Όσο κι αν προσπαθούν στο ΣΥΡΙΖΑ να κρύψουν κάτω από το χαλί τη βαθιά κρίση που έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό του, η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Τρεις μήνες μετά το διπλό χαστούκι των βουλευτικών εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να βρίσκεται σε περιδίνηση και τίποτα δεν φαίνεται ότι μπορεί να βγάλει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τη σημερινή του κατάσταση. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των εκλογών στο ΣΥΡΙΖΑ, Κασσελάκης ή Αχτσιόγλου τα στρατόπεδα έχουν διαμορφωθεί ήδη και ένα σκηνικό σύγκρουσης έχει στηθεί με βολές των κεντρικών στελεχών και από τις δύο πλευρές.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου αποδεικνύει ότι ο «αλεξιπτωτιστής» Κασσελάκης μόνο τυχαία επιλογή δεν ήταν. Ο άνθρωπος που ως χθες ήταν άγνωστος όχι μόνο στο πανελλήνιο αλλά και ανάμεσα στα ίδια τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αναδειχθεί μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα σε κεντρική φιγούρα που διεκδικεί με μεγάλες αξιώσεις την ηγεσία του κόμματος. Και αυτό δεν οφείλεται ούτε στις ικανότητές του, ούτε στην εργατικότητά του. Αντίθετα πρέπει να πιστωθεί στην προκλητική και κραυγαλέα πριμοδότησή του πρώτα και κύρια από τους κυρίαρχους κύκλους της ντόπιας οικονομικής πλουτοκρατίας. Εδώ και περισσότερο από ένα μήνα τα κυρίαρχα ΜΜΕ, γνωστών οικονομικών συμφερόντων, που λύνουν και δένουν στον τόπο μας, μεθοδεύουν μια καλοστημένη επικοινωνιακή προπαγάνδα για να προωθήσουν τον Κασσελάκη. Τα καλοστημένα σποτ που πλημμυρίζουν το διαδίκτυο, ο άπλετος και χρυσοπληρωμένος χρόνος στα δελτία ειδήσεων, τα αφιερώματα στην προσωπική ζωή και το βιογραφικό τού «αυτοδημιούργητου» επιχειρηματία που δίνουν και παίρνουν, όλα μαζί συνθέτουν το σκηνικό μιας επικοινωνιακής επιχείρησης που στήνεται για να υπηρετήσει το σκοπό της προώθησης του νέου «σωτήρα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Και πρέπει επίσης να θεωρείται βέβαιο πως ο Κασσελάκης δεν χαίρει μόνο της στήριξης από τη ντόπια άρχουσα τάξη αλλά και από τον ξένο παράγοντα. Παρότι δεν είναι φανερές οι υπόγειες διεργασίες που συντελέστηκαν το καλοκαίρι, σίγουρα όμως ο Τσίπρας δεν πήγε στις ΗΠΑ για να κάνει διακοπές, ούτε για να ξεκουραστεί, αμέσως μετά τις εκλογές.
Ωμές παρεμβάσεις και ξεπεσμός
Οι τρέχουσες εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζουν ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπαίνει σε έναν κατήφορο χωρίς τέλος. Δεν μετατρέπεται απλώς σε ένα αρχηγικού τύπου κόμμα με σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά. Αντίθετα, αυτό που μεθοδεύει η ντόπια άρχουσα τάξη και ο ξένος παράγοντας είναι να διαμορφωθεί ένα κόμμα απολύτως προσαρμοσμένο και έτοιμο να υπηρετήσει τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις τους, πλήρως απαλλαγμένο από κάθε είδους «αριστερά» βαρίδια του παρελθόντος. Επιδιώκουν να διαμορφώσουν ένα κόμμα που θα είναι ανοιχτό ακόμα και στις ωμές πολιτικές παρεμβάσεις προκειμένου να διασφαλίσουν ότι θα υπηρετηθούν τα συμφέροντά τους.
Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνει εμφατικά η παρουσία του Κασσελάκη, με την προκλητική προώθησή του από κέντρα εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, πέρα και έξω από αρχές που αφορούν την εσωτερική δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων, ιδίως όσων αναφέρονται στην αριστερά, χωρίς πολιτικές και προγραμματικές θέσεις.
