Βαρύ το πρόγραμμα του Μπάιντεν στην Ευρώπη… Μέσα σε μια βδομάδα, πραγματοποιήθηκαν τρεις Σύνοδοι (G7, ΝΑΤΟ, ΕΕ-ΗΠΑ), σημαίνουσες διμερείς συναντήσεις κορυφής (με τους ηγέτες της ΕΕ, τον Πούτιν, τον Ερντογάν) και ποικίλες διεργασίες και επαφές στο προσκήνιο και -κυρίως- στο παρασκήνιο. Ένα επικίνδυνο για τους λαούς σκηνικό στήνεται, ενταγμένο στο πλαίσιο της τρέχουσας έκφρασης της αμερικανικής επιθετικής πολιτικής, η οποία αποδίδεται με το περιβόητο σλόγκαν «America is back», η Αμερική επέστρεψε!
Οι ΗΠΑ επί προεδρίας Μπάιντεν, αντιμέτωπες με την αμφισβήτηση της παγκόσμιας ηγεμονικής τους θέσης και την προοπτική απώλειάς της, μετά την περίοδο Τραμπ -κατά την οποία η αδιαμφισβήτητη συνοχή της Δυτικής Συμμαχίας (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) δέχθηκε πλήγματα και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού και αμφισβητήθηκε ευθέως η αναγκαιότητά της- «επιστρέφουν»…
Με τη φιλοδοξία να επανασυσπειρώσουν και να ανασυγκροτήσουν το Δυτικό στρατόπεδο (ΗΠΑ, Καναδάς, ΝΑΤΟ, ΕΕ), να το διευρύνουν (με ένταξη στους G7 της Ινδίας, Αυστραλίας, Ν. Κορέας και Ν. Αφρικής, κατ’ αρχάς) και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις και συνθήκες «απάντησης» στη «συστημική πρόκληση» της Κίνας, πρωτίστως, -που η ραγδαία άνοδός της «μετατοπίζει ριζικά την ισορροπία ισχύος», όπως ομολογούν με εξαιρετική ανησυχία- αλλά και στην «επικίνδυνη συμπεριφορά» της Ρωσίας.
Oι ανακοινώσεις και οι επισημάνσεις των ηγετών της Δύσης, του Μπάιντεν πρωτοστατούντος, και στις τρεις Συνόδους (G7, ΝΑΤΟ, ΕΕ-ΗΠΑ), αλλά και στις ξεχωριστές δηλώσεις τους αυτές τις μέρες, κινούνται στη δυναμική του στρατηγικού κινδύνου που προέρχεται από την Κίνα, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον τους σε αυτήν, διατηρώντας ταυτόχρονα την ανησυχία τους για την επανακάμψασα στην ιμπεριαλιστική αρένα Ρωσία, η οποία διευρύνει και ισχυροποιεί την επιρροή και παρέμβασή της ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο.
Η διατλαντική ενότητα δεν είναι ούτε αρραγής ούτε δεδομένη
Το «εγκεφαλικά νεκρό» λοιπόν ΝΑΤΟ, κατά τη γνωστή ρήση του Γάλλου προέδρου Μακρόν, επαναπροσδιορίζει το χαρακτήρα του και συντάσσει νέο Στρατηγικό Δόγμα, το «ΝΑΤΟ 2030», για να επεκτείνει τη σφαίρα επέμβασής του, να γίνει ένα «πιο παγκόσμιο ΝΑΤΟ». Οι κρίσιμης σημασίας κινήσεις και αποφάσεις, που εκπορεύονται από τις ΗΠΑ, εντάσσονται σε μια ευρύτερη στρατηγική που στοχεύει στην πλανητική πρόκληση της Κίνας. Το γεωπολιτικό ενδιαφέρον της αμερικανικής υπερδύναμης έχει αμετάκλητα στραφεί στην Ασία, όπου η αλματωδώς αναπτυσσόμενη οικονομικά Κίνα -δεύτερη ισχυρότερη οικονομία σήμερα- εξοπλίζεται με φρενήρεις ρυθμούς, δημιουργεί -μεθοδικά- ερείσματα και προϋποθέσεις ισχυρού παγκόσμιου ρόλου και προβάλλει ως ο στρατηγικός ανταγωνιστής και αντίπαλός της.
Οι ΗΠΑ, με την «επιστροφή» τους και την «επανεκκίνηση» των σχέσεών τους με την ΕΕ, επιζητούν να εξυπηρετήσουν αυτές ακριβώς τις ηγεμονικές προτεραιότητες και επιδιώξεις τους, τη συστράτευση της Δύσης απέναντι σε Κίνα και Ρωσία. Μια συστράτευση που επιχειρείται να συγκροτηθεί με προμετωπίδα την προκλητική προπαγάνδα περί υπεράσπισης της δημοκρατίας και του δυτικού φιλελεύθερου κόσμου απέναντι στα αυταρχικά καθεστώτα! Από ποιους; Από όλους αυτούς τους κατά συρροή δολοφόνους των λαών, από όλους αυτούς που δεν έχουν ποτέ διστάσει να εφαρμόσουν την πιο σκληρή αυταρχική και κατασταλτική πολιτική ενάντια σε κάθε λαϊκό δημοκρατικό δικαίωμα και κατάκτηση προκειμένου να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της παγκόσμιας ολιγαρχίας που εκπροσωπούν.
Ο ευρωατλαντικός χώρος, όμως, έχει υποστεί βαθιές αλλαγές, βρίσκεται σε τροχιά παρακμής, και δοκιμάζεται από ρωγμές και αντιθέσεις που βάθυναν επί Τραμπ. Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον η αδιαμφισβήτητη υπερδύναμη που επιβάλλει την πολιτική της στους συμμάχους της και εξαπολύει νικηφόρες επεμβάσεις και πολέμους. Η Pax Americana, του Τζορτζ Μπους, ηττήθηκε από τους λαούς στα μέτωπα του Ιράκ, της Συρίας, του Αφγανιστάν. Και η ΕΕ είναι αποδυναμωμένη και σε βαθύτατη κρίση -ιδιαίτερα μετά τον ακρωτηριασμό της από το Brexit- και καθόλου ενιαία και κατασταλαγμένη απέναντι στα στρατηγικά διλήμματα της ιστορικής αυτής περιόδου. Η διατλαντική ενότητα δεν είναι ούτε αρραγής ούτε δεδομένη. Η ολοκλήρωση του ρωσικού αγωγού Nord Stream 2 που μεταφέρει ρωσικό αέριο από τη Βαλτική στη Γερμανία, για τον οποίο οι ΗΠΑ είχαν προβάλει «απαρέγκλιτη» και ισχυρή αντίθεση επιβάλλοντας μάλιστα κυρώσεις, καθώς και το «πάγωμα» και όχι η ακύρωση της επενδυτικής συμφωνίας Κίνας-ΕΕ, μιας συμφωνίας με σημαντικότατες γεωπολιτικές επιπτώσεις εάν προχωρήσει, είναι ενδεικτικές. Σημειωτέον πως η Κίνα, το 2020, έγινε ο μεγαλύτερος εταίρος εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ, εκτοπίζοντας τις ΗΠΑ από την πρώτη θέση.
Πειθήνιοι διεκπεραιωτές των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων
Στην απαρχή της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση για τους λαούς όλου του κόσμου παγιώνεται. Πυκνές και εξαιρετικά κρίσιμες εξελίξεις δείχνουν πως οι συνθήκες ρευστότητας και αστάθειας, που διαμορφώθηκαν βαθμιαία την προηγούμενη δεκαετία, σε ολόκληρο τον πλανήτη, έχουν πλέον εδραιωθεί. Στη μεταβατική εποχή που διανύουμε, οι σταθερές που σφράγισαν τον προηγούμενο αιώνα αμφισβητούνται, κλονίζονται, ή ακυρώνονται. Μια μεγάλη κινητικότητα επικρατεί. Συνεχείς ανατροπές και αναδιατάξεις συντελούνται, νέες γεωπολιτικές ισορροπίες διαμορφώνονται. Οι σφοδροί ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν επικρατήσει σε πλανητικό επίπεδο, ενισχύοντας τους παράγοντες που οδηγούν σε έξαρση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και σε πολέμους.
Σε αυτό το ταραγμένο, ασταθές και αναδιατασσόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον, και με την Τουρκία να διεκδικεί ισχυρό περιφερειακό ρόλο, η ελληνική ολιγαρχία συνεχίζει στο μοναδικό δρόμο που ξέρει και έχει ακολουθήσει σταθερά και πειθήνια από τη συγκρότησή της σε κυρίαρχη τάξη. Αυτόν της πολιτικής της εξάρτησης από ξένες δυνάμεις και συμφέροντα. Στην τρέχουσα ιστορική συγκυρία, της όλο και πιο μεγάλης υποταγής στους αμερικανονατοϊκούς ιμπεριαλιστές, της όλο και πιο μεγάλης υποχωρητικότητας και του ενδοτισμού στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας.
Η πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, που πραγματοποιήθηκε αυτές τις μέρες του συνωστισμού στις Βρυξέλλες, το επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά. Πίσω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες, δόθηκαν διαβεβαιώσεις διατεταγμένες από τους «συμμάχους». Η μόνη «ενημέρωση» ήταν πως «έσπασε ο πάγος» και πως ο Τούρκος πρόεδρος «υποσχέθηκε» ένα «ήρεμο καλοκαίρι». Αλλά ο Ερντογάν, στις δηλώσεις του, φρόντισε να αποσαφηνίσει και να τονίσει πως «όλα τα ζητήματα θα λυθούν ένα-ένα»…
Δηλαδή, η πολυπόθητη «ηρεμία» στο Αιγαίο εξασφαλίστηκε(;) με την αποδοχή -όχι βέβαια για πρώτη φορά- μιας «διαπραγμάτευσης» εφ’ όλης της ύλης με την Τουρκία, στο σύνολο δηλαδή των επεκτατικών της διεκδικήσεων. Ό,τι προστάζουν και οι «σύμμαχοι», προκειμένου να συγκρατήσουν στο στρατόπεδο της Δύσης την κρίσιμης γεωπολιτικής σημασίας Τουρκία. Με την πραγματική συγκατάθεση, βεβαίως, στην πράξη και όχι στα εύκολα λόγια, της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΚΙΝΑΛ.
Αυτή είναι η «βιώσιμη αποκλιμάκωση» στην οποία αναφέρεται η Κοινή Ανακοίνωση της Συνόδου ΗΠΑ-ΕΕ. Αυτή είναι η «ανταμοιβή» για τον άθλιο ρόλο που υπηρετεί η κυβέρνηση ΝΔ και όλες οι κυβερνήσεις της ελληνικής ολιγαρχίας -του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανόμενου-, του σταθερού και «αξιόπιστου» ενεργούμενου, του πειθήνιου διεκπεραιωτή των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων. Και μία τελευταία επισήμανση. Η Ελλάδα, το 2021, θα είναι στην πρώτη θέση της κατάταξης του ΝΑΤΟ στις στρατιωτικές δαπάνες σε αναλογία προς το ΑΕΠ, με 3,82%! Η εξουθενωμένη από τα μνημόνια και την πανδημία Ελλάδα… Η νεοαποικιακή υποδούλωση και λεηλασία του λαού γράφει νέες σελίδες. Να αντισταθούμε!
