Η ΝΔ επανακάμπτει, συσπειρώνει ψηφοφόρους που είχε χάσει σε προηγούμενες εκλογές, και προβάλλει σαν ο ισχυρός διεκδικητής της κυβερνητικής εξουσίας.
Ο αρχηγός της, Κυρ. Μητσοτάκης, ένθερμος υποστηρικτής και υπουργός των κυβερνήσεων της μνημονιακής βαρβαρότητας, παρουσιάζεται σαν ο πιο πιστός “μεταρρυθμιστής” που θα εξασφαλίσει τη “συνέχεια του κράτους” και θα “τιμήσει την υπογραφή της χώρας”. Προσπαθεί να πάρει το “χρίσμα” εμφανιζόμενος σαν ο σταθερός και αξιόπιστος εγγυητής των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών δανειστών και της ελληνικής ολιγαρχίας. Πασχίζει να επισπεύσει την απομάκρυνση του Α. Τσίπρα, δίνοντας εξετάσεις νομιμοφροσύνης και επιδεικνύοντας την προθυμία του στην πιστή υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων και εντολών τους.
Ταυτόχρονα, τα αστικά επιτελεία που προετοιμάζουν την επάνοδό της στη διακυβέρνηση της χώρας, επιχειρούν να προσδώσουν ένα «σύγχρονο», «κεντροδεξιό» προφίλ στον Κυρ. Μητσοτάκη και, κατ’ επέκταση, στη ΝΔ που θα προκύψει κάτω από την ηγεσία του. Είναι μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξωραϊσμού και συγκάλυψης του πραγματικού της χαρακτήρα.
Η ΝΔ είναι μια βαθιά αντιλαϊκή και ξενόδουλη πολιτική δύναμη. Όλη η μεταπολεμική ιστορία του τόπου το επιβεβαιώνει. Από τον Ελληνικό Συναγερμό, στην ΕΡΕ, και μετά στη ΝΔ, η Δεξιά υπήρξε ο κύριος στυλοβάτης του καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης στη χώρα μας, κρατώντας στα χέρια της για δεκαετίες την κουτάλα της κυβερνητικής εξουσίας, βουτηγμένη μέσα στα σκάνδαλα και τη διαφθορά, όπως φάνηκε για άλλη μια φορά με το σκάνδαλο της Novartis.
Στη μνημονιακή περίοδο, με την κυβέρνηση Α. Σαμαρά, ψήφισε και εφάρμοσε το δεύτερο μνημόνιο, συγκυβερνώντας με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, και με αρχηγό τον Β. Μεϊμαράκη υπερψήφισε το τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Η επάνοδος της ΝΔ στην κυβέρνηση δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη, όπως προσπαθούν να πείσουν οι κάθε λογής προπαγανδιστές της. Παρά τη λαϊκή απογοήτευση και αγανάκτηση από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η πρόσφατη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και η αντιδραστική ιστορική της διαδρομή βάζουν φραγμό στα εκλογικά της ποσοστά.
Οι προσπάθειές της να δημιουργήσει κλίμα πολιτικής διεύρυνσης και συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων από το χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, όπως έγινε με την κυβέρνηση Α. Σαμαρά, ώστε να εξασφαλίσει όρους σχηματισμού κυβέρνησης παραμένουν, προς το παρόν, μετέωρες.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ εντείνουν τις προσπάθειες εξαπάτησης του λαού. Καθώς οι διαφορές τους είναι δυσδιάκριτες προσπαθούν να δημιουργήσουν πολιτική ένταση και πόλωση με ασήμαντες αφορμές και ανούσια ζητήματα, στήνουν ένα άθλιο προεκλογικό σκηνικό φτηνής αντιπαράθεσης.
Είναι κοινή επιδίωξη να συγκαλύψουν το γεγονός πως η ουσιαστική ταύτισή τους στην υλοποίηση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής είναι το κύριο στοιχείο, πως οι διαφοροποιήσεις το δευτερεύον. Η πραγματική διαχωριστική γραμμή είναι ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο κόμματα, υπηρέτες της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού, από τη μια, και το λαό, από την άλλη.
