Πλήρης συγκάλυψη της εγκληματικής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων
Το 38ο συνέδριο της ΓΣΕΕ πραγματοποιήθηκε 9-12 Μάρτη, στη σκιά του εγκλήματος στα Τέμπη. Όχι βέβαια πως αυτό επηρέασε, έστω και στο ελάχιστο, τις εργασίες του συνεδρίου. Εξάλλου, η ηγεσία της ΓΣΕΕ με πρόσχημα το συνέδριο που θα ξεκινούσε τις εργασίες του την επόμενη ημέρα, αρνήθηκε να προκηρύξει απεργία στις 8 Μαρτίου μαζί με ΑΔΕΔΥ και Εργατικά Κέντρα σε όλη τη χώρα, δίνοντας τη δυνατότητα μιας ακόμη πιο μαζικής κινητοποίησης που και χωρίς της συμμετοχή της, κατάφερε να είναι η μαζικότερη κινητοποίηση των τελευταίων αρκετών ετών.
Ήταν δε τόσο προκλητική στην ανακοίνωση μη συμμετοχής που εξέδωσε η συνδικαλιστική ηγεσία ώστε δεν αρκέστηκε μόνο στην άθλια επίκληση «έλλειψης χρόνου λόγω του συνεδρίου», αλλά πρόσθεσε και ότι : «αφενός δεν βοηθά στην ενεργή εμπλοκή της, αφετέρου οι “καλοθελητές” κάθε απόφαση θα την ενέτασσαν σε εκλογικές σκοπιμότητες ή σε συνδικαλιστική υποκρισία.»! Ενώ συνέχιζε με γενικόλογες αοριστολογίες αρνούμενη να κατονομάσει βέβαια ποιος είναι ο πραγματικός υπεύθυνος του δυστυχήματος και να καταδικάσει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης όπως και όλων των προηγούμενων.
Τελικά το 38ο συνέδριο διεξήχθη όπως ακριβώς είχε σχεδιασθεί. Κεκλεισμένων των θυρών, σε πολυτελέστατο ξενοδοχείο στο Καβούρι, με συνοπτικές διαδικασίες, με παρουσία των συνέδρων μόνο για τις ψηφοφορίες, πέρα και μακριά από τους ίδιους τους εργαζόμενους, τις ανάγκες, τα δικαιώματά τους. Οι εικόνες δε απο τις εργασίες του συνεδρίου είναι απολύτως αποκαλυπτικές μιας ξέπνοης και εκφυλισμένης διαδικασίας: Το πρόγραμμα του συνεδρίου δεν είχε ανακοινωθεί πουθενά με αποτέλεσμα να μην το γνωρίζουν ούτε καν οι δημοσιογράφοι που κάλυπταν το ρεπορτάζ.
Οι εργασίες ξεκίνησαν την Πέμπτη 9 Μαρτίου, στις 4.30 μ.μ. και διήρκεσαν μόνο 5 λεπτά… Για να συνεχιστούν τρεις ώρες μετά, στις 7.30 μ.μ., ενώ οι σύνεδροι πολλές φορές ενημερώνονταν με sms στα κινητά τους π.χ. ότι «τώρα εισερχόμαστε όλοι στην αίθουσα», η οποία κατά τη διάρκεια των εργασιών κατακλύζονταν κυρίως από άδειες καρέκλες. Ανάλογες και οι διαδικασίες της δεύτερης μέρας, κατά την οποία το διάλειμμα ήταν μεγαλύτερο από τις εργασίες… Ξεκίνησαν ουσιαστικά στις 12.30 το μεσημέρι, κράτησαν μόλις μία ώρα και μετά ανακοινώθηκε διάλειμμα 4 ωρών…
Την τρίτη μέρα του συνεδρίου, «βγήκαν τα μαχαίρια» μεταξύ συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ, αποκαλύπτοντας σωρεία περιστατικών νοθείας, απευθείας παρέμβασης της εργοδοσίας στα συνδικάτα και αποκλεισμών των εργαζομένων. Ο καβγάς τους αποκάλυψε για άλλη μια φορά νοσηρά φαινόμενα που αφορούν σε μοίρασμα εδρών, εκλογή αντιπροσώπων με αποκλειστικό στόχο τη διαμόρφωση των συσχετισμών και το μοίρασμα των εδρών.
