Σε επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υγείας μίλησε στις 3/10 ο Υπουργός υγείας, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στα πλαίσια του 22ου Healthworld.
«Η υγεία ως πολιτική και επενδυτική προτεραιότητα» ήταν ο τίτλος του συνεδρίου, στο οποίο ο Υπουργός Υγείας μεταξύ άλλων είπε και τα παρακάτω: «Δυο προτεραιότητες που πρέπει να τρέχουν παράλληλα: Η υγεία ως κοινωνικό αγαθό, προσβάσιμο από όλους και από την άλλη πλευρά η υγεία ως επιχειρηματικότητα. Ποιες είναι οι βασικές αρχές της πολιτικής μας; Ότι είναι ένα κοινωνικό αγαθό η υγεία. Πρέπει να έχουν όλοι οι άνθρωποι ελεύθερη πρόσβαση.Τα προϊόντα της υγείας πρέπει να αξιολογούνται και να έχουν αποτελεσματικότητα το value for money και να υπάρχει διαφάνεια και δικαιοσύνη.»
Τη στιγμή που ο Χρυσοχοΐδης μιλάει για το κοινωνικό αγαθό της υγείας και την ελεύθερη πρόσβαση όλων σε αυτό, την ίδια στιγμή έρχονται καταγγελίες από όλα τα νοσοκομεία της χώρας για υποστελέχωση και τραγικές συνθήκες λειτουργίας, εργασίας και νοσηλείας.
Στο νοσοκομείο της Ρόδου αναστέλλονται όλα τα χειρουργεία λόγω έλλειψης αναισθησιολόγου, μία συνηθισμένη πλέον κατάσταση για πάρα πολλά περιφερειακά νοσοκομεία.
Την ίδια στιγμή στο Αττικό νοσοκομείο στοιβάζονται δεκάδες ασθενείς σε ράντζα.
Την ίδια στιγμή καταγγέλλονται τραγικές ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές και διοικητικό προσωπικό, στο Βενιζέλειο νοσοκομείο του νομού Ηρακλείου. Το Βενιζέλειο νοσοκομείο ήδη είχε αναστείλει όλα τα χειρουργεία ενώ από 15 Οκτωβρίου προχωράει και στην αναστολή των τακτικών απογευματινών ιατρείων. Γιατροί και νοσηλευτές μιλάνε για πρωτοφανείς καταστάσεις και καταγγέλλουν ότι το ιστορικό νοσοκομείο του Ηρακλείου ( 7ο σε επισκεψιμότητα σε όλη την Ελλάδα) έχει ήδη καταρρεύσει.
Σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας αναστέλλονται άδειες γιατρών και νοσηλευτών, λόγω τεράστιων ελλείψεων σε προσωπικό.
Σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, στην καλύτερη περίπτωση, έχουν τεράστιες αναμονές , στη χειρότερη, αναστέλλονται χειρουργεία, θεραπείες και ιατρεία.
Σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας υπάρχουν κενά και ελλείψεις σε ΜΕΘ σε εξοπλισμό και μηχανήματα, σε απλά αναλώσιμα, ακόμα και σε απλές κλίνες.
Σε όλα τα περιφερειακά νοσοκομεία σχεδιάζεται η κατάργηση ειδικοτήτων και κλινικών στα πλαίσια των συγχωνεύσεων ή αλλιώς της διασύνδεσης νοσοκομείων όπως την ονόμασε πρόσφατα ο Υπουργός Υγείας. Αυτό συμβαίνει και στο νοσοκομείο Λασιθίου, το οποίο διαρκώς υποβαθμίζεται με αποτέλεσμα μια σειρά κλινικών να μην λειτουργούν πλέον, κατάσταση η οποία οδήγησε τους κατοίκους του νομού σε πολύ μαζικές συγκεντρώσεις, διεκδικώντας την συνέχιση της λειτουργίας του νοσοκομείου και την ενίσχυσή του.
Αυτά όλα δεν συνιστούν ανικανότητα αλλά συνειδητή πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης η οποία εφαρμόζεται με ιδιαίτερα γρήγορους ρυθμούς από το Υπουργείο Υγείας. Άλλωστε η υγεία ως επιχειρηματικότητα προϋποθέτει την υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν υγείας, προϋποθέτει τη διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων, τη συρρίκνωση συνολικά του δημόσιου τομέα, τη διάλυση των σταθερών εργασιακών σχέσεων, την ανάθεση εργασιών σε εργολάβους ιδιώτες. Προϋποθέτει τον διαρκή περιορισμό των δαπανών σε όλους τους τομείς του δημοσίου, από τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό και τις μισθολογικές δαπάνες μέχρι τον περιορισμό της δωρεάν κάλυψης θεραπειών και φαρμάκων.
