Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε τα όσα εκφυλιστικά διαδραματίζονται στις τάξεις του συνδικαλιστικού κινήματος, με τα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΟΙΥΕ να διαλύονται και τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές παρατάξεις να προσφεύγουν στα δικαστήρια για να ορίσουν αυτά διοικήσεις, με την αστυνομία να καλείται από τις παρατάξεις για να διασφαλίσει τη ”δημοκρατία” σε συνελεύσεις και συνέδρια Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών και γενικότερα διαδικασίες πολύ μακριά από τους εργαζόμενους, ξένες στο συνδικαλιστικό κίνημα, που οδηγούν στον περαιτέρω εκφυλισμό του, αλλά και στη μεγαλύτερη εμπλοκή του κράτους στις υποθέσεις των εργαζομένων.
Η ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση βαραίνει πρωταρχικά τις δυνάμεις που ελέγχουν τις ηγεσίες των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων, η συνδικαλιστική γραμμή των οποίων έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των εργαζομένων, εξυπηρετώντας την κυβερνητική πολιτική και τους εργοδότες.
Πολύ βαριές ευθύνες, όμως, έχουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που ακολούθησαν όλο το προηγούμενο διάστημα τακτική διάλυσης συνδικαλιστικών διαδικασιών, συνδυασμένη με μια πρακτική που υπονομεύει την ανεξαρτησία των εργατικών συνδικάτων και εμπλέκει το αστικό κράτος ακόμα περισσότερο σε αυτά, δημιουργώντας αυταπάτες και για τον ρόλο του.
Αυτά ακριβώς επιβεβαιώνονται και τις τελευταίες εβδομάδες.
Στα τέλη Μαΐου βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου που διορίζει διοίκηση στην ΟΙΥΕ. Το ΠΑΜΕ, σε ανακοίνωση που δημοσίευσε ο “Ριζοσπάστης”, τη δέχτηκε με χαροποίηση, επειδή στη νέα διορισμένη Διοίκηση της ΟΙΥΕ δεν περιλαμβάνονται -όπως τους χαρακτηρίζει- οι “επικεφαλής της συνδικαλιστικής μαφίας”! Στην ανακοίνωση η δικαστική απόφαση αντιμετωπίζεται περίπου σαν νίκη στη “μάχη” που δίνει το ΠΑΜΕ για τα σωματεία και εκφράζεται ικανοποίηση γιατί η αστική δικαιοσύνη “δέχτηκε πλήρως” το κείμενο που κατέθεσε η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) στο δικαστήριο.
Το ΠΑΜΕ εμφανίζεται χαρούμενο για μια απόφαση που το ίδιο προκάλεσε και που η ουσία της είναι ο κρατικός διορισμός διοίκησης στη μεγαλύτερη Ομοσπονδία του ιδιωτικού τομέα. Στην πραγματικότητα, με άλλοθι τον μη διορισμό τριών προσώπων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στη νέα προσωρινή διοίκηση της ΓΣΕΕ, το ΠΑΜΕ έρχεται να νομιμοποιήσει την επέμβαση του κράτους στα συνδικάτα και να καλλιεργήσει στους εργαζόμενους ψευδαισθήσεις για το ρόλο της αστικής δικαιοσύνης. Να καλλιεργήσει, επίσης, ψευδαισθήσεις ότι έτσι αντιμετωπίζεται και εκτοπίζεται ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Και για του λόγου το αληθές βγήκε τις ίδιες, περίπου, μέρες και ανακοίνωση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ που χαιρετίζει την απόφαση ενός άλλου δικαστηρίου για το Εργατικό Κέντρο Πάτρας. Στην ανακοίνωσή της η ηγεσία της ΓΣΕΕ στρέφεται εναντίον του ΠΑΜΕ, υπογραμμίζοντας πως με την απόφαση του δικαστηρίου δικαιώνονται τα σωματεία που κατήγγειλαν τις αυθαιρεσίες στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, καθώς και τις εκλογές του προηγούμενου έτους. Συγκεκριμένα αναφέρει: ”Η απόφαση, πέρα από τις εκλογές, ακυρώνει και τις αποφάσεις του επονομαζόμενου «Εργατικού Συνεδρίου» που παράνομα είχαν στήσει οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Πρόκειται για την απόλυτη καταδίκη των ακραίων, νόθων και βίαιων καταστάσεων που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία δύο χρόνια στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας που έχουν ως στόχο να υπονομεύσουν δημοκρατικές διαδικασίες και συλλογικά δικαιώματα”.
Είναι σίγουρα το λιγότερο ειρωνικό η ηγεσία της ΓΣΕΕ να βγαίνει ως υπερασπιστής των δημοκρατικών διαδικασιών και να δηλώνει ότι “όσοι λοιπόν απεργάζονται και υλοποιούν σενάρια διάλυσης του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας, εξυπηρετώντας κυβερνητικούς και εργοδοτικούς σχεδιασμούς, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η δικαιοσύνη και η δημοκρατία είναι θεσμοί ακλόνητοι και λειτουργούν”.
Με τη σειρά της, λοιπόν, και η ηγεσία της ΓΣΕΕ απονέμει εύσημα στην αστική δικαιοσύνη και στους θεσμούς του αστικού κράτους, νομιμοποιώντας και αυτή την κρατική επέμβαση στις λειτουργίες των συνδικάτων
Αυτή ήταν πάντα η στάση και οι μέθοδοι του αστικού, κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Όμως η αλήθεια είναι πως το ΠΑΜΕ με τις πρακτικές του, τώρα, καταφέρνει να τις διευκολύνει, μετερχόμενο ανάλογες μεθόδους. Η ελεγχόμενη από το ΠΑΜΕ διοίκηση του Εργατικού Κέντρου της Πάτρας απάντησε στην ηγεσία της ΓΣΕΕ λέγοντας πως θα συνεχίσει στο δρόμο που χάραξε ένα χρόνο τώρα και… θα ασκήσει έφεση.
Αναμένουμε λοιπόν τις νέες ”μάχες” στις αίθουσες των δικαστηρίων….
”Μάχες” που το μόνο σίγουρο είναι πως οδηγούν όλο και περισσότερους εργαζόμενους έξω από τα σωματεία τους.
Για εμάς οι μόνες μάχες μπορούν να δοθούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους μέσα στα συνδικάτα, και μόνο εκεί μπορούν να ηττηθούν πολιτικά αυτές οι καταστροφικές συνδικαλιστικές λογικές εκατέρωθεν.
