Το καλοκαίρι του 2018, μέσα σε τυμπανοκρουσίες και επικοινωνιακούς πανηγυρισμούς, ο Τσίπρας διακήρυξε το «τέλος των μνημονίων» λέγοντας πως πλέον «η χώρα βγαίνει στο ξέφωτο». Την ίδια ημέρα ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στο νέο καθεστώς της σκληρής εποπτείας από τους διαβόητους «Θεσμούς». Το νέο μεταμνημονιακό καθεστώς που ονομάστηκε «Πρόγραμμα Ενισχυμένης Εποπτείας» αποτελεί ως σήμερα το βασικό μοχλό για την πορεία της υλοποίησης όλων των μέτρων που εκπορεύονται από τα Μνημόνια, όλων των δεσμεύσεων που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις απέναντι στους ξένους δυνάστες. Στην πραγματικότητα η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εξασφάλισε τη συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων και της επιβολής όλων των αντιλαϊκών μέτρων, επαναβεβαίωσε τους ισχυρούς δεσμούς ιμπεριαλιστικής εξάρτησης που αλυσόδεσαν το λαό. Η ΝΔ αναλαμβάνοντας τα ηνία της διακυβέρνησης πριν από 2 χρόνια ανανέωσε αυτούς τους όρκους εξάρτησής της απέναντι στην ΕΕ. Υποσχέθηκε την πιστή και απαρέγκλιτη εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών μέτρων που υπαγορεύουν οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, την τήρηση των δημοσιονομικών περιορισμών, των ληστρικών πρωτογενών πλεονασμάτων κλπ.
Όποιος πίστεψε ότι το ξέσπασμα της πανδημίας θα σηματοδοτούσε τη “χαλάρωση” της επιτήρησης και το πάγωμα της εφαρμογής όλων των προαπαιτούμενων μέτρων πλανήθηκε πλάνην οικτράν. Πριν από λίγες ημέρες είδε το φως της δημοσιότητας η “9η έκθεση ενισχυμένης εποπτείας” της Κομισιόν που αξιολόγησε την πορεία της υλοποίησης του “μεταρρυθμιστικού έργου” της ελληνικής κυβέρνησης. Πρόκειται για την 4η έκθεση μέσα στον έναν χρόνο της πανδημίας και την 6η συνεχόμενη από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση η ΝΔ τον Ιούλιο του 2019.
Η τελευταία λοιπόν έκθεση χαιρετίζει την ελληνική κυβέρνηση για την πορεία εφαρμογής του μεταρρυθμιστικού και διαρθρωτικού έργου η οποία, όπως επισημαίνει, συντελείται μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας. Με την 9η έκθεση η Κομισιόν ανάβει το πράσινο φως για να εκταμιευθεί το νέο πακέτο χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους. Ποιο είναι όμως το “μεταρρυθμιστικό έργο” που παρουσίασε η ελληνική κυβέρνηση στους “Θεσμούς” και για το οποίο εισπράττει τα εύσημα;
Σύμφωνα με όσα καταγράφονται στην έκθεση της ΕΕ τα μέτρα αφορούν:
Στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων στη Δημόσια Εκπαίδευση και συγκεκριμένα στον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, στην εφαρμογή της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης στα Δημόσια Σχολεία, στον “εκσυγχρονισμό” της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (πανεπιστημιακή αστυνομία κλπ)
στην προώθηση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων και συγκεκριμένα στο ξεπούλημα της μαρίνας του Αλίμου στις 31/12/2020 σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης
στη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων και την “απελευθέρωση” στον τομέα της ενέργειας.
Επίσης στην έκθεση επισημαίνεται η πορεία των μεταρρυθμίσεων στις εργασιακές σχέσεις και στη Δημόσια Υγεία. Την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι προχωρούν σε αυστηρές συστάσεις στην ελληνική κυβέρνηση πως δεν πρέπει να επαναπαύεται μιας και παρατηρείται επιβράδυνση της πορείας των μεταρρυθμίσεων.
