Στις 19 του Νοέμβρη, ο πρόεδρος της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι ανακοίνωσε μέσω τηλεοπτικού διαγγέλματος ότι η κυβέρνησή του θα αποσύρει τρία αγροτικά νομοσχέδια, εξαιτίας των οποίων είχε ξεσηκωθεί τον τελευταίο χρόνο ο αγροτικός κόσμος της χώρας. Η εξέλιξη αυτή θεωρείται αιφνιδιαστική και ασυνήθιστη για τον άτεγκτο και αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης της κυβέρνησης του Μόντι. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι θα υποχωρήσει, παρά την μαζικότητα και την επιμονή του αγώνα των αγροτών. Ωστόσο θεωρείται ότι η απρόσμενη εκλογική ήττα τον Μάιο στις εκλογές της πολιτείας της Δυτικής Βεγγάλης αλλά και οι ανησυχητικές δημοσκοπήσεις στην πολιτεία Ουτάρ Πραντές, που είναι και από τα κέντρα των αγροτικών κινητοποιήσεων, τον ανάγκασαν να μαλακώσει τη στάση του. Οι πολιτειακές εκλογές στην πολιτεία αυτή, που θα πραγματοποιηθούν νωρίς στο νέο έτος, θεωρούνται και σημαντικός δείκτης για τις εθνικές εκλογές στην Ινδία.
Μια ακόμη προσπάθεια αντιλαϊκής μεταρρύθμισης του αγροτικού τομέα, από τον οποίο ζει ένα πολύ μεγάλο τμήμα του ινδικού λαού, είχε ξεκινήσει το 2015, αλλά και τότε ανατράπηκε από την πεισματώδη αντίσταση του αγροτικού κινήματος. Όπως τότε, έτσι και τώρα, οι μικρομεσαίοι αγρότες κατανοούν ότι οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις αποσκοπούν στην ανεξέλεγκτη είσοδο του μεγάλου κεφαλαίου στην αγροτική δραστηριότητα, η οποία θα διαλύσει τα ήδη χρεωμένα αγροτικά νοικοκυριά, τα οποία σε μεγάλο βαθμό βασίζονται σε επιδοτήσεις για να διατηρούν τα προϊόντα τους σε βιώσιμα για αυτά τιμές. Προφανώς, η κατάργηση των επιδοτήσεων με την ταυτόχρονη ορμητική και ανεξέλεγκτη είσοδος του μεγάλου κεφαλαίου, θα σημάνει τιμές μη βιώσιμες για τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά και σίγουρα ανταγωνισμό απέναντι στον οποίο δε θα μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Με βάση αυτά γίνεται κατανοητή η επιμονή της ινδικής αγροτιάς, καθώς πρόκειται για μάχη δίχως αύριο για αυτήν, για ζήτημα ζωής και θανάτου. Σε μια διαρκή κινητοποίηση που έχει περιγραφεί και ως η πιο μαζική μετά την ανεξαρτησία, οι αγρότες οργανώθηκαν σε μαζικές κατασκηνώσεις διαμαρτυρίας στο Νέο Δελχί, υπομένοντας τον σκληρό χειμώνα, το καυτό καλοκαίρι και το πέρασμα των πανδημικών κυμάτων για να πετύχουν το στόχο τους. Άλλωστε από την Ινδία τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει οι πιο μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις στην ανθρώπινη ιστορία, είτε πρόκειται για απεργίες, είτε για αγροτικές κινητοποιήσεις όπως στην περίπτωση αυτή.
Βέβαια, υπάρχει και η εκτίμηση ότι ο Μόντι κάνει έναν πολιτικό ελιγμό, αναμένοντας τα αποτελέσματα από διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις προκειμένου να επαναφέρει τα αντιαγροτικά του νομοσχέδια σε επόμενη φάση. Από τη μεριά τους, οι οργανώσεις των αγροτών λένε ότι θα συνεχίσουν την προσπάθεια, ώστε να γίνει αποδεκτό το αίτημά τους θέσπισης κατώτατων εγγυημένων τιμών στα αγροτικά προϊόντα.
Δεν πρόκειται ασφαλώς για έναν αγώνα χωρίς απώλειες. Τόσο λόγω της κυβερνητικής καταστολής, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση το περιστατικό στην Ουτάρ Πραντές, όπου κυβερνητικά οχήματα πέρασαν πάνω από διαμαρτυρόμενους αγρότες, όσο και των κακουχιών στις κατασκηνώσεις, γίνεται λόγος για 750 νεκρούς αγρότες μέχρι στιγμής.
