Οι «σκληροί δείκτες» της πανδημίας -κρούσματα, νεκροί, διασωληνωμένοι- εξακολουθούν να είναι στα ύψη. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει γονατίσει, με τα νοσοκομεία σε καθεστώς κατάρρευσης. Οι εμβολιασμοί, αφού μεσολάβησαν τέσσερις μήνες απαράδεκτης κυβερνητικής νωθρότητας, μόλις τώρα άρχισαν να επιταχύνονται, με βασικό μέλημα τη διάθεση των αδιάθετων αποθεμάτων των εμβολίων της AstraZeneca και όχι την ιεράρχηση του εμβολιασμού των πληθυσμιακών ομάδων που οι εργασιακές τους συνθήκες και οι κοινωνικές αναγκαιότητες το επιβάλλουν.
Ενώ αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, με την «αριθμητική» της πανδημίας να καταγράφει μαύρες επιδόσεις, η κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη αρχίζει να «ανοίγει» κατεπειγόντως και άλλες οικονομικές δραστηριότητες -καφέ, εστιατόρια, μπαρ-, «επιτρέποντας» κάποιους βαθμούς «ελευθερίας» στην εγκλεισμένη κοινωνία. Και έπεται συνέχεια, με το πολυπόθητο «άνοιγμα» του τουρισμού για την ικανοποίηση -πρωτίστως- των ξένων μεγάλων οικονομικών συμφερόντων της τουριστικής βιομηχανίας, αμέσως μετά.
Η προπαγάνδα, βεβαίως, αλλάζει, μεταστρέφεται. Το κυβερνητικό αφήγημα κάνει στροφή 180ο. Οι τρέχουσες κινήσεις και η κυβερνητική επιχειρηματολογία κινούνται -πλέον- στον αντίποδα της μέχρι τώρα πολιτικής των σκληρών λοκντάουν και της εκστρατείας συντριπτικού εκφοβισμού. Τώρα, καλλιεργείται κλίμα εφησυχασμού και σχετικής ευφορίας, χαλάρωσης και υπεραισιοδοξίας για την «επόμενη μέρα».
Δεν πρόκειται, μόνο, για μια έμπρακτη ομολογία της κραυγαλέας χρεοκοπίας τής μέχρι τώρα πολιτικής των «τυφλών» λοκντάουν και όλων των συμπαρομαρτούντων. Μιας πολιτικής που όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά συνέβαλε στο να δημιουργηθεί μια τραγική επιδημιολογική κατάσταση και έφτασε σε πλήρες αδιέξοδο. Και η «νέα» πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ είναι το ίδιο εγκληματική για το λαό, με άλλο πρόσωπο.
Με το ενδιαφέρον του να είναι στραμμένο στη, με τυμπανοκρουσίες, επανεκκίνηση της περίφημης «βαριάς βιομηχανίας», το περιβόητο επιτελικό κράτος όχι μόνο δεν παίρνει τα αναγκαία μέτρα ώστε η επικείμενη επανεκκίνηση να γίνει με όρους πραγματικής -και όχι επικοινωνιακού τύπου- υγειονομικής ασφάλειας για τον κλάδο του τουρισμού, αλλά επιδίδεται στις συνήθεις προχειρότητες και παλινωδίες, σε αντιφατικά και σπασμωδικά μέτρα και οδηγίες.
Η συνεχιζόμενη απουσία σοβαρού σχεδιασμού, μαζί με τη σταθερή και επίμονη άρνηση στήριξης και ενίσχυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, η μη εξασφάλιση -γενικώς- ασφαλών υγειονομικών συνθηκών συντηρούν μια επιδημιολογική κατάσταση υψηλής επικινδυνότητας, δεκατέσσερις ολόκληρους μήνες μετά την εμφάνιση του κορονοϊού στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση ΝΔ δεν είναι -απλώς και μόνο- αδιάφορη για την υγεία και τη ζωή του λαού. Είναι μια κυβέρνηση άκρως επικίνδυνη!
Κανένας «άνεμος κανονικότητας», λοιπόν, δεν αρχίζει να πνέει. Και κανένα γαλάζιο αφήγημα εξωραϊσμού των κυβερνητικών πεπραγμένων -παλιό και νέο-, όσο και αν έχει την απροκάλυπτη συνδρομή των εξαγορασμένων ΜΜΕ, δεν αντέχει στη σκληρή πραγματικότητα μιας χώρας και ενός λαού που αντιμετωπίζουν το φάσμα μιας παρατεταμένης, σφοδρής υγειονομικής, ανθρωπιστικής και οικονομικής κρίσης.
Η σκηνοθεσία μιας παραπλανητικής πραγματικότητας
Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός επιχειρούν να κατασκευάσουν μια πλασματική πραγματικότητα επιτυχιών όχι μόνο στο μέτωπο της διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης αλλά και σε αυτό της κατάστασης και των προοπτικών της ελληνικής οικονομίας. Πασχίζουν να εμφανίσουν τις πραγματικά μαύρες επιδόσεις τους σαν φωτεινές.