Ποτέ δεν έκρυψε ο Κασσελάκης τη βασική του επιδίωξη, να μεταμορφώσει δηλαδή το ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα κατά τα πρότυπα του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, το οποίο μάλιστα, σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις, θα επιδιώκει να εφαρμόζει «μείγμα πολιτικών» και να ψηφίζει νομοσχέδια με «διακομματική στήριξη». Θα διαιωνίζει, με άλλα λόγια, την αντιλαϊκή πολιτική έχοντας τη συναίνεση τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Νέα αμερικανόπνευστα ήθη στην πολιτική ζωή του τόπου!
Ο άνθρωπος που ισχυρίζεται ότι «θα νικήσει τον Μητσοτάκη» και διεκδικεί τα ηνία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο ίδιος που πριν από ελάχιστο χρονικό διάστημα τον εκθείαζε, δηλώνοντας δημόσια σε αρθρογραφία του πως «τρέφει μεγάλη προσωπική εκτίμηση». Είναι ο ίδιος που δήλωνε ότι «από το 2012 έχει αναπτύξει μια εξαιρετική σχέση με τον Μητσοτάκη». Δεν πρόκειται για προσωπικές φιλίες και ανταλλαγή φιλοφρονήσεων. Πρόκειται για ταύτιση πολιτικών θέσεων. Στην πραγματικότητα αναγνωρίζει και εκτιμά το βαρύ αντιλαϊκό φορτίο που κουβαλά όχι μόνο ο Μητσοτάκης αλλά η ΝΔ, τη μνημονιακή πολιτική που επέβαλε μαζί με το ΠΑΣΟΚ καθώς και με το ΣΥΡΙΖΑ, το καταστροφικό έργο της ως κυβέρνηση την τελευταία τετραετία.
Από αυτή τη σκοπιά αποτελεί ύβρη και τυμβωρυχία η επιλογή του Κασσελάκη να στήσει ένα προεκλογικό σποτ πάνω στο θυσιαστήριο της Μακρονήσου από κοινού με τον Αποστολάκη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και επίτιμο αρχηγό του ΓΕΕΘΑ, στέλνοντας μηνύματα «εθνικής ενότητας και συμφιλίωσης». Μόνο αισθήματα οργής και αγανάχτησης μπορεί να προκαλέσει στον αριστερό και προοδευτικό κόσμο η παρουσία του Κασσελάκη πάνω στο μαρτυρικό νησί, εκεί που οι δημοκράτες, οι λαϊκοί αγωνιστές, οι αριστεροί και κομμουνιστές στάθηκαν παλικαρίσια μπροστά στους δήμιούς τους και στα βασανιστήριά τους με το σύνθημα «όχι υποταγή, αλλά Αντίσταση».
Βαθιά εσωκομματική κρίση
Στο ΣΥΡΙΖΑ τα δύο στρατόπεδα διαμορφώνονται και τα κεντρικά στελέχη παίρνουν θέσεις. Οι «προεδρικοί» όσοι δηλαδή στήριξαν τον Τσίπρα και ταυτίστηκαν με τις πολιτικές του επιλογές τα προηγούμενα χρόνια, στέκονται τώρα στο πλευρό του Κασσελάκη. Πρώτα βιολιά αυτής της κουστωδίας ο χυδαίος Πολάκης και ο Παπάς, που αμέσως μετά την ήττα του στον πρώτο γύρο των εκλογών έσπευσε να δηλώσει τη στήριξή του στον Κασσελάκη από το περιστύλιο της Βουλής. Μάλιστα ο Πολάκης, σε μια ακόμα πράξη αμετροέπειας, έσπευσε να βαθμολογήσει με άριστα(!) την κίνηση του Παπά. Από την άλλη μεριά τη στήριξή τους στην Αχτσιόγλου εκφράζουν μια σειρά από κεντρικά στελέχη όπως οι Τσακαλώτος, Σκουρλέτης, Ηλιόπουλος, Τζανακόπουλος, αλλά και η «αριστερή πλατφόρμα» που επίσης στηρίζει «κριτικά» την υποψηφιότητά της.
Οι καθημερινές εκατέρωθεν βρόμικες βολές, τα «συντροφικά» μαχαιρώματα, οι υβριστικοί χαρακτηρισμοί που εκτοξεύονται καθημερινά από τις δύο πλευρές αποδεικνύουν τόσο το χάσμα που διαρκώς μεγαλώνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τον εκφυλισμό και τη μηδενική πλέον σχέση που έχει αυτό το κόμμα με κάθε τι που σχετίζεται με την αριστερά και τα ήθη της. Αυτό που απουσιάζει εκκωφαντικά είναι η αντιπολιτευτική γραμμή απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, όπως έλειπε και όλη την προηγούμενη περίοδο.
