Οι νατοϊκές επιλογές για διευθετήσεις στο Αιγαίο, βρήκαν πρόσφορο έδαφος για την αποκατάσταση «διαύλων επικοινωνίας» Ελλάδας – Τουρκίας ύστερα από τους καταστροφικούς σεισμούς. Πρόσφατο παράδειγμα η ευχετήρια επιστολή του Ερντογάν προς τον Μητσοτάκη για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Σε ανάλογο ύφος και οι ευχές του Τσαβούσογλου στον «φίλο Νίκο» Δένδια.
Αντίστοιχα ο Δένδιας, σε συνέντευξή του, διαπιστώνοντας την ευνοϊκή συγκυρία όπου η τουρκική παραβατικότητα είναι «ανύπαρκτη», καθώς «δεν υπάρχουν παραβιάσεις στο Αιγαίο, δεν υπάρχουν υπερπτήσεις, δεν υπάρχει τοξική διατύπωση λόγου, δεν υπάρχει λεκτική επιθετικότητα, δεν υπάρχει απειλή χρήσης βίας», θέτει σαν κυβερνητικό στόχο την «οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με όλες τις γειτονικές χώρες».
Στο μεταξύ, προκειμένου να προβάλει την αξιοπιστία και του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους Ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, ο πρώην υπουργός του, Φίλης, υποστηρίζει «πως πρέπει να χαραχτεί μια καινούρια πολιτική, που την έχει προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πρότυπο της Συμφωνίας των Πρεσπών… Μια συνεννόηση που θα καταλήξει στο δικαστήριο της Χάγης».
Είχε προηγηθεί συζήτηση στο Κογκρέσο σχετικά με την επιδίωξη του Λευκού Οίκου να ανοίξει ο δρόμος για την πώληση των F-16 στην Τουρκία. Εκεί, ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μπλίνκεν, επανέλαβε ότι «η Τουρκία πρέπει να πάρει τα αναβαθμισμένα F-16 και τα πακέτα εκσυγχρονισμού. Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό για το ΝΑΤΟ, σημαντικό για τη συμμαχία», ενώ «την ίδια στιγμή, εργαζόμαστε επιμελώς για να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι οι όποιες εντάσεις υπάρχουν μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ, σε αυτήν την περίπτωση της Ελλάδας και της Τουρκίας, θα αμβλυνθούν και ότι δεν θα εμπλακούν σε ενέργειες ή ρητορική που θα αναζωπυρώσει την κατάσταση». Αντίθετα ο Γερουσιαστής, Μενέντεζ, υποστήριξε ξανά ότι η Τουρκία «δεν αξίζει να λάβει τα F-16». Το μόνο που διασφαλίζει η αμερικάνικη πολιτική είναι να υποθάλπει και συντηρεί την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί την Ελλάδα σαν πιόνι για να απομακρύνει την Άγκυρα από την επιρροή της Μόσχας, άλλοτε εκβιάζοντας την Τουρκία και άλλοτε προσφέροντάς της ανταλλάγματα από τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Απάντηση στις ΗΠΑ έδωσε ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας, Αλτούν, ο οποίος επιμένοντας στις αναθεωρητικές απόψεις της Άγκυρας υποστήριξε ότι «η Τουρκία δεν παραβιάζει τα χωρικά ύδατα ή τον εναέριο χώρο άλλων χωρών» και αντιστρέφοντας τα πράγματα πρόσθεσε προκλητικά ότι «μερικοί από τους γείτονές μας έχουν επιδείξει αυτού του είδους τη συμπεριφορά και εμείς πάντα απαντάμε κατάλληλα».
Το αμερικανοτουρκικό παζάρι διεξάγεται και γύρω από τη νατοϊκή διεύρυνση. Ο Ερντογάν, ενώ παραμέρισε τις αντιρρήσεις του για την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, διατηρεί επιφυλάξεις για τη Σουηδική ένταξη τουλάχιστον στη διάρκεια της αμφίρροπης προεκλογικής περιόδου. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις περιπλέκονται καθώς η Άγκυρα διεκδικεί δυτική χρηματοδότηση για την επούλωση των πληγών από τον σεισμό. Κι αυτός είναι άλλος ένας παράγοντας για να ρίξει τους τόνους αντιπαράθεσης τόσο με τη Δύση συνολικά όσο και με τους γείτονές της (Ισραήλ, Αίγυπτος ακόμα και με τη Συρία) περιλαμβανόμενης και της Ελλάδας.
