Ήδη από τις 22 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε ότι στη λήξη των αναστολών, που με την ανανέωσή τους φτάνει στις 31 Μάρτη, όσοι υγειονομικοί δεν έχουν κάνει το εμβόλιο θα βρεθούν εκτός ΕΣΥ. Διευκρινιστικά μάλιστα στις 9 Γενάρη σε συνέντευξή του στον ANT1 ο Θ. Πλεύρης δήλωσε ότι αυτήν τη στιγμή εξετάζεται να υπάρξει ρύθμιση σύμφωνα με την οποία θα αποκλείεται από τις υπηρεσίες Υγείας όποιος είναι ανεμβολίαστος. Εάν ληφθεί αυτή η απόφαση θα σημάνει ότι όποιος δεν έχει εμβολιαστεί δεν θα μπορεί να προσληφθεί σε υπηρεσία Υγείας, και για όσους είναι σε αναστολή θα ανοίξει ο δρόμος για να καταγγελθεί η σύμβασή τους.
Η προκλητική εξαγγελία απόλυσης 7.000 υγειονομικών που βρίσκονται σε αναστολή εργασίας και μέχρι χτες στελέχωναν το ΕΣΥ, έρχεται την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι υγειονομικοί οι οποίοι νοσούν από covid καλούνται (σύμφωνα με τα νέα πρωτόκολλα) να επιστρέψουν στη δουλειά μετά την 5η ημέρα καραντίνας με ή χωρίς αρνητικό τεστ, με ή χωρίς συμπτώματα! Γίνεται πλέον καθαρό ακόμα και για τον πιο καλοπροαίρετο ότι οι αναστολές εργασίας δεν ήρθαν για να υπηρετήσουν την προστασία της δημόσιας υγείας και την μείωση της διασποράς του ιού, αντιθέτως με πρόσχημα αυτά, ήρθαν για να ανοίξουν τον δρόμο των μαζικών απολύσεων στο ΕΣΥ.
Το αυταρχικό μέτρο των αναστολών στον κλάδο της υγείας καταδίκασε 7.000 υγειονομικούς στην πείνα και την ανεργία, τους αφαίρεσε κάθε μισθολογικό και ασφαλιστικό δικαίωμα, τους αφαίρεσε τη δυνατότητα να εργαστούν έστω και προσωρινά σε άλλον τομέα (εφόσον για να κολλήσεις ένσημο πρέπει πρώτα να παραιτηθείς). Ταυτόχρονα οδήγησε το ΕΣΥ σε μία δραματική υποστελέχωση των ήδη υποστελεχωμένων δομών υγείας, με τραγικές συνέπειες αφενός για τους εργαζόμενους που παραμένουν στις θέσεις τους, οι οποίοι βρίσκονται στα πρόθυρα ψυχικής και σωματικής εξόντωσης λόγω της εντατικοποίησης, αφετέρου για τους ίδιους τους ασθενείς και συνολικά για τον εργαζόμενο λαό. Στην πραγματικότητα οι αναστολές εργασίας όχι μόνο δεν συμβάλανε στην προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά μαζί με τις τραγικές ελλείψεις σε εξοπλισμό και μέσα, αποτέλεσαν βασικό παράγοντα αύξησης των νεκρών είτε από covid είτε από άλλες νόσους. Την αποκλειστική ευθύνη για αυτό την έχει η κυβέρνηση και η εγκληματική πολιτική που επιβάλλει με πρόσχημα τη διαχείριση της πανδημίας. Δύο χρόνια τώρα νομοθετούν μέτρα στην κατεύθυνση διάλυσης και όχι ενίσχυσης του ΕΣΥ. Από τον περασμένο χειμώνα μέχρι σήμερα το υγειονομικό προσωπικό μειώθηκε κατά 10.000 (περίπου 7.000 ανεσταλμένοι και 2.000 συνταξιοδοτήσεις), δύο χρόνια τώρα μειώνεται ο προϋπολογισμός για την υγεία κατά εκατοντάδες εκατομμύρια, δύο χρόνια τώρα αναβάλλονται χειρουργεία και θεραπείες ασθενών με σοβαρές νόσους εκ των οποίων όσοι είναι τυχεροί και έχουν ένα κομπόδεμα στην άκρη καταλήγουν σε ιδιωτικές κλινικές, δύο χρόνια τώρα αυξάνονται τα ποσά που καταβάλλουν οι ίδιοι οι πολίτες σε ιδιώτες, από την τσέπη τους για την λεγόμενη επιδημιολογική επιτήρηση, δύο χρόνια