελάχιστο ποσοστό των θαλασσοπνιγμένων (και) για την εν λόγω περίοδο, θυμάτων της βάρβαρης πολιτικής των επαναπροωθήσεων της κατά τα λοιπά “δημοκρατικής ΕΕ”.
Αξίζει να σημειωθεί πως τη στήριξή του στη Μελόνι έσπευσε να δώσει ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), Μ Βέμπερ, ο οποίος διακήρυξε πως “στο μεταναστευτικό χρειάζονται ουσιαστικά μέτρα αλληλεγγύης προς την Ιταλία. Για τον λόγο αυτό η ομάδα του ΕΛΚ ζήτησε να διεξαχθεί αυτήν την εβδομάδα ειδική συζήτηση στο ευρωκοινοβούλιο”. Ο Βέμπερ πλειοδότησε σε ρατσιστικές κραυγές λέγοντας πως “έχουμε καθυστερήσει στην εφαρμογή του σχεδίου που παρουσιάστηκε τον Φλεβάρη από την Φον ντερ Λάιεν”, ζητώντας “να γίνει μια προσπάθεια σε ό,τι αφορά τη Β. Αφρική παρόμοια με εκείνη που πραγματοποιήθηκε με το ευρωπαϊκό σχέδιο για την Τουρκία, για το οποίο η ΕΕ διέθεσε περίπου 6 δισ. ευρώ”. Ως απροκάλυπτος κήρυκας της κατασκευής εξωτερικών φρακτών όπως και ο ομογάλακτός του Μητσοτάκης, ο Βέμπερ επανέλαβε πως “δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα νομικής φύσεως”. Στηλίτευσε δε “τα άλλα κόμματα , τους φιλελεύθερους,τους σοσιαλιστές και τους πράσινους, που θα πρέπει να εξηγήσουν για ποιο λόγο φτιάχνουν φράγματα σε εθνικό επίπεδο, αλλά στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ψηφίζουν κατά”.
