Αυτό δεν είναι ελαφρυντικό. Αυτό ισοδυναμεί με το ακαταλόγιστο
Ευτελίστηκαν από μόνοι τους οι αντισυστημικοί της Χ.Α. προσπαθώντας να προτείνουν ελαφρυντικά για τους εαυτούς τους. Αν ήταν σοβαροί άνθρωποι, θα προτιμούσαν να κάνουν ένα-δύο 6μηνα παραπάνω στη φυλακή από το να επικαλεστούν επιείκεια, άλλος επειδή είναι …αφοσιωμένος οικογενειάρχης που έχει παράξει έργο (Μιχαλολιάκος), άλλος επειδή είναι …παρεξηγημένο πρόσωπο, φορτωμένο με αρνητική προβολή (Κασιδιάρης), άλλος επειδή είναι …φιλόζωος και καλός χριστιανός, με πρόγραμμα μεστό αγαθοεργιών (Λαγός), άλλος επειδή …το διεθνές μουσικό στερέωμα θα στερηθεί των υπηρεσιών του (Γερμενής).
Ομολογουμένως, οι δικαστές δεν μπόρεσαν να δουν τη μεγάλη καρδιά που έκρυβαν, στο σύνολό τους, τα ηγετικά στελέχη της Χ.Α. και καταδίκασαν χωρίς ελαφρυντικά τη διευθυντική ομάδα της εγκληματικής οργάνωσης. Μάλιστα, η ίδια η εισαγγελέας -που πρωτύτερα είχε εισηγηθεί την πλήρη αθώωσή τους- στη συνέχεια διαπίστωνε ότι δεν μπορεί να υπάρξει «ελάφρυνση του χρέους» στην περίπτωσή τους. Πράγματι, αν επικαλείσαι πως είσαι φιλόζωος για να μειωθεί η ποινή σου για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, είτε δεν έχεις καλό δικηγόρο, είτε έχεις ξεμείνει από επιχειρήματα. Είτε έχεις υψηλή αίσθηση του χιούμορ. Σε κάθε περίπτωση, τιμωρείσαι.
Υπήρξε όμως ένας από τους κατηγορούμενους ο οποίος στην πραγματικότητα «δούλεψε» πάρα πολύ το αίτημα αναγνώρισης ελαφρυντικών του. Πρόκειται για τον Μίχο, ο οποίος κατέθεσε ότι διατελεί παντρεμένος δύο φορές με την ίδια γυναίκα. Μα την αλήθεια, αυτό δεν είναι ελαφρυντικό. Αυτό ισοδυναμεί με το ακαταλόγιστο. Οι δικαστές είχαν θολώσει με τα αιτήματα των υπολοίπων και δεν μπόρεσαν να κοιτάξουν κατάματα και ξεχωριστά την περίπτωση Μίχου, διαφορετικά, όχι απλώς θα του αναγνώριζαν ελαφρυντικά, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα τον αθώωναν πλήρως.
Υπερμετάδοση έξω από το Εφετείο
Σύμφωνα με την Αστυνομία, την ημέρα της απόφασης στη δίκη της Χ.Α. βρέθηκαν «15.000 άτομα» έξω από το Εφετείο. Δύο μέρες μετά, η εκτίμηση για τον αριθμό των διαδηλωτών αυξανόταν απότομα κατά 33%, όταν ο υφυπουργός πολιτικής προστασίας και διαχείρισης κρίσεων, Ν. Χαρδαλιάς, σημείωνε με πόνο ότι έξω από το Εφετείο ήταν συγκεντρωμένοι «20.000 άνθρωποι», γεγονός το οποίο «είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα φέρει συγκεκριμένα κρούσματα».
5 ημέρες μετά την 7η Οκτωβρίου, οπότε και η θεωρητική αύξηση των κρουσμάτων από την εκκόλαψη του ιού, και οι αριθμοί στην Αττική δεν επιβεβαιώνουν τους φόβους της Πολιτείας. Το αντίθετο μάλιστα!
06 Οκτωβρίου: 213 κρούσματα
07 Οκτωβρίου: 194 κρούσματα
08 Οκτωβρίου: 219 κρούσματα
09 Οκτωβρίου: 161 κρούσματα
10 Οκτωβρίου: 165 κρούσματα
11 Οκτωβρίου: 141 κρούσματα
12 Οκτωβρίου: 145 κρούσματα
13 Οκτωβρίου: 170 κρούσματα
Φαίνεται ότι η 7η Οκτωβρίου έφερε μεν συγχρωτισμό, ανέβασε δε την ψυχολογία των συγχρωτιζόμενων (και όχι μόνον)· ενίσχυσε δηλαδή ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της φυσικής άμυνας ενός οργανισμού. Το επιστημονικό συμπέρασμα είναι ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο κορονοϊός χρειαζόμαστε περισσότερες τέτοιες διαδηλώσεις.
Ειδίκευση, καταμετρητής
«Στις 11.55 ώρα, περίπου 10 λεπτά μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών, και ενώ η πολυπληθής -20.000 άτομα τουλάχιστον- συγκέντρωση διαλυόταν, αστυνομικές δυνάμεις δέχθηκαν επίθεση με μολότοφ, πέτρες και άλλα αντικείμενα από περίπου 600 άτομα, στη συμβολή των οδών Κ. Λουκάρεως και Λ. Αλεξάνδρας» (…) «Επειδή δεν υπήρξε υποχώρηση των επιτιθεμένων έγινε περιορισμένη χρήση χημικών για τη διάλυσή τους. Παράλληλα συνεχίσθηκε η ρίψη νερού, ώστε να μειωθούν οι συνέπειες των χημικών για το συγκεντρωμένο πλήθος που αποχωρούσε» (…) «Περισσότερες από 150 μολότοφ ερρίφθησαν κατά των αστυνομικών δυνάμεων κυρίως στη διάρκεια καταδίωξης στην κάθοδο της Λ. Αλεξάνδρας».