τώρα οι τζίροι των ιδιωτικών κλινικών αυξάνονται σε τέτοιο βαθμό που αποτελεί σκάνδαλο. Δύο χρόνια τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί και συνεχίζει την εγκληματική πολιτική της στη διαχείριση της πανδημίας με βασικό όπλο τον κοινωνικό αυτοματισμό, την στοχοποίηση των ανεμβολίαστων και την εδραίωση του ιδεολογήματος της «ατομικής ευθύνης». Ένα ιδεολόγημα που αφομοίωσαν το σύνολο σχεδόν των κοινοβουλευτικών δυνάμεων αλλά αναπαράχθηκε και από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Από την επέκταση της υποχρεωτικότητας που απαιτεί ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις «υπεύθυνες» διαδηλώσεις χωρίς μαζική απεύθυνση στον κόσμο, αλλά δια εκπροσώπων, που μέχρι χτες (και μάλιστα με πολύ λιγότερους νεκρούς και κρούσματα) αποτελούσε την τακτική του ΚΚΕ, αλλά και μέχρι το «μετά θα λογαριαστούμε», όλα αποτελούν είτε έμμεση είτε άμεση αναπαραγωγή αυτού ακριβώς του ιδεολογήματος που διευκολύνεις τον Πλεύρη να τολμάει να μιλάει για απολύσεις.
Η εξαγγελία και μόνο αναστολής, πόσο μάλλον απόλυσης, 7.000 εργαζομένων από τον δημόσιο τομέα και συγκεκριμένα από το ΕΣΥ σε συνθήκες μάλιστα υγειονομικής κρίσης θα ήταν αρκετή ώστε να εγείρει μαζικές αντιδράσεις και να εκφραστεί ένα κίνημα αλληλεγγύης. Αντί αυτού ακόμα και η ΟΕΝΓΕ (ομοσπονδία νοσοκομειακών γιατρών, της οποίας η πλειοψηφία του Δ.Σ. ανήκει στις «ταξικές δυνάμεις») ξέχναγε να αναφερθεί σε αυτούς, σε κεντρικές ανακοινώσεις της. Με τον ίδιο τρόπο που σήμερα οι συλλογικότητες, που συμμετέχουν στην «ημέρα δράσης για την υγεία» καθώς και σε «μετωπικά σχήματα για την υγεία», δεν βρίσκουν λόγο να τους συμπεριλάβουν στα αιτήματα τους σε αφίσες και ανακοινώσεις οι οποίες μάλιστα έχουν εκδοθεί μετά τις εξαγγελίες Πλεύρη για την επικείμενη απόλυσή τους.
Οι 7.000 απολύσεις υγειονομικών έρχονται να εκφράσουν τον διακαή πόθο της κυβέρνησης για μαζικές απολύσεις στο δημόσιο και στον βαθμό που δεν ανατραπούν θα σηματοδοτήσουν μία ακόμα πιο σκληρή και αντιδραστική πολιτική αφενός στον τομέα της δημόσιας υγείας, αφετέρου στα εργασιακά δικαιώματα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα! Χρέος των ταξικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος καθώς και κάθε αγωνιστή είναι να παλέψει ώστε η προκλητική αυτή απειλή από τη μεριά της κυβέρνησης να παραμείνει σε επίπεδο εξαγγελίας Πλεύρη και να μην υλοποιηθεί. Χρέος όλων των εργαζόμενων που σήμερα πλήττονται από την εγκληματική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας, της διάλυσης του ΕΣΥ, των προκλητικών ανατιμήσεων, της φτώχειας των απολύσεων και του αυταρχισμού είναι να βάλουν ανάχωμα με τη συλλογική τους δράση στην πολιτική των απολύσεων και να εκφράσουν την αμέριστη αλληλεγγύη τους. Κόντρα στον χυδαίο κοινωνικό αυτοματισμό, απαιτώντας άρση των αναστολών, ενίσχυση του ΕΣΥ, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων, δημόσια δωρεάν υγεία για όλους. Να μην περάσει ούτε μία απόλυση αυτών που μέχρι χτες αποκαλούσαν ήρωες για να τους θυσιάσουν σήμερα ως αποδιοπομπαίους τράγους.
