Ευρωπαϊκά μεροκάματα για εξαγωγή ανθρωπισμού σε 3 ηπείρους
Μετά την εκδήλωση της πανδημίας του κορονοϊού και το νέο ξέσπασμα οικονομικής κρίσης (και) στην Ευρώπη, οι δουλειές στη γηραιά ήπειρο δεν πηγαίνουν φανταστικά καλά. Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα μετά το Brexit…
Τουλάχιστον, σε ό,τι αφορά το κομμάτι της αντιμετώπισης των κοινών «κινδύνων» (με εξαίρεση τους υγειονομικούς) η ΕΕ δείχνει χαρακτήρα και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, απασχολώντας μάλιστα αρκετό πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό σε 3 ηπείρους (Ευρώπη, Αφρική, Ασία), δίνοντας αυτήν τη στιγμή μεροκάματα σε 17 ανθρωπιστικές αποστολές (οι 11 λειτουργούν με πολιτικό προσωπικό, ενώ οι 6 είναι στρατιωτικές επιχειρήσεις). Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η «Κοινή» Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ (CSDP) εξασφαλίζει τα προς το ζην σε περίπου 5.000 εργαζόμενους (δεν διευκρινίζεται αν αφαιρεί τα προς το ζην από χιλιάδες περισσότερους, στα κράτη στα οποία επεμβαίνει) με διακηρυγμένους στόχους της τη «διατήρηση της ειρήνης, πρόληψη συγκρούσεων, ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας, υποστήριξη της επιβολής του νόμου, πρόληψη της εμπορίας λευκής σαρκός και της πειρατείας».
Από την Ουκρανία και τη Μολδαβία, μέχρι τη Γεωργία και την Παλαιστίνη, και από τη Σομαλία και το Μάλι, μέχρι το Κόσοβο, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, το Ιράκ και τον Νίγηρα, οι μηχανισμοί της ΕΕ επιβάλλουν την ευρωπαϊκή ειρήνη, βοηθώντας τα αδύναμα και αδικημένα κράτη να ορθοποδήσουν.
Irini
Και άλλαζαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων ώστε να ταιριάζει με τις πράξεις τους. (…) Ο έπαινος προοριζόταν για όποιον πρόφθασε να κάνει το κακό πρώτος και για όποιον πιεστικά παρακίνησε στο κακό κάποιον που δεν είχε διανοηθεί να το διαπράξει. (…) Και η εμπιστοσύνη του ενός στον άλλο δεν στηριζόταν σε όρκους στους θεούς όσο στη συνενοχή τους σε άνομες πράξεις. (…) Και ως επί το πλείστον υπερίσχυαν οι πνευματικά κατώτεροι· διότι από τον φόβο τους μήπως με τη δική τους ανεπάρκεια και την εξυπνάδα των αντιπάλων δεν μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα στον διάλογο και πέσουν στις παγίδες που με την πολυμήχανη ευστροφία τους θα προφθάσουν να στήσουν οι άλλοι, αποτολμούσαν να προχωρούν σε κακουργήματα.
Αυτά λέει ο Θουκυδίδης (Ιστορίαι, 3.82.4 κ.ε.) αναφερόμενος φυσικά σε μια εποχή πολύ μακρινή όσο και διαφορετική.
Σήμερα η χώρα μας είναι γερά θεμελιωμένη και προστατευμένη με δημοκρατικούς θεσμούς, προχωρώντας μάλιστα σε συμπράξεις για εξαγωγή της ειρήνης της.
Κάπως έτσι, στο σωτήριο έτος 2020 η Ελλάδα συμμετέχει στην επιχείρηση «IRINI» (από την ελληνική λέξη «ειρήνη»), με κύριο διακηρυγμένο καθήκον της την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ με τη χρήση εναέριων, θαλάσσιων, αλλά και δορυφορικών μέσων. Μάλιστα, σύμφωνα με απόφαση (2016) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η αποστολή θα μπορεί να διεξάγει επιθεωρήσεις σκαφών στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες πως μεταφέρουν όπλα ή συναφές υλικό προς και από τη Λιβύη.
Βάσει του αρχικού σχεδιασμού, η χώρα μας θα έστελνε τη φρεγάτα «Ύδρα» στα ανοιχτά της Λιβύης, αλλά σοβαρή βλάβη βρήκε το πλοίο του ετοιμοπόλεμου ελληνικού ναυτικού μας, με αποτέλεσμα τελικώς να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας στέλνοντας φρεγάτα αντικατάστασης («Σπέτσαι») για την υποστήριξη της ειρηνευτικής εκστρατείας. Παρεμπιπτόντως, προκειμένου να έχει ανά πάσα στιγμή ανταλλακτικά, η χώρα μας σκέφτεται σοβαρά να αγοράσει επιπλέον 2 φρεγάτες (τύπου Belharra) από τη Γαλλία, με μοναδικό πρόβλημα ότι η τιμή τους έχει ελαφρώς εκτοξευτεί από την πλευρά των συμμάχων μας, και εκεί που τις έδιναν με 2,3 δισ. ευρώ και τις δύο μαζί, τώρα οι Γάλλοι δεν πέφτουν κάτω από τα 2 δισ. ευρώ για την καθεμία από αυτές! Οι σύμμαχοί μας είναι καλοί στο εμπόριο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία υπηρετεί την ειρήνη στην περιοχή της Λιβύης με τελείως διαφορετική οδό, πρακτικώς ενισχύοντας τον Σάρατζ, και δη με ισχυρές δόσεις στρατού και εξοπλισμού. Ενδεικτικώς, ενώ η ΕΕ στέλνει στη Λιβύη συνολικά μία φρεγάτα, την …ελληνική, οι Τούρκοι ήδη έχουν στείλει επτά δικές τους.
