Το απάνθρωπο δράμα που βιώνουν πρόσφυγες και μετανάστες ήρθε για άλλη μια φορά στην επικαιρότητα με τραγικό τρόπο με το ναυάγιο που συνέβη ανοιχτά της Χίου. Τέσσερις άνθρωποι ανασύρθηκαν νεκροί από τα παγωμένα νερά, ανάμεσά τους τρία παιδιά, ενώ την ώρα τής βύθισης της λέμβου βρίσκονταν σε αυτή 27 άτομα.
Μετά το τραγικό περιστατικό, ο υπουργός μετανάστευσης και ασύλου Ν. Μηταράκης, σε μια εξοργιστική δήλωση, είπε υποκριτικά πως «Αυτή είναι η πραγματικότητα της εκμετάλλευσης μεταναστών από εγκληματικές συμμορίες στο Αιγαίο. Αδίστακτοι λαθροδιακινητές βάζουν σε κίνδυνο ζωές σε βαριά φορτωμένες, μη αξιόπλοες λέμβους ανοιχτά της Χίου… Οι Τουρκικές Αρχές πρέπει να κάνουν περισσότερα για να αποτρέπουν την εκμετάλλευση από εγκληματικές συμμορίες. Αυτές οι διελεύσεις δεν πρέπει να επιτραπούν ξανά».
Η πραγματικότητα είναι όμως πολύ διαφορετική από αυτήν που προσπαθεί να παρουσιάσει ο υπουργός. Η εκμετάλλευση των μεταναστών και των προσφύγων δεν ξεκινάει και ούτε τελειώνει στις εγκληματικές συμμορίες διακινητών για τις οποίες γίνεται λόγος και όντως υπάρχουν και δρουν στο Αιγαίο. Οι πρόσφυγες βρέθηκαν και βρίσκονται συχνά στη μέση του Αιγαίου να παλεύουν με τα κύματα εξαιτίας της φτώχειας και των πολέμων που εξαπολύουν στις χώρες τους οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι Αμερικάνοι. Αυτοί, δηλαδή, με τους οποίους η κυβέρνηση υπέγραψε πρόσφατα τις νέες συμφωνίες υποτέλειας. Πρόκειται για τη συμφωνία με τη Γαλλία που προσδένει τη χώρα ακόμα περισσότερο στα σχέδια του γαλλικού ιμπεριαλισμού, όπως επίσης και για αυτήν για τις αμερικανικές βάσεις και της επέκτασης των τοποθεσιών που μπορούν να χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ. Έτσι η χώρα μετατρέπεται σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκό ορμητήριο και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε παράρτημα των διεθνών ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Γαλλίας. Το έδαφος, οι θάλασσες και ο αέρας της Ελλάδας γίνεται βάση, ορμητήριο, πεδίο ασκήσεων και διέλευσης των στρατιωτικών τους δυνάμεων για να εξαπολύουν -ανάμεσα στα άλλα- και τους κατακτητικούς τους σκοπούς σε μια σειρά χώρες της ευρύτερης περιοχής, αποτέλεσμα των οποίων είναι και τα καραβάνια των μεταναστών. Από αυτήν την άποψη οι δηλώσεις του υπουργού, με τις οποίες επιχειρεί να κρύψει τους πραγματικούς λόγους που οδηγούν σχεδόν καθημερινά πια σε τραγικά περιστατικά όπως αυτό στη Χίο, μόνο οργή μπορούν να προκαλέσουν στο δημοκρατικό κόσμο.
Από την άλλη, η τοποθέτηση του υπουργού ότι αυτές οι διελεύσεις δεν πρέπει να επιτραπούν ξανά προμηνύουν στην πραγματικότητα ακόμα μεγαλύτερη σκλήρυνση της αντιπροσφυγικής πολιτικής τής κυβέρνησης. Σημαίνει βασικά, ότι η κυβέρνηση και το υπουργείο, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα Μηταράκη για τους πνιγμένους πρόσφυγες, θα συνεχίσουν στο δρόμο των επαναπροωθήσεων που -αποδεδειγμένα πια- έχει φανεί ότι βαδίζουν. Έτσι δημιουργούνται όλες εκείνες οι προϋποθέσεις για να θρηνήσουμε στο μέλλον ακόμα περισσότερα θύματα στο Αιγαίο.