Υπενθυμίζουν στη ΝΔ ότι, ως τον ερχόμενο Μάιο που θα έρθει η 10η έκθεση αξιολόγησης, η κυβέρνηση της ΝΔ οφείλει να έχει ψηφίσει το νέο νόμο για τα εργασιακά. Πρόκειται για το νόμο “Βρούτση – Χατζιδάκη” που καταργεί το οκτάωρο, χτυπά εκ νέου τις συλλογικές συμβάσεις και τις εργασιακές σχέσεις συνολικά, ενώ φέρνει τις σαρωτικές ανατροπές στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, με την επιβολή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, το φακέλωμα των συνδικάτων κλπ.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι, στην προηγούμενη έκθεση τον περασμένο Νοέμβρη και ενώ η χώρα βρισκόταν εν μέσω του λεγόμενου 2ου κύματος της πανδημίας, η ΕΕ χαιρέτιζε, ανάμεσα στα άλλα, τη συνέχιση της “μεταρρύθμισης” στη Δημόσια Υγεία. Ταυτόχρονα έδινε την έγκριση στην ελληνική κυβέρνηση για να ψηφίσει τον αντιλαϊκό και αντικοινωνικό προϋπολογισμό που προέβλεπε 571εκ. ευρώ μείωση στις δαπάνες για τη Δημόσια Υγεία για το 2021. Αυτό ακριβώς το “μεταρρυθμιστικό” έργο χαιρέτιζε η ΕΕ, τη χρεοκοπία και την καταβαράθρωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας εν μέσω πανδημίας. Και για να συγκαλύψει αυτή ακριβώς την πραγματικότητα, η κυβέρνηση εδώ και τόσους μήνες ανερυθρίαστα προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη στις πλάτες του “ανεύθυνου” λαού που δεν τηρεί τα μέτρα.
Δεν προκαλεί καμία έκπληξη η στάση των κοινοβουλευτικών κομμάτων μπροστά σε μια τέτοια προκλητική πολιτική που επιβάλλει η ΕΕ. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ σιωπά και βολεύεται σε μια μετριοπαθή και φραστική αντιπαράθεση με τη ΝΔ, παρουσιάζοντας τον Μητσοτάκη ως σκληρό και νεοφιλελεύθερο, συντηρώντας το αστικό δίπολο ανάμεσα στα δύο κόμματα. Γνωρίζει πολύ καλά όμως ότι κουβαλάει μεγάλο μερίδιο ευθύνης, γιατί με την πολιτική του ως κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για τη διαιώνιση της μνημονιακής πολιτικής αλλάζοντας απλώς τους τίτλους. Ακόμα παραπέρα όμως, γνωρίζει πολύ καλά ότι όποτε αναλάβει ξανά την κυβερνητική εξουσία θα υποχρεωθεί, ως ο έτερος πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος, να υπηρετήσει ξανά ακριβώς αυτή την αντιλαϊκή πολιτική που εκφράζει τα συμφέροντα της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και των ξένων αφεντικών της. Για το χρεοκοπημένο δε ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ που κουβαλάει τις αμαρτίες της πολιτικής των μνημονίων που πρώτο εγκαινίασε, οι εξηγήσεις περισσεύουν.
Από την άλλη μεριά για την ηγεσία του ΚΚΕ, που σε όλη την προηγούμενη δεκαετία είδε μόνο τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς της ντόπιας αστικής τάξης και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, αρνούμενη το κραυγαλέο καθεστώς της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, η ανάδειξη αυτής της πραγματικότητας θα ήταν ασύμβατη και αδικαιολόγητη με τη γενική γραμμή που χάραξε. Άλλωστε τα προηγούμενα δέκα χρόνια στάθηκε υπονομευτικά απέναντι στην πάλη για την ανατροπή των μνημονίων.
Ακόμα λοιπόν και τώρα, μέσα στη δίνη της πανδημίας, γίνεται για άλλη μια φορά σαφές ότι πρωταρχικό και μοναδικό μέλημα της κυβέρνησης της ΝΔ είναι να υπηρετήσει πιστά τα συμφέροντα και τις επιταγές των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και των ντόπιων υποτακτικών τους. Φανερώνεται ξανά και ξανά ότι η πολιτική της ΝΔ και ως εκ τούτου της ντόπιας ολιγαρχίας, είναι συνυφασμένη με τα συμφέροντα του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ. Βρίσκεται στον αντίποδα των λαϊκών αναγκών και προσπαθεί με κάθε τρόπο να φορτώσει για μια ακόμα φορά τις συνέπειες της τωρινής κρίσης στις πλάτες του λαού. Η πάλη για την ανατροπή της αυτής της αντιδραστικής πολιτικής είναι μονόδρομος για το λαό και τους εργαζόμενους.