Επειδή οι ευρωπαίοι είναι καλοί στο μέτρημα (τουλάχιστον, καλύτεροι από εμάς), όταν η μία και μοναδική ελληνική φρεγάτα, συμμετέχοντας στην «Irini», έσπευσε προς αναγνώριση του φορτηγού «CIRKIN» το οποίο μετέφερε οπλισμό στη Λιβύη υπό την προστασία τουρκικών φρεγατών, ο Ιταλός διοικητής της επιχείρησης διέταξε την επιστροφή του ελικοπτέρου που είχε απονηωθεί γι’ αυτόν το λόγο. Οι σύμμαχοί μας είναι συνετοί.
Ο Ά. Γεωργιάδης, εξηγώντας γενικώς την ευρωπαϊκή στάση, σημείωσε ότι «η Τουρκία έχει πλεονέκτημα σε σχέση με την Ευρώπη, καθότι δεν έχει πρόβλημα να έχει νεκρούς», ενώ, προφανώς, η ΕΕ, του ανθρωπισμού και της αγάπης, δεν μπορεί να κοντραριστεί ως προς αυτό με τους Τούρκους.
Με κάθε ειρήνευση, δώρο η αντιμετώπιση του κορονοϊού και η οικονομική ανάπτυξη
Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας βρέθηκε τις ημέρες αυτές στη γειτονική της Λιβύης Τυνησία, και, μετά το πέρας της συνάντησής του με τον Τυνήσιο πρόεδρο, Κάις Σαΐντ, έκανε μια πρώτη σουρεαλιστική τοποθέτηση: «Εκτίμησα ιδιαίτερα τη θέση αρχής της Τυνησίας ότι η παρουσία ξένων δυνάμεων και οι ξένες επεμβάσεις στη Λιβύη δεν οδηγούν πουθενά, είναι αντίθετες με το Διεθνές Δίκαιο και δεν δημιουργούν ένα καλύτερο μέλλον για τον λιβυκό λαό». Πράγματι, όταν μετέχεις σε στρατιωτική επιχείρηση (ακόμη κι αν τραβιέσαι σε αυτήν από τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό άξονα) και μάλιστα είσαι το μοναδικό κράτος κορόιδο εκ της ΕΕ που καις μαζούτ στέλνοντας πολεμικό σου πλοίο (για τα συμφέροντα των γαλλογερμανών), είναι λίγο παράδοξο να πουλάς ειρήνευση και να καταγγέλλεις τις ξένες επεμβάσεις και την παρουσία ξένων δυνάμεων.
Ο Νίκος Δένδιας συνέχισε το παραδοξολόγημα, και μια πρόταση που δεν βγάζει ούτως ή άλλως νόημα, εξήγησε «πώς η Ελλάδα, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να βοηθήσει την Τυνησία να αντιμετωπίσει την κρίση της πανδημίας COVID-19, την οποία η Τυνησία αντιμετώπισε με εξαιρετική επιτυχία…», δηλαδή, εξήγησε πώς η Ελλάδα των συνολικά 3.432 κρουσμάτων και 192 νεκρών από τον κορονοϊό θα μπορέσει να διδάξει την Τυνησία (η οποία έχει μεγαλύτερο πληθυσμό από τη χώρα μας) των 1.175 κρουσμάτων και των 50 νεκρών από την πανδημία (ή τη Λιβύη των 874 κρουσμάτων και 25 νεκρών).
Τέλος, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, φρόντισε να υποσχεθεί βοήθεια μέσω ΕΕ και «…για τη δημιουργία ανάπτυξης στην οικονομία της Τυνησίας και ενός καλύτερου μέλλοντος για τον λαό της Τυνησίας». Οι βορειοαφρικανοί φίλοι μας ψώνισαν από σβέρκο. Η οικονομία της ευρωζώνης που θα σημειώσει τη μεγαλύτερη ύφεση μέσα στο 2020, δηλαδή η ελληνική, αφού έδωσε το υποτελές «παρών» της στην εκστρατεία ερήμωσης άλλοτε κυρίαρχων κρατών όπως η Λιβύη – γειτόνων της Τυνησίας, ζημιώνοντάς την, θα διδάξει στο τέλος της ημέρας και οικονομία.
