Στην τελική ευθεία για τις βουλευτικές εκλογές, η πολιτική επικαιρότητα κυριαρχείται από οτιδήποτε άλλο πλην των μεγάλων και πραγματικά σοβαρών ζητημάτων που ορθώνονται μπροστά στο λαό και τη χώρα μας. Είναι σημείο των καιρών. Όσο η ανθρωπότητα βουλιάζει σε μεγάλα σκοτάδια και αντιμετωπίζει πελώριες απειλές, όσο η κατάσταση στη χώρα μας εξελίσσεται με δραματικό τρόπο για το λαό, τόσο τα ασήμαντα, τα ευτελή, η σήψη και η παρακμή, τα ψεύδη και η παραπληροφόρηση κατακλύζουν τις οθόνες, τις στήλες των εφημερίδων, το διαδίκτυο. Ακόμη και αυτές τις μέρες, με την τραγωδία στα Τέμπη να επισκιάζει τα πάντα, κυριαρχούν οι «περιγραφές», η συσκότιση των προβλημάτων και των αιτιών, το επικοινωνιακό «πένθος».
Στην τελική ευθεία, λοιπόν, για τις βουλευτικές εκλογές, και τα δυο κόμματα που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της χώρας (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ), στην προσπάθειά τους να εγκλωβίσουν τη λαϊκή ψήφο, δημιουργούν ένα πολωτικό, διχαστικό προεκλογικό κλίμα με μια αντιπαράθεση οξύτατη φραστικά, αλλά κούφια σε περιεχόμενο και μακριά από τις πραγματικές αγωνίες και τα προβλήματα του λαού.
Η ίδια πάντοτε εξοργιστική αδιαφορία για την ασφάλεια και την προστασία της ζωής του λαού
Κανένας δεν αναφέρεται στην πραγματικότητα της λεηλατημένης και υποθηκευμένης στους δανειστές χώρας, στο εξοργιστικό ξεπούλημα μπιρ παρά του δημόσιου πλούτου και υποδομών. Φτιάχνουν μόνο ψεύτικες εικόνες «κανονικότητας» και «επιτυχιών». Το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη εκεί έχει την αφετηρία του. Στη διατεταγμένη από την ΕΕ «πλήρη απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων, στις ιδιωτικοποιήσεις. Εκεί βρίσκονται και οι ένοχοι. Και αυτοί δεν είναι ο σταθμάρχης, όπως αναίσχυντα δήλωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης. Είναι αυτοί που συνέργησαν στην εκποίηση του ΟΣΕ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ). Οι ίδιοι που προχώρησαν στη σκανδαλώδη ιδιωτικοποίηση, με μυστικές συμβάσεις και προκλητικές επιδοτήσεις. Οι ίδιοι που -παγερά αδιάφοροι για την ασφάλεια και τη ζωή των επιβατών- άφησαν το σιδηροδρομικό δίκτυο να καταρρέει, να λειτουργεί σε μια τραγικά επικίνδυνη, απαρχαιωμένη κατάσταση χωρίς στοιχειώδη μέσα και δικλείδες ασφάλειας. Όλα αυτά εν έτει 2023, με τρέχουσα κυβέρνηση αυτή του επιτελικού, ψηφιακού κράτους, που ασύστολα δημαγωγεί για τον υποτιθέμενο «εκσυγχρονισμό» του… Στις βαρύτατες ευθύνες της παρούσας κυβέρνησης προστίθενται οι επίσης βαρύτατες ευθύνες των προκατόχων της. Ίδια τα πεπραγμένα όλων τους.
Σε όλες τις τραγωδίες, διαχρονικά, από ναυάγια, φωτιές, πλημμύρες, συγκρούσεις και εκτροχιασμούς, μετά τα κροκοδείλια δάκρυα και τις βαρύγδουπες δηλώσεις για έρευνα των αιτιών και απόδοση ευθυνών, ακολουθεί η ίδια πάντοτε σκανδαλώδης αδιαφορία των κρατούντων να διαμορφώσουν τους κατάλληλους μηχανισμούς και να πάρουν τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, για την ασφάλεια και την προστασία της ζωής, της περιουσίας, της εργασίας των εργατολαϊκών στρωμάτων. Και ο ίδιος πάντοτε ζήλος για την εξασφάλιση συνθηκών ασυδοσίας και ασύστολης κερδοσκοπίας για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, εντός και εκτός της Ελλάδας.
Φτώχεια, πλειστηριασμοί, αυταρχισμός, υποταγή στους ισχυρούς
Σε κανένα προεκλογικό πρόγραμμα δεν υπάρχουν μέτρα που να αντιμετωπίζουν -πραγματικά- την ευρύτατη λαϊκή φτωχοποίηση και εξαθλίωση. Μόνο επιδόματα ελεημοσύνης και πενιχρές αυξήσεις που την «ανακουφίζουν» προσωρινά, μέσα στο πλαίσιο πάντοτε των «δημοσιονομικών δυνατοτήτων». Μέσα στο πλαίσιο, δηλαδή, της ενισχυμένης εποπτείας των δανειστών που εξακολουθεί να υφίσταται, παρά την ακατάσχετη δημαγωγία όλων τους για το δήθεν τέλος της μνημονιακής περιόδου.
