Μία νέα πολιτική ανοησία έκανε την εμφάνισή της τις τελευταίες μέρες της Μακεδονομαχίας. Σύμφωνα με αυτή την πομφόλυγα (φούσκα), την οποία παπαγάλιζαν τηλεαστέρες και περιφερειακοί πολιτικοί, «είμαστε όλοι πατριώτες». – Τι λες βρε παιδάκι μου; Αν είναι έτσι, τότε γερμανοτσολιάδες, γερμανόφιλοι και αμερικανόφιλοι, φασίστες, κατάσκοποι και προδότες, προσκυνημένοι και χαφιέδες, όλοι μπαίνουν στο κάδρο του πατριωτισμού. Σαν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και μπούκαραν οι ναζί φασίστες στην Ελλάδα, ο βασιλιάς, η αυλή του και δειλοί αστοί πήραν τα πλοία για το Κάιρο. Ήταν κι αυτοί πατριώτες όπως οι ΕΑΜίτες; Οι «μένουμε Ευρωπαίοι» πόσο πατριώτες είναι, και όσοι γλύφουν τα χέρια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχουν πάρει την πατριωτικομεζούρα; Μην τρελαθούμε τελείως.
▲▼▲
Η ζωή, δηλαδή η ταξική πάλη, επιβραβεύει κι αναδεικνύει ή γκρεμίζει κι ισοπεδώνει θεωρίες και σχέδια. Ένα τέτοιο είναι το περίφημο κέντρο αγώνα στην εκπαίδευση που οραματίστηκε το ΝΑΡ. Στη γραμματεία του Πανεπιστημίου Αθηνών (Προπύλαια), η κατάληψη βαφτίστηκε συνδικαλιστικό «Βατικανό», φετιχοποιήθηκε και γέμισε με ονειροφαντασίες όσους, αντί να σπέρνουν, βλέπουν μόνο το… θερισμό. Λοιπόν, τα πράγματα είναι απλά. Η κατάληψη, η Γενική συνέλευση, το σωματείο, η επιτροπή αγώνα, η απεργία, η ζύμωση-ενημέρωση, το συλλαλητήριο είναι όπλα των εργαζομένων. Όλα απαραίτητα και το καθένα στην ώρα του όπως κάθε πράγμα στον καιρό του. Άλλωστε είναι γνωστό. Δεν πηγαίνεις για ψάρεμα με το δίκανο, ούτε για στεριανό κυνήγι με ψαροντούφεκο. Τόσο απλά.
▲▼▲
Η απομάκρυνση των ΑΝΕΛ – Καμμένου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως αναπροσανατολίζει τις τακτικές του τελευταίου σε δύο κατευθύνσεις. Από πάνω και σ’ επίπεδο Βουλής και κεντρικής πολιτικής σκηνής φτιάχνει το σκηνικό της κεντροαριστεράς. Ψαρεύει στα νερά της σοσιαλδημοκρατίας διεμβολίζοντας το ΚΙΝΑΛ που παραπαίει. Βασικά στελέχη του παλαιού ΠΑΣΟΚ είναι θεμέλιοι λίθοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (Κουρουπλής, Σπίρτζης, Ξενογιαννακοπούλου, κλπ), άλλοι τάσσονται ανοιχτά υπέρ μιας αντιδεξιάς συμμαχίας (Ραγκούσης), ενώ η απομάκρυνση της ΔΗΜΑΡ – Θεοχαρόπουλος από το ΚΙΝΑΛ προετοιμάζει το έδαφος για συνομιλίες και συμπράξεις του ανανεωτικού-μεταρρυθμιστικού χώρου με τον μεγαλύτερο εταίρο, που δεν είναι άλλος από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κλήση για ομιλία του Α.Τσίπρα στο SPD της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας μόνο πονοκέφαλους κι ερωτηματικά μπορεί να δημιουργεί στους επίγονους του πρώην ΠΑΣΟΚ, που έχουν δει τη μαζική μετακόμιση των ψηφοφόρων τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αστικό κόμμα είναι πλήρης, ολοκληρωτική και δεν επιδέχεται αμφίσημες προσεγγίσεις και «ήξεις-αφήξεις», όπως είδαμε την «περίοδο των πλατειών».
Αντιθέσεις
Μίσος και περιφρόνηση για όλους τους εργάτες
εύγε και μπράβο σωρηδόν για τα λευκά κολάρα
εμπάργκο στους Αγιάννηδες που σεργιανούν τη νύχτα
δέκα χειροκροτήματα για τους χωροφυλάκους
Στο απόσπασμα σταυρώνονται φτωχοί απ’
άλλους τόπους
φράχτες και συρματόπλεγμα στην άκρη
της πατρίδας
χολή και τσέρκια αρμόζουνε στην οργισμένη
πλέμπα
μα οι κερκίδες να βοούν για μια Μακεδονία.
Σκυφτοί και χαιρετίσματα στους άρχοντες
του τόπου
οργή, χολέρα, θάνατος στους άγριους
ποπολάρους
ωχροί να ζωγραφίζονται οι λωποδύτες
μούτσοι
μα περισσός ενθουσιασμός για τους
καπεταναίους.
Στα Τάρταρα οι μαθητές των λιγοστών
σχολείων
ζήτω αναρίθμητα σωρό σε χλευαστές
δασκάλους
«έτσι έρχονται τα πράγματα, αλλά έτσι
να μην πάνε»
κι αν πάνε έτσι να καεί το σύμπαν των
ανθρώπων.
Ο βασιλιάς ειν’ βασιλιάς γι’ αυτό και βασιλεύει
κι ο απόκληρος είναι φτωχός γι’ αυτό και ζητιανεύει
Μα οι κωπηλάτες έπαψαν τη θάλασσα να δέρνουν
και οι πλοίαρχοι βγήκανε στη σύνταξη μπονόρα.
Φαντάζει κάπως δύσκολος ο παραπάνω
λόγος
πως λύκοι μονοκόκαλοι τα πρόβατα γινήκαν
Μα τα πηγάδια ψήλωσαν και μοιάζουνε με κάστρα
και οι φτωχοί κι η μοίρα τους για πόλεμο κινήσαν.