Όσο κι αν ορισμένα στελέχη προσπαθούν να παρουσιάσουν μια επίπλαστη εικόνα ενότητας και συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, εκμεταλλευόμενοι την σχετικά υψηλή συμμετοχή στις κάλπες του 1ου γύρου (περίπου 147.000 ψηφοφόροι), η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Αρκετά κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σαν τη Γεροβασίλη και όχι μόνο, επαναλαμβάνουν με έμφαση πως το ενδεχόμενο διάσπασής του είναι στο τραπέζι, επιχειρηματολογώντας πως μια τέτοια εξέλιξη «δεν είναι κατ’ ανάγκη αρνητική» όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν. Η πιθανή εκλογή του Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποκλείεται καθόλου να επιταχύνει τέτοιου είδους εξελίξεις το αμέσως επόμενο διάστημα.
Από την άλλη μεριά, ενδεικτικό της βαθιάς κρίσης αλλά και της σήψης που διαπερνά το ΣΥΡΙΖΑ είναι και η ευθεία αμφισβήτηση του εκλογικού σώματος που ψήφισε στις πρώτες εσωκομματικές κάλπες. Όπως ανακοίνωσε η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή, στο σώμα που συμμετείχε στις εκλογές περίπου το 25% ήταν νέα εγγεγραμμένα μέλη. Αυτό όμως που επιμελώς αποκρύπτεται είναι ότι περίπου 40.000 μέλη, που συμμετείχαν στις διαδικασίες που ανέδειξαν τον Τσίπρα πριν από ένα χρόνο, φέτος απείχαν. Με άλλα λόγια, η περίφημη «βάση του ΣΥΡΙΖΑ» είναι ένας χυλός, μια κινούμενη άμμος που ο καθένας μπορεί ανεξέλεγκτα να ψηφίζει με μοναδικά προαπαιτούμενα τη δήλωση εγγραφής και 2 ευρώ συνδρομή. Η δημόσια καταγγελία του Σκουρλέτη, ο οποίος έκανε λόγο για συμμετοχή ατόμων που δεν είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά άλλων κομμάτων και τα οποία ψήφισαν στον 1ο γύρο, αποδεικνύει πόσο θολή είναι η «βάση» του ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώνει ακόμα πόσο βαθιά αντιδημοκρατικές και σίγουρα μακριά από τις αρχές ενός πραγματικά αριστερού κόμματος είναι οι καταστατικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν πριν από ένα χρόνο με τις οποίες ο Τσίπρας επεδίωκε να μετατρέψει το ΣΥΡΙΖΑ σε ένα καθαρόαιμο αρχηγικό κόμμα, στο οποίο θα διαιωνίζει την κυριαρχία του. Σήμερα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πληρώνει το τίμημα αυτών των επιλογών.
Οι εξελίξεις δεν αφορούν το λαό
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει σε μια νέα τροχιά κρίσης, αποϊδεολογικοποίησης και αποσύνθεσης που δεν αποκλείεται να οδηγήσει ακόμα και σε διασπάσεις. Όλα όσα συντελούνται στο εσωτερικό του δεν έχουν να κάνουν με το πώς θα εκφραστούν και θα υπηρετηθούν τα λαϊκά συμφέροντα, πώς θα υπάρξει μια ισχυρή απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ. Άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν έχει αποδείξει πως ούτε μπορεί αλλά ούτε και θέλει. Οι εσωτερικές εξελίξεις αφορούν στο πώς θα μετασχηματιστεί σε ένα κόμμα εναλλακτικό εκφραστή και υπηρέτη των συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών. Από τη σκοπιά αυτή, τα όσα διαδραματίζονται στους κόλπους του δεν αφορούν το λαό και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, την ακραία ακρίβεια, τη φτώχεια, την ανεργία και τις καταστροφές που γεννά η κυρίαρχη πολιτική. Είναι όμως επιζήμιες για το λαό, γιατί επιδιώκουν να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την οργή που φουντώνει, να σπείρουν ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση. Πραγματικό όφελος για το δημοκρατικό και αριστερό κόσμο είναι η αποδοκιμασία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, η ανάγκη να στρέψει την πλάτη στα εφήμερα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα που μπορεί να θαμπώνουν και να εντυπωσιάζουν αλλά οδηγούν με ακρίβεια σε νέα ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα.
