Σε κεντρικό άρθρο του ΚΚΕ που δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη με τίτλο «Για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού ή ποιος τον υπονομεύει;» (Γ. Σιδέρης) γράφονται τα παρακάτω:
«Οι ιατρικές γνωματεύσεις που έγιναν πολιτικές
Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Πλέον έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι όπως και στην υπόλοιπη διαχείριση της πανδημίας, έτσι και στον εμβολιασμό τα επιστημονικά δεδομένα υποτάσσονται στην πολιτική της κάθε αστικής κυβέρνησης….
(…) Η εμπιστοσύνη του λαού μας δεν έχει κλονιστεί προς την επιστήμη, αλλά προς τους επιστήμονες που την υπέταξαν στο κέρδος, στις πολιτικές των κυβερνήσεων και στον καπιταλισμό».
Διαπιστώνει λοιπόν το ΚΚΕ τώρα που «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι» ότι οι επιστημονικές επιτροπές, οι ιατρικές γνωματεύσεις και τα επιστημονικά δεδομένα υποτάσσονται στην πολιτική διαχείριση και την πολιτική σκοπιμότητα.
Τι έλεγε όμως το ΚΚΕ πριν, την ώρα που κυλούσε το νερό των «επιστημονικών» υποδείξεων στο αυλάκι της πολιτικής σκοπιμότητας;
Διαβάζουμε παρακάτω ένα ενδεικτικό αποσπάσματα από συνέντευξη του Κουτσούμπα στις 14 Απρίλη του 2020 που δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη:
«Αν φύγουμε λίγο από την τεράστια προσπάθεια που κάνει το υγειονομικό επιτελείο, οι επιστήμονες, οι γιατροί, τους οποίους και τους σεβόμαστε και τους ακούμε, ακόμη κι αν μεταξύ τους έχουν επιμέρους ή γενικότερες διαφορές, όμως από την άποψη της αντιμετώπισης της υγείας του λαού θα πρέπει να τους ακούμε. Πρέπει να πούμε καθαρά ότι κάνουν πολύ σοβαρή και υπεύθυνη δουλειά οι περισσότεροι, με αυτοθυσία, είτε αναγκάζονται και διαχειρίζονται επιστημονικά τα ζητήματα σε επιτελεία είτε βρίσκονται μέσα στη μάχη(…)
(…)Όλους αυτούς πρέπει ο ελληνικός λαός και εμείς να τους σεβόμαστε και να παρακολουθούμε τις εξελίξεις».
Πόση διαφορά βρίσκει κάποιος στο παραπάνω απόσπασμα από την κυβερνητική γραμμή που επί ενάμιση χρόνο ασκεί μια εγκληματική πολιτική σε βάρος του λαού, οχυρωμένη πίσω από το υγειονομικό επιτελείο και τις περίφημες επιστημονικές γνωματεύσεις;
Τι διαφορετικό λέει η κυβέρνηση πέρα από το να ακούμε τους ειδικούς; Για τους οποίους μάλιστα θεσμοθέτησε και το ακαταδίωκτο για τις εισηγήσεις τους;
Αυτές τις επιτροπές και αυτά τα επιτελεία αξιοποίησε η κυβέρνηση για να σαρώσει τα λαϊκά δικαιώματα και για να επιβάλει την πολιτική της άγριας καταστολής των απαγορεύσεων και της τρομοκρατίας.
Να τι λέει ο Κουτσούμπας στις 21 Νοεμβρίου σε άρθρο του στα Νέα για τις απαγορεύσεις του εορτασμού του Πολυτεχνείου:
«… Κι όλα αυτά ενώ ήξερε, (η κυβέρνηση) από την Πρωτομαγιά, ότι ο φετινός γιορτασμός, λόγω των ειδικών συνθηκών, δεν θα ήταν μια πορεία χιλιάδων που κατακλύζουν τους δρόμους μέχρι την Αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά συμβολικές εκδηλώσεις, με μέτρα προστασίας, σύμφωνα με τις υποδείξεις των υγειονομικών, και αποφυγής μαζικής καθόδου όπως άλλες χρονιές».
Το ΚΚΕ τώρα διαπιστώνει λοιπόν ότι εν τέλει αυτές οι υποδείξεις των υγειονομικών δεν ήταν και τόσο αθώες. Ότι «υποτάσσονται στην πολιτική της κάθε αστικής κυβέρνησης».
Και ότι αυτοί οι επιστήμονες κλόνισαν την εμπιστοσύνη του λαού.
Όμως τι ρόλο τότε έπαιξε το ΚΚΕ που διαμόρφωσε τη στάση του σύμφωνα με τις υποδείξεις των υγειονομικών; Που άκουγε, όπως λέει ο Κουτσούμπας, και καλούσε και το λαό να ακούει και να σέβεται τους υγειονομικούς των επιτελείων;
Που όμως, όπως λέει τώρα, το ΚΚΕ «υπέταξαν την επιστήμη τους στο κέρδος, στις πολιτικές των κυβερνήσεων και στον καπιταλισμό»!
Αυτή η διαπίστωση που τώρα κάνει το ΚΚΕ δε συνιστά ταυτόχρονα και ομολογία για τον πραγματικό ρόλο του ΚΚΕ σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας;;
Και αυτός ο ρόλος μπορεί να είναι κάτι άλλο πέρα από στήριγμα της πολιτικής της κυβέρνησης, στην ουρά της αστικής πολιτικής και πολύτιμος συνεργάτης που κράτησε τον κόσμο στο σπίτι, κατά τις κυβερνητικές υποδείξεις, φοβισμένο, αποδιοργανωμένο, έκθετο στην τρομοϋστερική «επιστημονική» κακοποίηση;
Και πολύτιμο «αριστερό» δεκανίκι για μια πολιτική που αξιοποίησε την πανδημία για να δυναμώσει την αποδιοργάνωση του μαζικού κινήματος, την αφωνία των σωματείων και όλης της κοινωνίας, για να σαρώσει λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα;
Αυτός ήταν ο ρόλος του ΚΚΕ όταν κυλούσε το νερό στο αυλάκι.
