Ξεκίνησαν μέσα στον Δεκέμβρη και θα ολοκληρωθούν ως τα μέσα του Γενάρη οι αρχαιρεσίες στο σύνολο σχεδόν των ΣΕΠΕ (πρωτοβάθμια) και ΕΛΜΕ (δευτεροβάθμια) για την ανάδειξη των νέων ΔΣ. Οι φετινές εκλογές πραγματοποιούνται στη σκιά της νέας ισραηλινής θηριωδίας στη λωρίδα της Γάζας αλλά και της παλαιστινιακής αντίστασης. Διεξάγονται επίσης στο γκρίζο φόντο της όξυνσης της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής. Η ανελέητη ακρίβεια και η φορολεηλασία τσακίζουν τα πενιχρά εισοδήματα των εργαζομένων τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Η κυβέρνηση αντί για αυξήσεις στους μισθούς υπόσχεται «επιταγές ακρίβειας», «pass» και τρύπια «καλάθια του νοικοκυριού» που αντιστοιχούν σε ψίχουλα. Ο αντισυνδικαλιστικός νόμος «Χατζιδάκη» θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων. Παράλληλα εντείνεται η κυβερνητική επίθεση στο Δημόσιο Σχολείο με κύρια αιχμή την καθολική επιβολή της αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών. Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας την ανοχή ή ακόμα και τη σιωπηρή στήριξη των κομμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, επιχειρεί να διαμορφώσει ένα νέο τοπίο στο Δημόσιο Σχολείο, προωθώντας τα σχέδια της ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών για την ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων, για την άρση της μονιμότητας και το χτύπημα των εργασιακών κατακτήσεων στην εκπαίδευση.
Μέσα σε αυτό το φόντο οι φετινές τακτικές Γενικές Συνελεύσεις και οι αρχαιρεσίες. Πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που οι ΓΣ πραγματοποιούνται χωρίς την κατακτημένη άδεια διευκόλυνσης που ίσχυε για δεκαετίες, συνέπεια της ευρύτερης επίθεσης στα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Αν και ως την ώρα που γράφεται αυτό το πρώτο σχόλιο, δεν έχουν ολοκληρωθεί στο σύνολό τους οι διαδικασίες, ωστόσο ορισμένα ενδεικτικά αποτελέσματα από ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ σκιαγραφούν ορισμένα βασικά συμπεράσματα. Η ως τώρα συμμετοχή των εκπαιδευτικών παραμένει στα ίδια περίπου επίπεδα με την περασμένη χρονιά με ορισμένες αυξομειώσεις σε κάποιες περιοχές. Όμως παραμένει η χαμηλή πύκνωση των εκπαιδευτικών στα πρωτοβάθμια σωματεία κάτι το οποίο πρέπει να αποτελέσει κομβικό στόχο την επόμενη περίοδο ως αναγκαίο βήμα για την ταξική ανασυγκρότησή τους και την αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική. Οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις της ΔΑΚΕ (ΝΔ) εισπράττουν την γενικότερη δυσαρέσκεια απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης. Οι δυνάμεις που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ χάνουν δυνάμεις ως συνέπεια της αποσάθρωσης του πολιτικού τους φορέα και της έλλειψης εμπιστοσύνης του κόσμου. Η παράταξη της ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) σημειώνει μια σχετική ενίσχυση των δυνάμεών της, μόνο που αυτή η ενίσχυση δεν μεταφράζεται σε αγώνες ενάντια στην κυβερνητική πολιτική αλλά μένει σε λεκτικούς βερμπαλισμούς και ταξικές αντεπιθέσεις στα χαρτιά. Σημαντική είναι η ενίσχυση των Παρεμβάσεων, της ταξικής πτέρυγας στην εκπαίδευση που αποτελεί και το πιο ελπιδοφόρο ρεύμα μέσα στο μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα. Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος, που συμμετέχει ενεργά και δραστήρια μέσα στο ρεύμα των Παρεμβάσεων, δίνει τη μάχη όλο αυτό το διάστημα μέσα από τα τοπικά σχήματα και σωματεία, για να αναζωογονηθούν οι δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες, για να ανασυγκροτηθεί το εκπαιδευτικό κίνημα και τα σωματεία του σε αγωνιστική και ταξική κατεύθυνση, για να συγκροτηθεί ενιαίο πανεκπαιδευτικό μέτωπο αντίστασης και πάλης απέναντι στην κυβερνητική επέλαση.