Στις συνθήκες αυτές φωτιές άναψε στις σχέσεις Λευκωσίας και Αθήνας η συμφωνία Τσαβούσογλου-Δένδια για την υποστήριξη της Τουρκίας στην υποψηφιότητα της Ελλάδας για τη θέση μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την απόφαση της Ελλάδας να στηρίξει την τουρκική υποψηφιότητα για τη Γενική Γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), για την οποία η κυπριακή κυβέρνηση ενημερώθηκε εκ των υστέρων. Ο Χριστοδουλίδης, αφήνοντας αιχμές για την έλλειψη ενημέρωσής του στην Αθήνα, σημείωσε ότι αντιλαμβάνεται ότι «συμφωνήθηκε όταν μετέβη ο κ. Δένδιας στην Τουρκία με αφορμή τους σεισμούς». Ωστόσο στην πρόσφατη συνάντηση στην Αθήνα (13/3), Χριστοδουλίδη-Μητσοτάκη, σύμφωνα με το Μαξίμου «επιβεβαιώθηκε ότι το Κυπριακό παραμένει κορυφαία προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας», ενώ ανακοινώθηκε και η θεσμοθέτηση Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Κύπρου, για τη συνεργασία σε τομείς με αιχμή την ενέργεια, τη ναυτιλία και την προστασία του περιβάλλοντος. Παραλείφθηκε προφανώς η ενημέρωση σχετικά με τη συμφωνία στήριξης της Τουρκία στο ΙΜΟ. Γι’ αυτό και ο νεοεκλεγείς Κύπριος Πρόεδρος αναφερόμενος τότε στη σημασία της κυπριακής, αλλά και της ελλαδικής ναυτιλίας στην Ε.Ε. τόνιζε: «Όταν μιλάμε για ευρωπαϊκή ναυτιλία, στην ουσία μιλάμε για κυπριακή και ελλαδική ναυτιλία».
Τώρα αναγκάζεται να μπαλώσει το ρήγμα στο «αρραγές» μέτωπο Αθηνών-Λευκωσίας εξηγώντας ότι «Η ενδεχόμενη ενίσχυση των σχέσεων των δύο χωρών (Ελλάδας και Τουρκίας) είναι κάτι το οποίο θα αξιοποιήσουμε και εμείς. Από κει και πέρα οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να στηρίξει την υποψηφιότητα της Τουρκίας πολύ απλά διότι η Τουρκία δεν επιτρέπει στα πλοία που φέρουν την κυπριακή σημαία να προσεγγίζουν τους λιμένες της. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα ήταν εφικτό από δικής μας πλευράς να υποστηρίξουμε μια τέτοια υποψηφιότητα».
Αλλά και η θεσμοθέτηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Κύπρου δέχεται πυρά. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ σχολιάζοντας την αναφορά Χριστοδουλίδη για κοινές συνόδους των Υπουργικών Συμβουλίων Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελλάδας ανά τακτά διαστήματα στην παρουσία του Προέδρου και του Πρωθυπουργού αντίστοιχα, τόνισε ότι «παραπέμπουν αλλού και δεν εκπέμπουν τα ορθά μηνύματα για την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ανεξάρτητου δικοινοτικού κράτους. Είναι βέβαιο δε, ότι θα τύχουν εκμετάλλευσης από την τουρκική προπαγάνδα που θέλει να αμφισβητεί την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας». Προφανής υπαινιγμός ότι αυτή η διαδικασία στρώνει τον επικίνδυνο δρόμο στην αδιάλλακτη τουρκική θέση των δύο κρατών και στην προοπτική της διπλής ένωσης.
Στο σκηνικό των πολιτικών αναταράξεων Αθήνας και Λευκωσίας προστέθηκε και πρωτοσέλιδο δημοσίευμα (25/3) στην «Εστία», που προβάλλει από το βιβλίο «7 Προεδρικά Πορτραίτα» του εκδότη της κυπριακής εφημερίδας «Σημερινή», Κωστή Χατζηκωστή, όσα φέρεται να καταμαρτυρά για τον Μητσοτάκη ο τέως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναστασιάδης. Πιο συγκεκριμένα, ο Αναστασιάδης κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι προωθούσε την ιδέα της διακοπής των γεωτρήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, προκειμένου να εξευμενιστούν οι Τούρκοι, και ότι τασσόταν υπέρ της κατασκευής αγωγού αερίου Ισραήλ-Τουρκίας, ο οποίος θα παρέκαμπτε την Κύπρο! Κατά τον Κύπριο Πρόεδρο, ο Έλληνας Πρωθυπουργός επιθυμούσε να θυσιάσει τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, προκειμένου να ηρεμήσει ο Ερντογάν και να αρχίσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις.