Η τεχνητή όξυνση, η ακραία πόλωση και το διχαστικό κλίμα θριαμβεύουν, για μια ακόμη φορά. Μετά την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, που κατέθεσε στην Ολομέλεια της Βουλής για το θέμα των παρακολουθήσεων, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, προχώρησε σε νέο τακτικισμό πολιτικής όξυνσης ζητώντας την άμεση διάλυση της Βουλής και την άμεση (σε τρεις βδομάδες) προκήρυξη των επικείμενων, έτσι κι αλλιώς, βουλευτικών εκλογών. Καταγγέλλοντας την κυβέρνηση ΝΔ ως «ηθικά και πολιτικά έκπτωτη» και ρίχνοντας το κάλπικο δίλημμα-σύνθημα «Δημοκρατία ή Εκτροπή», προσπαθεί να εμφανιστεί σαν ο καλύτερος εγγυητής των «θεσμών» του αστικού συστήματος και κλιμακώνει μια νέα δημαγωγική επιχείρηση με προφανή στόχο να στρέψει, προεκλογικά, την προσοχή σε πεδία που θεωρεί προνομιακά για τον ίδιο και το κόμμα του. Με το ζήτημα των υποκλοπών να κυριαρχεί στον αντιπολιτευτικό του λόγο.
Ο επίμαχος νέος τακτικισμός, όπως τον επιχειρηματολόγησε κατά τη συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο, όπως και η προηγηθείσα συζήτηση στη Βουλή δεν πρόσθεσαν, βεβαίως, τίποτε το νέο, τίποτε το συνταρακτικό. Και οι δύο πλευρές (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ) επαναλαμβάνουν μονότονα τις ίδιες και τις ίδιες ανούσιες ατάκες και κορόνες, με δεκάρικους λόγους, ψεύδη και αντιπερισπασμούς, σε ένα απολύτως παρακμιακό πολιτικό κλίμα, επιδιώκοντας ακραία πόλωση, άνευ πραγματικού περιεχομένου. Μια ακατάσχετη δημαγωγία και ένα άθλιο -απολύτως υποκριτικό- προεκλογικό παιχνίδι εντυπωσιασμών ξετυλίγεται, όπου τα σκάνδαλα, οι υποκλοπές, οι μίζες, οι δωροδοκίες, τα επιδόματα ελεημοσύνης, οι ψεύτικες υποσχέσεις δίνουν και παίρνουν. Όσο ανεβαίνουν οι καταγγελτικοί τόνοι των δυο «μονομάχων», όσο δίνουν τα ρέστα τους οι κλακαδόροι και οι αυλοκόλακές τους, τόσο η αντιπαράθεση γίνεται και πιο ρηχή, μακριά από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα μας. Ενώ ένα πέπλο αποσιώπησης και εφησυχασμού για τους πραγματικούς κινδύνους που μας απειλούν σκεπάζει τα πάντα.
Γιατί το πραγματικό επίδικο των δυο αρχηγών και των κομμάτων τους δεν είναι η εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής απέναντι στη δραματική κατάσταση και τις απειλές που βιώνει και αντιμετωπίζει ο λαός και ο τόπος μας. Και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πριν, και επί διακυβέρνησης ΝΔ, τώρα, όλοι οι αντιδημοκρατικοί νόμοι και τα αντιλαϊκά μέτρα κρίσιμης σημασίας, όλες οι συμφωνίες με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, που ενισχύουν τις σχέσεις υποτέλειας και υποταγής, υπερψηφίστηκαν και από τους δυο. Και αν κάποιοι αντιπολιτευτικοί λόγοι τούς υποχρέωσαν σε μη υπερψήφιση, εφαρμόστηκαν και από τους δυο. Οι διαφοροποιήσεις τους είναι από προσχηματικές έως ασήμαντες. Κάποια ελάχιστα κλικ προς τα πάνω ή προς τα κάτω που επιβάλλει η προεκλογική δημαγωγία για υφαρπαγή ψήφων, με την απαραίτητη, κάθε φορά, σκανδαλολογία.
Η αντιπαράθεση και η αντιδικία τους δεν έχει να κάνει ούτε με το μεγάλο ζήτημα της Δημοκρατίας που αναδεικνύεται από την αδιάλειπτη λειτουργία των πολυπλόκαμων κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών που παρακολουθούν και φακελώνουν δεκάδες χιλιάδες «ύποπτους» και «ενοχλητικούς» πολίτες. Και όχι μόνο κάποιους επιφανείς. 11.113 το 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και 15.475 το 2021, επί κυβέρνησης ΝΔ.
Το πραγματικό επίδικο είναι το ποιος από τους δυο θα κατέχει την κυβερνητική εξουσία. Και δίνουν εξετάσεις για το ποιος είναι ο «ικανότερος» διαχειριστής όχι στο λαό αλλά στην οικονομική ολιγαρχία και τους ισχυρούς προστάτες τους, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Στο λαό απευθύνουν εκβιαστικά διλήμματα και κάλπικες υποσχέσεις. Η υποβάθμιση και η αφωνία τους για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα μας είναι συνειδητή επιλογή και στάση συνενόχων.
