Μετά τα εκφυλιστικά γεγονότα της προηγούμενης περιόδου, με τις αποτυχημένες προσπάθειες για τη διεξαγωγή συνεδρίου στη ΓΣΕΕ και την παρέμβαση της δικαστικής εξουσίας για τον διορισμό προσωρινής διοίκησης στην ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, με σκοπό την διεξαγωγή συνεδρίου εντός έξι μηνών, η ηγεσία της ΓΣΕΕ αποφάσισε ενάμισυ μήνα πριν τη λήξη της προθεσμίας, την διεξαγωγή συνεδρίου-εξπρές στις 25 Φλεβάρη!
Ένα συνέδριο που δεν θα ‘χει τίποτα όπως φαίνεται να ζηλέψει από τις προηγούμενες προσπάθειες λίγους μήνες πριν, καθώς η διεξαγωγή του συνεδρίου θα γίνει μέσα σε μια μέρα(!), σε πολυτελές ξενοδοχείο στο Καβούρι, χωρίς διευκρινισμένα θέματα και χωρίς συνδικαλιστική συζήτηση, με τα ΜΑΤ και την αστυνομία να καλούνται να προφυλάξουν τον χώρο και τον πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς να καλούνται να παρακολουθήσουν τις διαδικασίες.
Η ηγεσία της ΓΣΕΕ στήνει και πάλι ένα σκηνικό φαρσοκωμωδίας, εξευτελίζοντας για πολλοστή φορά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, τις συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργοδοτών και της κυβέρνησης, γυρίζοντας την πλάτη στους εργαζόμενους! Μην ξεχνάμε ότι στο τέλος Δεκέμβρη η ίδια ηγεσία, που εκπροσωπεί τάχα τους εργαζόμενους, είχε συναντηθεί με όλες τις εργοδοτικές ενώσεις και τους βιομήχανους (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ) και συναποφάσισε για την παράταση της ΕΓΣΣΕ χωρίς καμιά αύξηση του κατώτατου μισθού! Όλο αυτό το διάστημα δεν έχει βγάλει καμμία ανακοίνωση για καταγγελία των αντεργατικών μέτρων που έχουν περάσει, και δεν έχουν κηρύξει μια κινητοποίηση, με το πρόσχημα των περιορισμένων αρμοδιοτήτων λόγω της δικαστικά διορισμένης διοίκησης.
Και αν η κατάντια των δυνάμεων των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πραγματικά πάτο, από την άλλη είναι βαρύτατες οι ευθύνες που έχουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ για την κατάσταση που έχει επέλθει το συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι η παράταξη αυτή, που, όλο το προηγούμενο διάστημα με όρους ”βεντέτας” αντιμετώπισε την ηγεσία της ΓΣΕΕ, και με εφόδους και προπηλακισμούς διέλυσε δύο φορές τις διαδικασίες για την διεξαγωγή συνεδρίου. Δεν έλειψαν και οι περιπτώσεις εκείνες βέβαια που χρησιμοποίησε τις ίδιες μεθόδους με αυτές που καταγγέλλει, προσφεύγοντας στην δικαιοσύνη ή συγχαίροντάς την για αποφάσεις της. Δεν γίνεται ταυτόχρονα να καταγγέλλεις την εμπλοκή του κράτους στα σωματεία και την ίδια στιγμή με τις πρακτικές σου να την επικυρώνεις.
Η διαλυτική συνδικαλιστική τακτική του ΠΑΜΕ έκανε ένα ακόμα βήμα παραπέρα, μπροστά στο συνέδριο που όρισε η διορισμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ για τις 25 Φεβρουαρίου, καθώς οδήγησε (με συνευθύνη και άλλων δυνάμεων) την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ στη λήψη μιας απόφασης η οποία “κηρύσσει διευκολυντική στάση Εργασίας την Τρίτη, 25 Φεβρουαρίου 2020, από τις 12:00 μέχρι τη λήξη του ωραρίου και καλεί σε συμμετοχή στη συγκέντρωση στο Καβούρι, στο ξενοδοχείο «Απόλλων» όπου εξαγγέλθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο – παρωδία της ΓΣΕΕ”.
Με αυτή την απόφαση η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ έρχεται να στοιχηθεί πίσω από την διαλυτική πρακτική που ακολουθεί το ΠΑΜΕ για την επίλυση των συνδικαλιστικών προβλημάτων και για την αλλαγή των συσχετισμών στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα. Ανοίγει μια πρωτοφανή σε μορφή δημόσια κόντρα μεταξύ των δύο ανώτερων συνδικαλιστικών οργάνων της χώρας, των δημοσίων υπαλλήλων και των ιδιωτικών υπαλλήλων, όπου οι πρώτοι καλούνται να επέμβουν σε συνδικαλιστικές διαδικασίες των δεύτερων. Με απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες τις συνέπειες που μπορεί να εγκαινιάσει μια τέτοια πρακτική αν γενικευθεί μεταξύ επαγγελματικών κλάδων και κατηγοριών, μεταξύ Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών. Απέναντι σε αυτά τα απαράδεκτα και αντιδημοκρατικά φαινόμενα οι ταξικοί συνδικαλιστές οφείλουν να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους για το συνέδριο -παρωδία που οργανώνει η διορισμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ, να διεκδικήσουν ένα δημοκρατικό συνέδριο και να παλέψουν για τη δημοκρατική λειτουργία των συνδικάτων σε όλα τα επίπεδα, αποδοκιμάζοντας ταυτόχρονα τις μεθόδους που ακολουθεί το ΠΑΜΕ, οι οποίες τείνουν να μετατρέψουν τα σώματα των συνδικαλιστικών οργανώσεων από χώρο συνδικαλιστικής συζήτησης και αντιπαράθεσης σε αρένα συρράξεων παραταξιακών μηχανισμών και οπαδικών συγκρούσεων.
