Παρακολουθήσαμε και σχολιάσαμε το βίντεο που κυκλοφόρησε λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 21ης Μαΐου, όπου εργοδότης είχε καλέσει στον χώρο εργασίας τον Άδωνι Γεωργιάδη, και στον πρόλογό του ουσιαστικά εκβίασε τους εργαζόμενους να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Μάλιστα ανέφερε πως “σας τα είπα και χθες πιο έντονα“, για να συμπληρώσει πως “δεν είμαι τόσο δημοκρατικός σε αυτά τα πράγματα και σας το έχω αποδείξει“.
Όπως είχαμε αναφέρει η συγκεκριμένη επιχείρηση είναι η NOS INSURANCE, που ιδρύθηκε το 2021 και κατά ένα περίεργο τρόπο, μέσα σε λιγότερο από 2 χρόνια έχει υπογράψει 29 συμβάσεις με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, κυρίως με απευθείας αναθέσεις!
Ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά ανέδειξε το συγκεκριμένο γεγονός προσπαθώντας να το καπηλευθεί, αγνοώντας πολλά παρόμοια περιστατικά που συμβαίνουν σε εργασιακούς χώρους και τα οποία απλά δεν έχουν δει τη δημοσιότητα, και στα οποία οι εργοδότες ασκούν πιέσεις και εκβιασμούς στους εργαζομένους τους για να στηρίξουν οποιοδήποτε αστικό κόμμα εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Κάτι ανάλογο έκανε και ο σύνδεσμος ιδιοκτητών ξενόγλωσσων φροντιστηρίων “Europalso”, ο οποίος έβγαλε ανακοίνωση για να ενημερώσει και να “νουθετήσει” ποιοι είναι οι υποστηρικτές τού κλάδου και πρέπει να τους ψηφίσουν οι υπόλοιποι εργοδότες και εργαζόμενοι. Στη λίστα αυτή λοιπόν συμπεριλαμβάνονται 10 υποψήφιοι της Νέας Δημοκρατίας, 9 του ΣΥΡΙΖΑ, 6 του ΠΑΣΟΚ και 1 από Μέρα25. Ανάμεσα σε αυτούς τους υποστηρικτές του κλάδου λοιπόν διαβάζουμε τον Άδωνι Γεωργιάδη (και εδώ), τον Κωστή Χατζηδάκη, την Όλγα Κεφαλογιάννη, τον Άγγελο Συρίγο, τη Ρένα Δούρου, τον Παύλο Γερουλάνο και πολλούς ακόμα.
Κάποια βασικά συμπεράσματα και από την ανακοίνωση αυτή είναι πρώτον, ότι το κοινό όλων αυτών των υποψηφίων που υποστηρίζει δημόσια ο σύνδεσμος ιδιοκτητών ξενόγλωσσων φροντιστηρίων είναι η αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική που έχουν ασκήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι για παράδειγμα αρκετά φανερό πως ο Κωστής Χατζηδάκης “στήριξε” τον κλάδο τους! Φανταζόμαστε αναφέρονται στον αντεργατικό νόμο, με τον οποίο κατήργησε το οχτάωρο, την κυριακάτικη αργία και πολλά άλλα. Δεύτερον, βλέπουμε πόσο πραγματικά ελεύθερα και δημοκρατικά ο κάθε εργαζομένος μπορεί να ασκήσει έστω και το εκλογικό του δικαίωμα. Φανταζόμαστε όταν βλέπουμε αυτά δημόσια, τι συζητήσεις, απειλές και εκβιασμοί ασκούνται από πίσω.
Τέλος, γίνεται φανερό, ότι πίσω από τους διαπληκτισμούς και τις όποιες διαφοροποιήσεις, όλα τα αστικά κόμματα χαράζουν και εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι στην προσπάθειά τους να πάρουν την εξουσία και να ασκήσουν την πολιτική αυτή θα χρησιμοποιήσουν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο.