Αυτή ακριβώς την πολιτική υπηρετεί η κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Υγείας, μετατρέποντας την υγεία από κοινωνικό αγαθό σε προϊόν επιχειρηματικής δραστηριότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι απλά δεν ενίσχυσε τα δημόσια νοσοκομεία αλλά αντιθέτως τα υποβάθμισε. Μετά από την πανδημία τα νοσοκομεία βρίσκονται σε πολύ χειρότερη θέση από αυτήν προ πανδημίας, με μειωμένο προσωπικό, με τεράστιες ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα. Αντιθέτως η ιδιωτική υγεία ενισχύθηκε, με υπουργικές και κυβερνητικές αποφάσεις, αυξάνοντας πολύ σημαντικά τα κέρδη της ακόμα και μέσα στην περίοδο covid.
Η υγεία ως κοινωνικό αγαθό και η υγεία ως επιχειρηματικότητα δεν μπορούν να τρέχουν παράλληλα, όπως ισχυρίζεται ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Αυτή την αλήθεια την γνωρίζουν πολύ καλά οι κυβερνώντες, οι οποίοι εδώ και χρόνια εφαρμόζουν μία πολιτική η οποία υπηρετεί την ασύδοτη κερδοφορία των ιδιωτικών κεφαλαίων στην υγεία σε βάρος πάντα του δημόσιου τομέα.
Σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση ο Υπουργός Υγείας σχεδιάζει την παράδοση του κλάδου της καθαριότητας και της φύλαξης σε ιδιώτες εργολάβους. Αυτό σημαίνει ότι οι χιλιάδες εργαζόμενοι που εργάζονται πολλά χρόνια τώρα με ανανεώσεις συμβάσεων στα δημόσια νοσοκομεία όχι απλά δεν θα μονιμοποιηθούν αλλά θα απολυθούν προκειμένου να ανατεθούν αυτές οι εργασίες σε εργολάβους. Αυτό επίσης σημαίνει ότι το κόστος για τα δημόσια νοσοκομεία θα εκτιναχθεί στο διπλάσιο, αφού οι εργολάβοι ζητάνε τουλάχιστον διπλάσιο μισθό για κάθε εργαζόμενο βάζοντας το μεγαλύτερο μερίδιο στην τσέπη τους, ενώ ο εργαζόμενος καταλήγει να παίρνει ψίχουλα. Ταυτόχρονα είναι βέβαιο και πολλάκις επιβεβαιωμένο ότι οι εργολάβοι ιδιώτες χρησιμοποιούν υλικά χαμηλότερου κόστους και όσο αφορά στη καθαριότητα πολλές φορές νερωμένα προκειμένου να επιτευχθεί το λεγόμενο value for money, με τραγικές συνέπειες για τα νοσοκομεία και τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.
Παρά το γεγονός ότι ο Χρυσοχοΐδης πήρε προσωρινά πίσω αυτό το μέτρο κάτω από το βάρος των αντιδράσεων και καταγγελιών των υγειονομικών και της ΠΟΕΔΗΝ, είναι βέβαιο ότι αποτελεί στόχο της κυβέρνησης και του υπουργείου και πολύ σύντομα θα το ξαναφέρει. Ήδη άλλωστε το νοσοκομείο Κοζάνης πρόλαβε και απέλυσε 17 καθαρίστριες βάζοντας στη θέση τους εργολάβο.
Η υγεία ως κοινωνικό αγαθό όχι απλά δεν αποτελεί προτεραιότητα του Υπουργείου Υγείας αλλά αντιθέτως μπαίνει ολοένα και περισσότερο στο στόχαστρο.
Μπαίνει διαρκώς στο στόχαστρο ακριβώς επειδή αποτελεί προτεραιότητα η μετατροπή της υγείας σε εμπόρευμα, σε τομέα επενδύσεων για να κερδοφορούν τα ιδιωτικά κεφάλαια της υγείας πάνω στα ερείπια του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ κρίνεται αναγκαίο οι εργαζόμενοι και ο λαός να υπερασπιστούν αυτό το κοινωνικό αγαθό, να υπερασπιστούν με μαζικούς διεκδικητικούς αγώνες το δικαίωμα όλων στην ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση σε ένα στελεχωμένο και εξοπλισμένο δημόσιο σύστημα υγείας. Για να μην στοιβάζεται ο κόσμος σε ράντζα, για να μην πεθαίνει εκτός ΜΕΘ, για να μην περιμένει μήνες ή ακόμα και χρόνια για θεραπείες, εξετάσεις και χειρουργεία, για να μην αναγκάζεται να βάζει ολοένα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να μην αναγκάζεται να οδηγείται σε ιδιωτικές κλινικές, εκεί δηλαδή που το «value for money» και η λογική κόστους- οφέλους οδηγεί με μεγάλη ευκολία και προκλητικό κυνισμό τους μη έχοντες στην απαξίωση της ζωής, ακόμα και στον θάνατο.
