Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την πώληση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον εφοπλιστή Γ. Προκοπίου, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει θριαμβολογώντας πως «η Ελλάδα είναι η πρώτη ναυτική δύναμη στον κόσμο» και πως «πρέπει να γίνει η πρώτη και στην καινοτομία στον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο». Το τίμημα της πώλησης είναι στη πραγματικότητα το απόλυτο ξεπούλημα καθώς αντιστοιχεί στο εξευτελιστικό ποσό των 25.000.000 ευρώ με τα οποία ο εν λόγω εφοπλιστής γίνεται κάτοχος των ναυπηγείων, ενώ με ακόμη 37.000.000 ευρώ κέρδισε και τον διαγωνισμό της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤΑΔ) για τη δεξαμενή 5 και τις προβλήτες 3 και 4.
Η κυβέρνηση με λαθροχειρία επιδιώκει να εμφανίσει την πώληση αυτή ως μεγάλη επιτυχία.. Επειδή όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία το τίμημά της προσθέτουν αυθαίρετα σε αυτό το ποσό που δόθηκε στην ΕΤΑΔ, καθώς και τα 8-10 εκατομμύρια που είναι το κόστος των νομιμοποιήσεων που πρόκειται να επιτελεστούν και τελικά ανεβάζουν το τίμημα στα 70 εκατομμύρια. Η αλήθεια όμως είναι ότι το Ναυπηγείο ξεπουλιέται για μόλις 25.000.000. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι ο νέος ιδιοκτήτης αποκτά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (το στρατιωτικό τμήμα τους), απαλλαγμένα από τα πολλαπλάσια χρέη τους, με αξιόλογο σύγχρονο εξοπλισμό και, κυρίως, «προικισμένα» με το πρόγραμμα κατασκευής φρεγατών, ύψους άνω των 4 δισ. ευρώ, από τις οποίες τρεις είναι βέβαιο ότι θα κατασκευαστούν στον Σκαραμαγκά.
Τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά από την ίδρυσή τους έως σήμερα έχουν περάσει από διάφορες φάσεις στην ιστορία τους.
Ιδρύθηκαν τη διετία 1937-39 και το 1958 μεταβιβάστηκαν στον εφοπλιστή Στ. Νιάρχο, για την κατασκευή και συντήρηση των πλοίων, αλλά και τις μετασκευές των μεταχειρισμένων σκαφών που αγόραζε η ναυτιλιακή εταιρεία του. Από το 1958-1966 το ναυπηγείο ολοκληρώνει τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις του, ενώ η περίοδος 1967-1980 χαρακτηρίζεται ως η “ώριμη περίοδος” του ναυπηγείου, αφού λόγω της κρίσης του Σουέζ, αναλαμβάνει τη ναυπήγηση των μεγαλύτερων πλοίων, επεκτείνεται στις εγκαταστάσεις βιομηχανικού εξοπλισμού και στα πλοία πολεμικού ναυτικού. Στην περίοδο της μεταπολίτευσης τα ναυπηγεία απασχολούσαν περισσότερους από 7.500 εργαζόμενους και μάλιστα εκατοντάδες Πακιστανούς με ειδική διακρατική σύμβαση, ειδικά στις βαριές και επικίνδυνες δουλειές.
Μεταξύ των ετών 1980-85 το ναυπηγείο κρατικοποιείται διανύοντας περίοδο κρίσης με πολλές αιτίες, μια από τις οποίες ήταν η μεγάλη ναυτιλιακή κρίση και ο έντονος ανταγωνισμός. Τελικά το 1985 το ναυπηγείο κλείνει, καθώς οι όποιες προτάσεις εξυγίανσης δεν τελεσφόρησαν και περνά στον έλεγχο του κράτους με την εξαγορά από την ΕΤΒΑ, η οποία συνεργάζεται με τη γερμανική Blohm + Vossγια στην κατασκευή φρεγατών και υποβρυχίων για το Πολεμικό Ναυτικό. Ακολουθεί περίοδος μέσα στην οποία πραγματοποιήθηκαν πολλές αναδιαρθρώσεις κυρίως λόγω των παρεμβάσεων και επιταγών της ΕΕ, ωστόσο οι παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού, του ΟΣΕ και άλλων έδιναν προσωρινά δουλειά. Το 2001 το ναυπηγείο περνά στη γερμανική HDW και στη συνέχεια στην επίσης γερμανική Thyssen Krupp, από την οποία και εξαγοράστηκε για να διασωθεί. Η Thyssen Krupp ανακοινώνει το 2009 την πρόθεσή της να τα πουλήσει. Το 2010 καταλήγουν στην Abu Dhabi Mar από τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, με όρο στην συμφωνία την αναγνώριση οφειλής περί τα 1.300.000.000 ευρώ του ελληνικού δημοσίου προς τα ναυπηγεία, ποσό που αντιστοιχεί στις υποχρεώσεις του για την εκτέλεση των συμβάσεων για την κατασκευή και συντήρηση υποβρυχίων. Το 2011 η εταιρεία «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.», των παραπάνω συμφερόντων, που διαχειρίζεται τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, σημειώνει – μετά την εκκαθάριση φόρων, τόκων και αποσβέσεων – ζημιές 57 εκατομμυρίων ευρώ. Από το 2012 ξεκινά δικαστική διαμάχη του τότε ιδιοκτήτη Ισκαντάρ Σάφα κατά του ελληνικού δημοσίου και των προκατόχων του ιδιοκτητών HDW και Thyssen Krupp, η οποία μάλιστα δεν έχει ακόμη τελειώσει. Ενώ παράλληλα το διάστημα αυτό χαρακτηρίζεται από μια ατελείωτη ταλαιπωρία των εργαζομένων, με εκ περιτροπής εργασία, μη καταβολή δεδουλευμένων κλ.π. Το 2020-21 διεξάγονται δύο ξεχωριστοί διαγωνισμοί για την πώληση των εγκαταστάσεων και τις εμπορικές δραστηριότητες, οι οποίοι κηρύσσονται άγονοι για να φτάσουμε σήμερα στον Ιούλιο του 2021 να κερδίζει τον νέο διαγωνισμό και να αποκτά τα ναυπηγεία ο εφοπλιστής Γ. Προκοπίου.
Σήμερα απέμειναν με περίπου 750 εργαζόμενους, οι οποίοι βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα, αντιμέτωποι με την απειλή της ανεργίας, καθώς τα ναυπηγεία, μέσω του καθεστώτος ειδικής εκκαθάρισης και του διαγωνισμού που ολοκληρώθηκε πρόσφατα, σχεδιάζεται να περάσουν στον «επενδυτή» που πλειοδότησε χωρίς το προσωπικό τους. Άλλωστε, όπως δήλωσε ο νέος ιδιοκτήτης, «η Ελλάδα διαθέτει υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό και ότι η ανάπτυξη του ναυπηγείου θα δώσει τη δυνατότητα απασχόλησης νέων ανθρώπων υψηλής εξειδίκευσης, πολλοί εκ των οποίων σήμερα βρίσκονται στο εξωτερικό». Περιττό να αναφέρουμε πως το τίμημα που πλήρωσε για να αποκτήσει τα ναυπηγεία δεν επαρκεί ούτε στο ελάχιστο για να εξοφληθούν δεδουλευμένα, αποζημιώσεις και άλλες οφειλές που προσεγγίζουν τα 200 εκατ. ευρώ.
Την Τρίτη 13/7, οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία πραγματοποίησαν κινητοποίηση με 4ωρη στάση εργασίας, κατά της εξευτελιστικής πώλησης του ναυπηγείου και πορεία στο υπουργείο Οικονομικών.