Ομολογία συνενοχής
Η άθλια αυτή προεκλογική παράσταση εντυπωσιασμού και αποπροσανατολισμού γίνεται αθλιότερη και άκρως επικίνδυνη όταν δεν διανύουμε μια σχετικά ομαλή περίοδο, αλλά πυκνές και ανησυχητικές εξελίξεις συντελούνται σε παγκόσμιο, περιφερειακό και εγχώριο επίπεδο.
Όταν ένα νέο κύμα φτωχοποίησης και εξαθλίωσης πλατιών εργατολαϊκών στρωμάτων είναι σε πλήρη εξέλιξη, με μια νέα βίαιη συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος, αποτέλεσμα μιας σφοδρής ενεργειακής κρίσης και ενός ανεξέλεγκτου πληθωρισμού. Και όχι μόνο. Όταν η ανεργία (ιδιαίτερα στους νέους και τις γυναίκες) εξακολουθεί να είναι στα ύψη. Όταν οι εργασιακές σχέσεις, ο εργατικός συνδικαλισμός, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, το δημόσιο σύστημα υγείας και το κράτος πρόνοιας δέχονται το ένα χτύπημα μετά το άλλο. Όταν ο αυταρχισμός και η καταστολή κλιμακώνονται. Όταν όλα αυτά δεν είναι φαινόμενα που εμφανίζονται μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις «ανεπτυγμένες» χώρες, είτε κυβερνούν οι ομοϊδεάτες του Κυρ. Μητσοτάκη είτε αυτοί του Αλ. Τσίπρα. Για να μην αναφερθούμε στους καταδικασμένους, έτσι κι αλλιώς, λαούς των μη «ανεπτυγμένων» χωρών.
Και βεβαίως όταν ολόκληρος ο πλανήτης κυριολεκτικά συνταράσσεται από το σκληρό ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Όταν στην καρδιά (Ουκρανία) μιας Ευρώπης -σε παραλυτική κατάσταση- φουντώνει ένας πόλεμος, όπου οι αμερικανονατοϊκοί «σύμμαχοι» τον τροφοδοτούν και τον κλιμακώνουν, με εμπλοκή και της Ελλάδας. Όταν στα Βαλκάνια η κατάσταση είναι και πάλι εκρηκτική. Και όταν η τουρκική ολιγαρχία κλιμακώνει, όσο ποτέ, τις προκλήσεις και την επιθετικότητά της απέναντι όχι μόνο στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας αλλά στην ίδια την εθνική κυριαρχία. Όταν, με λίγα λόγια, τα σύννεφα του πολέμου, της απειλής πολέμου, των συγκρούσεων και κάθε είδους κρίσης και αναταραχής απλώνονται στη γειτονιά μας και σε όλο τον κόσμο. Και πυκνώνουν.
Όταν όλα αυτά συμβαίνουν και αποσιωπούνται, είναι ομολογία αποδοχής και συνενοχής και μόνο. Από τα Μνημόνια και τη λεηλασία του λαού και της χώρας από τους δανειστές της ΕΕ μέχρι τη μετατροπή της Ελλάδας σε επιθετική αμερικανονατοϊκή βάση, τη συμφωνία των Πρεσπών, την πολιτική των υποχωρήσεων απέναντι στον τούρκικο επεκτατισμό και το ξεπούλημα του Κυπριακού, τη στρατιωτική ενίσχυση της φασιστικής κυβέρνησης Ζελένσκι κ.ο.κ, σε όλα δηλαδή τα μεγάλα ζητήματα που θεμελιώνουν και ενισχύουν τις σχέσεις εξάρτησης και υποταγής στην ΕΕ, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ οι δυο «μονομάχοι» και τα κόμματά τους συμπλέουν και ομονοούν.
Και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ιμάντες επιβολής των ιμπεριαλιστικών σχεδίων που έχουν βυθίσει το λαό μας στη φτώχεια, την εξαθλίωση και την ανεργία, έχουν καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας, έχουν χαλκεύσει νέα πιο βαριά δεσμά εξάρτησης, νεοαποικιακού οικονομικού, πολιτικού και στρατιωτικού ελέγχου της χώρας. Δεν θεωρούν μόνο τα ελληνικά νησιά «νατοϊκά», κατά την κατάπτυστη δήλωση του Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά έχουν προσφέρει τη χώρα και το λαό βορά στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Το πραγματικό και μοναδικό πρόγραμμα της κυβέρνησης που θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές, όποια και αν είναι αυτή, με όποιον κορμό και σύνθεση, είναι η συνέχιση αυτής της πολιτικής. Γι’ αυτό κάθε ψήφος στη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ και τα συμπληρώματά τους είναι ψήφος ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Γι’ αυτό πρέπει να απορρίψουμε τις σειρήνες της αστικής ενσωμάτωσης και να οργανωθούμε σε μεγάλους αγώνες αντίστασης και διεκδίκησης.
