Και μια και γίνεται λόγος για ατομική ευθύνη…
Δεν ακούσαμε ακόμα τίποτα για τις ευθύνες όλων αυτών που κυβέρνησαν και κυβερνούν όλα αυτά τα χρόνια, για το εγκληματικό όπως αποδεικνύεται γεγονός, ότι με τις πολιτικές τους ακόμη και από αυτές τις 3000 ΜΕΘ που προβλέπει το οργανόγραμμα του ΕΣΥ έφτασαν να λειτουργούν οι 557;
Για το γεγονός ότι ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με τις μονάδες αυξημένης φροντίδας;
Για το γεγονός ότι τα δημόσια νοσοκομεία έχουν αφεθεί εδώ και χρόνια στην τύχη τους χωρίς προσωπικό, μηχανήματα και υποδομές;
Είναι αυτοί οι ίδιοι που δεν μπορούν να οργανώσουν ένα τηλεφωνικό κέντρο και να σταματήσουν την εξάπλωση της επιδημίας στον κυριακάτικο εκκλησιασμό. Είναι αυτοί που άφησαν τα νοσοκομεία χωρίς γιατρούς, γιγαντώνοντας και εξοπλίζοντας τις δυνάμεις καταστολής.
Για αυτό προσφεύγουν «αναγκαστικά» στους νόμους της καραντίνας και τις ποινές για την επιβολή τους. Όμως οι ιοί και οι επιδημίες δεν αντιμετωπίζονται με την αστυνομία. Μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από ένα οργανωμένο πλήρες προσωπικού και υποδομών, δημόσιο σύστημα υγείας.
Αυτοί είναι που επαίρονται για την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού. Και είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από τον κορωνοϊό.
Γιατί ο κορωνοϊός θα φύγει ενώ οι πολιτικές που παράγουν τα θύματα των επιδημιών και της καραντίνας θα μείνουν. Καμία «ομοψυχία» καμία συναίνεση με αυτούς και τις πολιτικές τους.
