Στη Συρία, οι τραγικές συνέπειες του καταστροφικού σεισμού της 6ης Φλεβάρη μεγεθύνονται από το εγκληματικό ιμπεριαλιστικό εμπάργκο, που εμπόδισε και εμποδίζει την άφιξη βοήθειας στον λαό της χώρας. Στο έδαφος των καταστροφών σε υποδομές, υπηρεσίες και ανθρώπινο δυναμικό από τον 12ετή πόλεμο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση, οι δυτικές κυρώσεις και οι σχεδιασμοί ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ μπλοκάρισαν οποιαδήποτε διεθνή βοήθεια τις πρώτες κρίσιμες ώρες για τη διάσωση εγκλωβισμένων στα συντρίμμια, ενώ θέτουν «όρους» και «προϋποθέσεις» για οποιαδήποτε «χαλάρωση» των κυρώσεων.
Ντράπηκε και η ντροπή με τα όσα συμβαίνουν ή σωστότερα δεν συμβαίνουν στις σεισμόπληκτες επαρχίες της βόρειας Συρίας, εκεί όπου, σε αντίθεση με την Τουρκία, η φράση «διεθνής ανθρωπιστική βοήθεια» παραμένει άγνωστη. Ποιος άραγε ευθύνεται για τις χιλιάδες σεισμόπληκτα γυναικόπαιδα που θα πεθάνουν το επόμενο διάστημα στη Συρία από τις τρομακτικές στερήσεις, που προκαλούν οι συνεχιζόμενες εξοντωτικές διεθνείς κυρώσεις; Και τι είδους «δυτικός πολιτισμός» είναι αυτός που αποφασίζει τη συλλογική τιμωρία ενός ήδη κατεστραμμένου, από τον δωδεκαετή «πόλεμο δι’ αντιπροσώπων», λαού; ΗΠΑ και Ευρώπη έδωσαν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ για να οπλίσουν τους τζιχαντιστές αντάρτες και κάθε είδους “αντικαθεστωτικό” ενάντια στον Άσαντ, αλλά τώρα αρνούνται ουσιαστικά κάθε βοήθεια στους σεισμόπληκτους επιζώντες του πολέμου. Οι Ευρωπαίοι στέλνουν ψίχουλα, ενώ οι ΗΠΑ συνεχίζουν να κατακλέβουν το πετρέλαιο της ανατολικής Συρίας, σαν ντε φάκτο δύναμη κατοχής.
Σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για τη νέα ανθρωπιστική κρίση στη Συρία, ο επικεφαλής του ΟΗΕ για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις, Μάρτιν Γκρίφιθς, παραδέχτηκε πως «απογοητεύσαμε τους ανθρώπους στη βορειοδυτική Συρία», που «αισθάνονται -και δικαίως- εγκαταλειμμένοι. Μπορούμε να ψηφίσουμε αμέσως για το άνοιγμα νέων μεθοριακών διαβάσεων για τη μεταφορά της ανθρωπιστικής βοήθειας», δήλωσε και η πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ. Όμως, για κάποιον παράξενο λόγο, όλοι αυτοί οι όψιμοι ανθρωπιστές αναφέρονται μόνον στο ελεγχόμενο από τους τζιχαντιστές αντάρτες Ιντλίμπ, ενώ δεν ασχολούνται καθόλου με το Χαλέπι και τις άλλες σεισμόπληκτες βόρειες επαρχίες που ελέγχονται από την κυβέρνηση Άσαντ. Εκεί, βλέπετε, προφανώς δεν ζουν κανονικοί άνθρωποι, όλοι όσοι έχουν απομείνει είναι τρομοκράτες και συνεργάτες του καθεστώτος.
Οι κυρώσεις από ΗΠΑ – ΕΕ εμποδίζουν ακόμα και τα αεροσκάφη οργανώσεων του ΟΗΕ να προσγειωθούν στα αεροδρόμια της Δαμασκού και του Χαλεπίου ώστε να στείλουν βοήθεια σε έναν λαό ο οποίος ζει στην καταστροφή και τον πόλεμο, που έχουν ριζωθεί στη Συρία εδώ και 12 χρόνια.
Στο μεταξύ η περιβόητη για μαζικές προβοκάτσιες και εγκλήματα οργάνωση «Λευκά Κράνη», που συγκροτήθηκε από πρώην πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και συνεργάζεται με τους τζιχαντιστές, καπηλεύεται τον πόνο και την καταστροφή. Επιχειρεί έτσι, εν μέσω της καταστροφής, να νομιμοποιηθεί ως «επίσημος δίαυλος» αρωγής στις περιοχές που είναι υπό τον έλεγχο αντικυβερνητικών δυνάμεων.
Το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, που εξακολουθούν να αρνούνται επαφές με τη Δαμασκό, εξέδωσε μια «γενική άδεια» για 180 μέρες, η οποία επιτρέπει τις συναλλαγές που σχετίζονται με τη βοήθεια λόγω του σεισμού και οι οποίες διαφορετικά απαγορεύονται από τις κυρώσεις. Το υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας χαρακτήρισε το μέτρο αυτό μέσο για να δοθεί μια «ψευδής εντύπωση ανθρωπιάς».