Πλέον, στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, κυριαρχούν οι «αισιόδοξες» εκτιμήσεις και αναλύσεις για την «ισχυρή ανάκαμψη» και τη «μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας» μετά το τέλος της πανδημίας. Για τους «ιλιγγιώδεις» για τα ελληνικά δεδομένα πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης που οσονούπω έρχονται και το επικείμενο «οικονομικό άλμα δεκαετίας». Για τα επενδυτικά σχέδια που πυρετωδώς ετοιμάζονται και τη «μεταμόρφωση» της Ελλάδας σε «Ελλάδα 2.0». Για τις 200.000 νέες θέσεις εργασίας κ.ο.κ.
Τι και αν αναγκάζονται οι ίδιοι οι κυβερνώντες να ψαλιδίζουν συνεχώς την αρχική εκτίμηση του Προϋπολογισμού για το ρυθμό μεγέθυνσης το 2021 και τα οικονομικά στοιχεία και οι εκθέσεις που δημοσιεύονται, στη χώρα μας και διεθνώς, αναφέρονται σε δυσοίωνες προβλέψεις. Τι και αν σε μια χώρα, ήδη εξουθενωμένη από τα μνημόνια, η πανδημία συρρίκνωσε δραματικά το ΑΕΠ, το ήδη υπερδιογκωμένο δημόσιο χρέος έσπασε για πρώτη φορά στην ιστορία το όριο του 200% του ΑΕΠ και οι υποχρεώσεις και τα χρέη πνίγουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Τι και αν, από παντού, εκφράζεται η μεγάλη ανησυχία για το κύμα των πτωχεύσεων και τη συνακόλουθη εκτίναξη της ανεργίας με το πέρας της πανδημίας και το «άνοιγμα» της οικονομικής ζωής στη χώρα.
Γιατί είναι βέβαιο πως όταν παύσουν οι συνθήκες υπολειτουργίας της οικονομίας και του κοινωνικού εγκλεισμού, όταν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αναμετρηθούν με την οικονομική πραγματικότητα και αυτές οι έστω στοιχειώδεις επιδοτήσεις προς αυτές, τα όποια προγράμματα στήριξης της απασχόλησης και οι όποιες ρυθμίσεις και αναστολές οφειλών λήξουν, θα ξεσπάσουν -με ένταση- οι δραματικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που έχουν συσσωρευτεί στα χρόνια της υπερδεκαετούς οικονομικής κρίσης, με την πανδημία να δίνει τη χαριστική βολή. Και με δεδομένη την κατάρρευση του τουρισμού, πέρυσι, και τις επίσης δυσμενείς προοπτικές για φέτος, αναπτύσσεται μια ακόμη πιο αρνητική δυναμική για την επόμενη χρονική περίοδο.
Η σκηνοθεσία, λοιπόν, μιας παραπλανητικής πραγματικότητας, που υπερπροβάλλεται από τον κυβερνητικό προπαγανδιστικό μηχανισμό, έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με όσα ήδη βιώνουν τα εργατολαϊκά στρώματα και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αποτελεί εξωφρενικό εμπαιγμό για όσα θα ακολουθήσουν.
***
Ένα νέο κεφάλαιο οδυνηρών επιπτώσεων για το λαό μας, που αγγίζει και πλήττει κάθε πτυχή της ζωής, έχει ανοίξει. Με άλλοθι, πρόσχημα και όχημα την πανδημία, η καπιταλιστική εκμετάλλευση και βαρβαρότητα απογειώνονται. Ο μηχανισμός εκταμίευσης του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης συνδέεται και προϋποθέτει ενίσχυση της ήδη υφιστάμενης ασφυκτικής εποπτείας των δανειστών και την απαρέγκλιτη εφαρμογή μιας πολιτικής σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Δηλαδή, την υλοποίηση αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και σκληρών αντιλαϊκών προγραμμάτων που θα δώσουν τη χαριστική βολή σε όσα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν επιβιώσει από την υπερδεκαετή μνημονιακή επέλαση. Και νέες φοροεπιδρομές -βεβαίως- στο λαϊκό εισόδημα, ώστε να αντλούνται τα έσοδα για την αποπληρωμή και των δανείων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Όσο για τα περίφημα επενδυτικά σχέδια, είναι προσαρμοσμένα στην εξυπηρέτηση των ξένων συμφερόντων, πρωτίστως των γερμανικών.
Μεγαλύτερη ασυδοσία και κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο, ξένο και ντόπιο, φτώχεια και βούρδουλα για το λαό, περικοπή των κοινωνικών δαπανών, ολοκληρωτικό ξεπούλημα των υποδομών και του πλούτου της χώρας στους επικυρίαρχους. Αυτή είναι η «επόμενη μέρα», αυτό είναι το «άλμα» για τη «μεταμόρφωση» της Ελλάδας σε «Ελλάδα 2.0». Αυτή είναι η προοπτική που επιφυλάσσουν «εταίροι», ντόπια ολιγαρχία και κυβέρνηση στο λαό της «ωφελημένης» Ελλάδας. Αυτή είναι η «μεγάλη ευκαιρία»… Τα υπόλοιπα είναι η αναγκαία παραπλανητική προπαγάνδα για να κερδίσουν χρόνο, να καθυστερήσουν τη λαϊκή αφύπνιση και τους λαϊκούς αγώνες που αναπόφευκτα θα ξεσπάσουν.