Τελικά, οι εκλογές και η ανάδειξη των νέων οργάνων δεν επεφύλαξε μεγάλες εκπλήξεις. Δεν υπήρξε κάποια συνταρακτική αλλαγή συσχετισμών, γεγονός που προοιωνίζεται ότι η στάση της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης θα εξακολουθήσει στο ίδιο μήκος κύματος και για την επόμενη θητεία της. Οι παρατάξεις που πρόσκεινται στη Ν.Δ. έχασαν συνολικά 4 έδρες, τις οποίες μοιράστηκαν η ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) και η ΔΑΣ (ΚΚΕ). Οι δύο παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ διατηρούν τις ίδιες έδρες. Συνεπώς σε σχέση με την εκλογή προέδρου και προεδρείου δεν αναμένονται ανατροπές.
Αξίζει σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε πως, το προηγούμενο (37ο) συνέδριο της ΓΣΕΕ διεξήχθη, τελικά, τέλη Φλεβάρη του 2020, στην τρίτη κατά σειρά «προσπάθεια» διεξαγωγής του, επίσης στο Καβούρι και ήταν ακόμη περισσότερο ενδεικτικό της σήψης και της παρακμής που παρουσιάζουν οι κορυφαίες οργανώσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και όχι μόνο. Σε ένα κατ’ όνομα συνέδριο, διάρκειας μιας ημέρας, κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν μόνο οι εκλογές, με την τρομοκρατική παρουσία – περιφρούρηση των ΜΑΤ, με καλεσμένο τον πρωθυπουργό και τους εκπροσώπους του συνόλου των αστικών κομμάτων, με απαγόρευση εισόδου ακόμη και σε δημοσιογράφους, με τις γνωστές εκατέρωθεν καταγγελίες για νοθείες.
Το 37ο «συνέδριο» της ΓΣΕΕ αποτέλεσε ένα ακόμη επεισόδιο υπονόμευσης και απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος. Η διορισμένη (με ευθύνη και συμφωνία όλων των παρατάξεών της -του ΠΑΜΕ συμπεριλαμβανομένου) από τα δικαστήρια ηγεσία της ΓΣΕΕ επινόησε τον πιο «αναίμακτο», αλλά και προκλητικό τρόπο για την επικύρωση της νέας θητείας της. Το ΠΑΜΕ αν και συμμετείχε με τους εκπροσώπους του (διορισμένους από τα δικαστήρια) στο συνέδριο, ταυτόχρονα το κατήγγειλε με πολύ υψηλούς τόνους (“μαφία της ΓΣΕΕ” κλπ) και καλούσε σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, έξω από το συνέδριο. Την ίδια τακτική άλλωστε, εφάρμοσε και σε άλλα συνέδρια εργατικών κέντρων, Ομοσπονδιών κτλ. εκείνη της περίοδο. Στην παρούσα φάση ωστόσο, παρότι η στάση και οι τακτικές των κυρίαρχων συνδικαλιστικών δυνάμεων δεν έχουν διόλου διαφοροποιηθεί, φανηκε σαν να τα “ξεχνά” όλα αυτά!…Επέλεξε μια πολύ ηπιότερη και ανεκτική στάση, ρίχνοντας ιδιαιτέρως τους τόνους καταγγελίας αυτή τη φορά και δείχνοντας, έτσι, την αλλοπρόσαλλη και καιροσκοπική πολιτική του!
Όσο για την προκήρυξη 24ωρης απεργίας για την Πέμπτη 16 Μαρτίου, η οποία αποφασίστηκε ομόφωνα από τη ΓΣΕΕ και μόνο από την καμπάνια της φανερώνει τις προθέσεις της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Πρόκειται το δίχως άλλο, για αποτέλεσμα της μεγάλης πίεσης και αποδοκιμασίας που δέχτηκε αλλά και μια φτηνή απόπειρα “ξεπλύματος της ντροπής” της πλήρους αδράνειάς της και απουσίας της τις μέρες που ο εργαζόμενος κόσμος και η νεολαία κατέκλυζε τους δρόμους για την τραγωδία των Τεμπών.
Στην πραγματικότητα το πολιτικό συνδικαλιστικό περιεχόμενο του καλέσματός της δίνει χέρι βοήθειας και στήριξης στην κυβέρνηση, καθώς συσκοτίζει το ποια πολιτική και ποιοι ευθύνονται για το σιδηροδρομικό δυστύχημα. Είναι ένα ξέπνοο κάλεσμα που δεν λέει κουβέντα πουθενά, για την πολιτική της ιδιωτικοποίησης που οδήγησε σε αυτό το έγκλημα και για τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που την εφάρμοσαν.
Ως γνήσιος υπηρέτης αυτής της πολιτικής, η ηγεσία της ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν την αποκαλύπτει, δεν την καταγγέλλει, δεν έχει την παραμικρή διάθεση να την πολεμήσει, αλλά αντίθετα τη συγκαλύπτει και την αφήνει στο απυρόβλητο.