Στην αρπαγή, από τα διαβόητα funds, της λαϊκής κατοικίας-περιουσίας των 700.000(!) «κόκκινων» δανειοληπτών, στη μεγαλύτερη αναδιανομή δηλαδή ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, η οποία εξελίσσεται άτεγκτα με την παρότρυνση και βούλα της «τυφλής» Δικαιοσύνης, απαντούν με σχέδια επί χάρτου και προεκλογικά πυροτεχνήματα. Στο μεταξύ, η βαρβαρότητα των πλειστηριασμών και των εξώσεων εκδηλώνεται και πάνω σε ανήμπορους -κυριολεκτικά- συμπολίτες μας.
Η «Δημοκρατία» τους είναι συνώνυμο της συρρίκνωσης των δημοκρατικών ελευθεριών, του αυταρχισμού, της αστυνομικής βίας και καταστολής, την οποία και επιβράβευσαν ψηφίζοντας παρέα -και με το ΚΚΕ(!)- το επίδομα των 600 ευρώ. Η «Δημοκρατία» τους είναι συνώνυμο της ταπεινωτικής υποταγής τους στους ισχυρούς, με όλες τις τραγικές συνέπειες για τη χώρα και το λαό, συνώνυμο της εξοργιστικής μετατροπής του συντριπτικού «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού -στο δημοψήφισμα του 2015- στο ψοφοδεές «ναι». Η «Δημοκρατία» τους περιλαμβάνει ένα πολυπλόκαμο κρατικό και παρακρατικό δίκτυο και μηχανισμό, με τα πιο σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα που παρακολουθεί, «φακελώνει» και προετοιμάζεται να πάρει μέτρα ενάντια σε οποιονδήποτε δραστήρια αμφισβητεί αυτούς που θέλουν να εξουσιάζουν αυτόν τον τόπο. Η «Δημοκρατία» τους δεν ανέχεται τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Τα συρρικνώνει, τα καρατομεί. Και την ίδια στιγμή δημιουργεί συνθήκες που αποχαλινώνουν την εργοδοτική ασυδοσία και απληστία.
Η ασφυκτική επιτροπεία της ΕΕ, η περιβόητη «ισχυρή συμμαχία» με τις ΗΠΑ και εσχάτως και με τη Γαλλία, η απροκάλυπτη συμμετοχή της Ελλάδας στους αμερικανονατοϊκούς επιθετικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή μας, η επικίνδυνη εμπλοκή στον πόλεμο της Ουκρανίας, η κρισιμότητα των τουρκικών προκλήσεων και η πολιτική που παραχωρεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στον τουρκικό επεκτατισμό είναι, επίσης, εκτός κάθε προεκλογικής αναφοράς. Και εδώ η συμφωνία τους είναι το κύριο.
Να απορρίψουμε τις σειρήνες της αστικής ενσωμάτωσης
Σε όλα, λοιπόν, αυτά τα μεγάλα ζητήματα που καθορίζουν τη ζωή του λαού και της χώρας οι διαφοροποιήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ είναι από προσχηματικές έως ασήμαντες. Κάποια ελάχιστα κλικ προς τα πάνω ή προς τα κάτω που επιβάλλει η προεκλογική δημαγωγία για υφαρπαγή ψήφων. Προτάσσουν ένα φιλολαϊκό πρόσωπο για να κρύψουν τη μεγάλη αλήθεια της κοινής αντιλαϊκής πολιτικής τους.
Οι ένοχοι λοιπόν για όλες τις δραματικές εξελίξεις, για τη λεηλασία της χώρας μας, για τη συνθλιμμένη, γκρίζα ζωή των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων, είναι γνωστοί. Η ελληνική οικονομική ολιγαρχία, οι προστάτες της ιμπεριαλιστές -ΗΠΑ και ΕΕ-, οι εκάστοτε κυβερνήσεις και όλοι οι θεσμικοί στυλοβάτες τους. Όλοι αυτοί που διεκδικούν τη λαϊκή ψήφο και συμμετέχουν στα σενάρια διακυβέρνησης της χώρας -ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ- ανήκουν σε αυτούς, τους κατεξοχήν ένοχους. Όλα τα υπόλοιπα είναι δημαγωγία και αποπροσανατολισμός, είναι άθλιοι επικοινωνιακοί χειρισμοί και κάλπικα διλήμματα.
Η ογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια και οργή εναντίον της κυβέρνησης ΝΔ δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στη «δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς» του ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε ψήφος στη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα συμπληρώματά τους δεν είναι μόνο χαμένη ψήφος. Είναι ψήφος ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.
Αν μεταπολιτευτικά υπήρξαν συνθήκες βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού και αστικού εκδημοκρατισμού, αυτή η εξέλιξη ήταν αποτέλεσμα, και μόνο, των λαϊκών αγώνων και της ανάπτυξης και μαζικής επιρροής του προοδευτικού και κομμουνιστικού κινήματος. Τίποτε δεν παραχωρήθηκε οικειοθελώς από τους κρατούντες, από καμιά κυβέρνηση, τίποτε δεν χαρίστηκε. Οι λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα κατακτήθηκαν με αγώνες, με αίμα και θυσίες.
Μόνο αν απορρίψουμε τις σειρήνες της αστικής ενσωμάτωσης και οργανωθούμε σε μεγάλους αγώνες αντίστασης και διεκδίκησης, το σήμερα μπορεί να γίνει καλύτερο και το αύριο μπορεί να εγγυάται ημέρες ελευθερίας, δημοκρατίας και προκοπής.