Δεν πρέπει, λοιπόν, σε καμιά περίπτωση να ανοίξει «παραθυράκι» στο πλέγμα των διεθνών κυρώσεων, γιατί, όπως υποστηρίζει για παράδειγμα η Washington Post, θα την κλέψει ο κακός Άσαντ, οπότε, προφανώς, είναι καλύτερα να μην σταλεί καθόλου βοήθεια, κι όποιος ζήσει, έζησε.
Πάντως, ήδη κάποιες χώρες, ακόμα και σύμμαχοι των ΗΠΑ και της ΕΕ, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιορδανία, η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν και το Ιράκ, έχουν σπάσει το δυτικό εμπάργκο και στέλνουν ανθρωπιστική βοήθεια από αέρος, με φόντο τις κινήσεις «εξομάλυνσης» σχέσεων με τη Δαμασκό, οι οποίες «τρέχουν» όλο το τελευταίο διάστημα. Η δε Σαουδική Αραβία ανήγγειλε το στήσιμο αερογέφυρας, όπως είχαν κάνει από την πρώτη μέρα η Αλγερία και το Ιράκ, αλλά και ο Λίβανος, που διέθεσε λιμάνια και αεροδρόμια για την προώθηση βοήθειας στους σεισμόπληκτους της Συρίας. Το Ιράν και η Ρωσία επίσης στέλνουν βοήθεια και συνεργεία εντοπισμού και διάσωσης, ενώ και η Κίνα προχώρησε στην αποστολή βοήθειας, απαιτώντας την άμεση άρση των καταστροφικών δυτικών κυρώσεων.
Στο μεταξύ η Γαλλία, όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παρακάμπτοντας την κυβέρνηση της Συρίας, ανακοίνωσε ότι θα χορηγήσει έκτακτη βοήθεια στον συριακό πληθυσμό ύψους 12 εκατομμυρίων ευρώ, όχι σε συνεννόηση με τη συριακή κυβέρνηση, αλλά «σε διασύνδεση με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα Ηνωμένα Έθνη, στο σύνολο των περιοχών που έχουν πληγεί από τους σεισμούς». Εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών διευκρίνισε ότι η εξέλιξη δεν αλλάζει την «πολιτική προσέγγιση» της Γαλλίας απέναντι στο καθεστώς.
Η Γερμανία ανακοίνωσε πως θα αυξήσει κατά 26 εκατομμύρια ευρώ την ανθρωπιστική βοήθεια που θα παράσχει στη Συρία. Σε ανακοίνωση της γερμανικής πρεσβείας στη Βηρυτό αναφέρεται ότι χρειάζονται περισσότεροι πόροι, ιδίως στις βορειοδυτικές περιοχές όπου ζουν χιλιάδες Σύριοι και δεν ελέγχονται από τον συριακό στρατό. «Η Γερμανία μπορεί να βασιστεί στους στενούς δεσμούς της με διεθνείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη βορειοδυτική Συρία, καθώς ήδη παρείχε ανθρωπιστική βοήθεια στην περιοχή αυτή», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Η Βρετανία ανακοίνωσε πρόσθετη βοήθεια για να στηρίξει τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στην ίδια περιοχή, δίνοντας τη μερίδα του λέοντος στη ΜΚΟ «Λευκά Κράνη», για να εξυπηρετήσει τις σκοπιμότητες των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων με το πρόσχημα της «ανθρωπιστικής βοήθειας και διάσωσης».
Σε αυτή τη γραμμή κινείται και η ελληνική κυβέρνηση. Χαρακτηριστικός ήταν ο ισχυρισμός του Μητσοτάκη ότι στη Συρία «δεν υπάρχει επίσημος συνομιλητής», παραβλέποντας, στο πλαίσιο της ευρωΝΑΤΟϊκής στοίχισης, την κυβέρνηση Άσαντ. Σε συνέντευξή του στο CNN ανακοίνωσε πως η Ελλάδα θα αποστείλει άμεσα βοήθεια και εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων και σε όσους επλήγησαν στην Τουρκία. Ο σεισμός μπορεί να χαρακτηρίζεται επίσημα «Τουρκίας-Συρίας», άρα ν’ αφορά ολοφάνερα και τους δύο λαούς, μάταια θα περίμενε ωστόσο κανείς ν’ ακούσει έστω και μόνο τα συλλυπητήριά του για τη Συρία. Κι όταν ρωτήθηκε, αν η Ελλάδα θα στείλει βοήθεια και στη Συρία, είπε ότι είναι «πιο περίπλοκη» η κατάσταση εκεί, καθώς «δεν αναγνωρίζουμε το καθεστώς», γι’ αυτό και θα ζητήσει, ξεκινώντας από το Έκτακτο Συμβούλιο στις Βρυξέλλες τρεις μέρες μετά, ν’ αναλάβουν την υπόθεση της χορήγησης βοήθειας στη Συρία όχι χώρες, αλλά διεθνείς οργανισμοί.
