Σε πρόταση μετεκλογικής συνεργασίας προχώρησε πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκης. Σύμφωνα με αυτήν την πρόταση, το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να συνεργαστεί σε μια ενδεχόμενη μετεκλογική σύμπραξη με τη ΝΔ ή το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με πρωθυπουργό πολιτικό πρόσωπο διαφορετικό από τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα.
Η πρόταση Ανδρουλάκη αποτελεί αφενός μια προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο στο μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό, εμφανιζόμενο προεκλογικά ως η υπεύθυνη πολιτική δύναμη που προωθεί την «κυβερνητική σταθερότητα», όπως δήλωσε ο αρχηγός του. Πίσω όμως από τη νέα πρόταση του ΠΑΣΟΚ κρύβεται στην πραγματικότητα η εναγώνια προσπάθεια του αρχηγού και των στελεχών του να διεκδικήσουν ξανά κυβερνητικές θέσεις. Σαν το εκκρεμές, το κόμμα αυτό όλη την προηγούμενη περίοδο φλέρταρε αρχικά με τη ΝΔ και μετά με το ΣΥΡΙΖΑ για να εξασφαλίσει το ρόλο του κυβερνητικού συμπληρώματος την επόμενη των εκλογών. Στη συνέχεια θέλησε να διαχωριστεί και από τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, με τον εκπρόσωπό του μάλιστα να δηλώνει μόλις δύο μήνες πριν ότι το ΠΑΣΟΚ «έχει αρραγές θεσμικό μέτωπο απέναντι στους παρακρατικούς μηχανισμούς, απέναντι στις αντιθεσμικές επιλογές και επί Νέας Δημοκρατίας και επί ΣΥΡΙΖΑ» και πως «Είναι υπόλογοι στον ελληνικό λαό και οι δύο… Είναι και οι δύο επικίνδυνοι για τον τόπο. Γι’ αυτό εμείς λέμε και από χθες το είπε και ο Πρόεδρος στην Κεντρική Επιτροπή ότι είμαστε στην αντίπερα όχθη». Τόσο στην αντίπερα όχθη είναι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που ούτε δυο μήνες μετά καταθέτει πρόταση κυβερνητικής συνεργασίας είτε με τη ΝΔ, είτε με το ΣΥΡΙΖΑ.
Η πρόταση Ανδρουλάκη αποτυπώνει αφετέρου και κάτι βαθύτερο. Ο Ανδρουλάκης και αυτοί που τον στηρίζουν στο παρασκήνιο γνωρίζουν καλά ότι, κάτω από το βάρος της κυβερνητικής πολιτικής και πολύ περισσότερο μετά το έγκλημα στα Τέμπη, η απαξίωση μιας σημαντικής μερίδας κόσμου προς τη ΝΔ αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ και άρα κατ’ επέκταση και προς τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα έχει οξυνθεί. Από αυτήν την άποψη η πρότασή του για κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς πρωθυπουργό Μητσοτάκη ή Τσίπρα παραπέμπει σε μια κατάσταση κρίσης και αστάθειας, που βάση τους θα είναι ακριβώς η αντιλαϊκή πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων.
Η πρόταση Ανδρουλάκη ξεσήκωσε νέες εσωτερικές εντάσεις στο ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Λοβέρδος, ο οποίος δεν έχει σταματήσει να λοξοκοιτάει προς μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ του Μητσοτάκη, εμφανίστηκε επικριτικός απέναντι στην πρόταση του αρχηγού του δηλώνοντας ότι «όταν απορρίπτουμε πρόσωπα, πρέπει να προτείνουμε πρόσωπα» με κύκλους του ΠΑΣΟΚ να αδειάζουν τον Λοβέρδο διαρρέοντας πως «Είναι πολιτικά παράδοξο ο Α. Λοβέρδος να έχει κοινές αγωνίες με τον Γ. Οικονόμου και τον Α. Σκέρτσο». Οι νέες αυτές εντάσεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ φέρνουν στην επιφάνεια για μια ακόμα φορά την κρίση στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα αυτό. Ας μην ξεχνάμε τις παραιτήσεις και αποχωρήσεις στελεχών του, με ορισμένα από αυτά -όπως ο εκπρόσωπος τύπου του Λοβέρδου την περίοδο των εσωκομματικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Σπύρος Καρανικόλας- να ανταλλάσσουν την πολιτική διαδρομή τους στο ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια εκλόγιμη θέση στα ψηφοδέλτια της ΝΔ.