Όπως επαληθεύεται από τα παραπάνω, η ΕΛΑΣ εκπαιδεύει «ειδικούς» καταμετρητές. Δεν ξέρουμε αν ορισμένος για τη δουλειά αυτή είναι ένας άνθρωπος ή περισσότεροι. Τώρα οι διαδηλωτές είναι «τουλάχιστον 20.000» (αυτό, το πέτυχε). Όμως ο καταμετρητής πέφτει εύκολα σε λάθος, διαπιστώνοντας πως η συγκέντρωση διαλυόταν από μόνη της, πάνω στο καλύτερο, στις 11.55.
Διαψεύδοντας τις 500 (δημοσιογραφικές και όχι μόνο) κάμερες που κατέγραφαν το γεγονός από όλες τις οπτικές γωνίες, ο καταμετρητής καταφέρνει και διακρίνει 600 άτομα μέσα στο πυκνό πλήθος, τα οποία επιτίθενται με μολότοφ, πέτρες και άλλα αντικείμενα στις αστυνομικές δυνάμεις. Μέχρι και σήμερα, κανένας από τους τουλάχιστον 20.000 διαδηλωτές δεν είδε κάτι τέτοιο, και καμία από τις 500 κάμερες δεν κατέγραψε κάτι τέτοιο. Ρίφθηκαν κάποια πλαστικά μπουκαλάκια με νερό, αυτό είναι αλήθεια. 2000 χρόνια μετά τον Ιησού, κάποιος εκπρόσωπος της ΕΛΑΣ μετατρέπει το νερό, όχι όμως σε κρασί, αλλά σε βενζίνη.
Και συνεχίζει. Μολονότι οι δυνάμεις καταστολής πρώτα έριξαν νερό με την αύρα, κι έπειτα χημικά με το κυβικό, ο καταμετρητής αναφέρει «περιορισμένη χρήση χημικών» και στη συνέχεια «ρίψη νερού» πρακτικώς για …την προστασία του συγκεντρωμένου πλήθους! Αυτό θα πει «υπουργείο Προστασίας του Πολίτη»! (και ιδού μια νέα, επαναστατική χρήση της αύρας!)
Τέλος, ο καταμετρητής καταγράφει «περισσότερες από 150 μολότοφ» κυρίως στην καταδίωξη των ταραχοποιών στη Λ. Αλεξάνδρας. Χαρά στο κουράγιο του να καταμετρήσει μόνος (ή να αθροίσει, συγκεντρώνοντας τις σχετικές πληροφορίες) μία προς μία τις εμπρηστικές επιθέσεις σε μια διαδρομή εκατοντάδων μέτρων. Αν οι 150 ρίψεις κατά την καταδίωξη, βρίσκονται σε κάποια αναλογία με τις ρίψεις στη Λουκάρεως, ίσως είναι σκόπιμο να επιφυλαχθούμε για την απόλυτη ακρίβεια των στοιχείων.
«Λευτεριά σ’ όσους είναι στα κελιά!»
Ήθελε να το πει, αλλά δεν επιτρεπόταν από τη συνθήκη.
Το μαύρο μικροαστικό μπλοκ, με ορολογία και συνθηματολογία περιορισμένη στο τρίγωνο «μπάτσος» – «αφεντικό» – «λευτεριά», δυσκολεύτηκε να αφαιρέσει από το κλασικό ρεπερτόριό του το τρίτο πιο αγαπημένο του σύνθημα: «Λευτεριά σ’ όσους είναι στα κελιά!» (και σε ευφάνταστη παραλλαγή για τους αναρχικούς αντισπισιστές: «Λευτεριά σ’ όσους είναι στα κελιά και στα κλουβιά!). Έπρεπε όμως να το κάνει.
Έπρεπε να αφήσει για μια ημέρα κατά μέρος και το δεύτερο αγαπημένο του σύνθημα: «Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά!». Μια σκέψη φάνηκε να ξακρίζει στο μυαλό της αναρχίας, που έδειξε για ένα λεπτό να συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να εφαρμόζει σε όλες τις περιστάσεις τα ίδια συνθήματα, κάνοντας χρήση μεταφυσική και αφοριστική ταυτόχρονα.
Γρήγορα όμως η αναρχία ξεπέρασε την αγωνία της αυτή, αφού επικεντρώθηκε στο πρώτο πιο αγαπημένο της σύνθημα-τρίπτυχο, αυτό για τους μπάτσους. Όμως ατυχώς για την αναρχία, αναμένεται και το σύνθημα αυτό να τη φέρει σε δοκιμασία στο εσωτερικό της, διότι, καθώς είπαμε, υπάρχει πλέον σαφής αντισπισιστική τάση μέσα στο μαύρο μπλοκ, και συνεπώς φιλική προς τα γουρούνια, τα οποία θα επιχειρήσει να αποσυσχετίσει. Τουλάχιστον, το πρόβλημα μετατέθηκε για μια επόμενη ημέρα.
