Προσυγκέντρωση της ΕΡΓ.Α.Σ στην Αθήνα: πλατεία Κοραή στις 11.00πμ
Με τη δύναμη των μαζικών αγώνων να ανακόψουμε την αντιλαϊκή κυβερνητική λαίλαπα!
Εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κυβερνητική πολιτική που έχει προκαλέσει τεράστια όξυνση των εργατικών και λαϊκών προβλημάτων! Με τον πόλεμο που άναψαν στην Ουκρανία, η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ αυτά τα προβλήματα έχουν γίνει εκρηκτικά , καθώς οι κυβερνήσεις φορτώνουν τις βαριές συνέπειές του στις πλάτες των λαών. Ο πόλεμος στρατιωτικοποιεί τις οικονομίες, φέρνει κολοσσιαίες δαπάνες για εξοπλισμούς, που το λογαριασμό τους θα πληρώσουν ακριβά οι εργαζόμενοι. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση εκδηλώνεται τώρα με τη σφοδρότητα μιας τεράστιας ενεργειακής κρίσης και την απειλή μιας επισιτιστικής κρίσης.
Η ανεξέλεγκτη άνοδος των τιμών σαρώνει το λαϊκό εισόδημα. Τα δήθεν κυβερνητικά μέτρα «προστασίας» του είναι κυριολεκτικά μια κοροϊδία. Η αγοραστική δύναμη των πενιχρών μισθών και συντάξεων καταρρέει από το τσουνάμι της ακρίβειας. Οι λαϊκές οικογένειες αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα. Η ανεργία και η μισοανεργία βρίσκονται στα ύψη. Οι μισθοί και οι συντάξεις κρατιούνται πετσοκομμένοι σε επίπεδα χαμηλότερα από ό,τι πριν 15 χρόνια. Η φορολογία των λαϊκών εισοδημάτων γίνεται όλο και βαρύτερη. Η σταθερή εργασία ραγδαία αντικαθίσταται -σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα- από την προσωρινή-μερική απασχόληση. Το δημόσιο σύστημα υγείας, πρόνοιας και ασφάλισης ξεχαρβαλώνεται. Η φτώχεια, η ανέχεια, τα χρέη και οι στερήσεις βασικών αγαθών πνίγουν εκατομμύρια ανθρώπων!
Αυτά είναι τα έργα της κυβέρνησης Μητσοτάκη που -εκμεταλλευόμενη και τις συνθήκες της πανδημίας- όχι μόνο διατήρησε απείραχτα τα προηγούμενα σκληρά μέτρα των μνημονίων αλλά και προώθησε μια πολιτική πολλαπλασιασμού τους, η οποία πλήττει το δικαίωμα στη δουλειά και οδηγεί σε μαζικές απολύσεις (Πετρέλαια Καβάλας, ΛΑΡΚΟ, χιλιάδες υγειονομικοί σε αναστολή εργασίας). Καθήλωσε μισθούς και συντάξεις, ενίσχυσε νομοθετικά την εξάπλωση των πιο εκμεταλλευτικών σχέσεων εργασίας (ελαστική εργασία, απλήρωτες υπερωρίες), φορολεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, κατακρεούργησε εν μέσω πανδημίας(!) τις κοινωνικές δαπάνες για το δημόσιο σύστημα υγείας, προχώρησε την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, περικόπτει τα κονδύλια για την οικονομική στήριξη των ανέργων. Και, επιπλέον, για να θωρακίσει αυτή τη βαθιά αντεργατική πολιτική απέναντι στις εργατικές αντιδράσεις, κατασκεύασε τα αντιδημοκρατικά-αντισυνδικαλιστικά εκτρώματα τύπου ν. Χατζηδάκη για τον κρατικό έλεγχο και την υπονόμευση της λειτουργίας των σωματείων, για το χτύπημα και -ουσιαστικά- την ακύρωση του δικαιώματος της απεργίας, για τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων.
Το αίτημα να μπει φραγμός σε αυτήν την καταστροφική για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα πολιτική, το καίριο ερώτημα για το πώς μπορεί να γίνει αυτό αναδύονται σήμερα σε όλους τους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές και στα συνδικάτα.
Την απάντηση σε αυτό δίνει όλη η ιστορία του εργατικού κινήματος, για το πώς ξεπέρασε τέτοιες καταστάσεις και απέκρουσε τέτοιες αντεργατικές πολιτικές. Δίνουν και πρόσφατοι αγώνες που έγιναν σε χώρους δουλειάς και αντιμετώπισαν επιτυχημένα τα αντεργατικά μέτρα της εργοδοσίας (e-food κ.ά.). Και η απάντηση αυτή δεν είναι άλλη παρά η πλατιά ενωτική κινητοποίηση των εργαζόμενων, οι μαζικοί απεργιακοί αγώνες.
Αυτός είναι ο δρόμος της νίκης τον οποίο έχουν υπονομεύσει και υπονομεύουν οι ηγεσίες των ανώτερων συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι οποίες στα χρόνια της πανδημίας υποτάχθηκαν στις αυταρχικές μεθοδεύσεις που προχώρησε η κυβέρνηση της ΝΔ με πρόσχημα την πανδημία, την διευκόλυναν να περάσει χωρίς πανεργατική συνδικαλιστική αντίσταση πλήθος βαριών αντεργατικών μέτρων, αρνήθηκαν και αρνούνται να αντιπαρατεθούν στον εκτρωματικό αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη, ενώ εδώ και ένα χρόνο απόρριψαν κάθε σκέψη πανεργατικού απεργιακού αγώνα, αν και η κυβέρνηση συνέχισε να πελεκά αλύπητα τα εργατικά δικαιώματα.
Αυτό το δρόμο των πανεργατικών μαζικών αγώνων -που τον έχει κλείσει η πολιτική των κυρίαρχων παρατάξεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα- οφείλουμε να τον ξανανοίξουμε, γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει φραγμό στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, να υπερασπίσει τα εργατικά δικαιώματα και να προωθήσει τα εργατικά αιτήματα.
Σε αυτόν τον δρόμο οφείλουμε να βαδίσουμε όλοι οι εργαζόμενοι και να τον δυναμώσουμε με τη μαζική συμμετοχή στις απεργίες, με την πραγματοποίηση ενιαίων και όσο το δυνατόν πιο μαζικών συλλαλητηρίων και διαδηλώσεων, απορρίπτοντας την πρακτική της διάσπασης των απεργιακών συλλαλητηρίων που επαναλαμβάνει ξανά το ΠΑΜΕ και στην απεργία της 6ηςΑπρίλη.
Η μαζική συμμετοχή στην απεργία και στα συλλαλητήρια της 6ης Απρίλη έχει μεγάλη σημασία για την πάλη της εργατικής τάξης ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και του ποδοπατήματος των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, για την αντιμετώπιση των συνεπειών του πολέμου.
Σε αυτήν την κατεύθυνση καλεί η ΕΡΓΑΣ να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι σύσσωμοι, για να έχει επιτυχία η πανεργατική απεργία. Για να μπορέσει να δοθεί συνέχεια σε αυτόν τον απεργιακό αγώνα και να συνδεθεί με ένα μαζικό αγωνιστικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, λίγες εβδομάδες μετά.
Κανείς να μην λείψει από την απεργία και τα συλλαλητήρια της 6ης Απρίλη! Όλοι μαζί στον αγώνα να διεκδικήσουμε:
-Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις με ΣΣΕ – πραγματικά μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, με ουσιαστική στήριξη – μείωση των τιμών και της φορολογίας
-Στήριξη του δικαιώματος στη δουλειά – Προσλήψεις και όχι απολύσεις – Αύξηση της οικονομικής στήριξης των ανέργων
-Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας – 8ωρη ημερήσια εργασία, πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία
-Ανατροπή του ν. Χατζηδάκη – υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων
– Στήριξη των δημόσιων συστημάτων υγείας, ασφάλισης, πρόνοιας – Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις
-Όχι στην εμπλοκή της της Ελλάδας στον πόλεμο – Δυναμώνουμε τον μαζικό αντιιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό αγώνα ενάντια σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.
