Καταγράφουμε την ολόσωστη παρατήρηση αναγνώστριας της στήλης. Λέει, λοιπόν, η φίλη μας.
Η κόντρα στην εργοδοσία και την εκμετάλλευση γίνεται μέσα στους χώρους δουλειάς. Το να μαζεύονται 5-6 άτομα έξω από το εργοστάσιο, το ξενοδοχείο κλπ και ν’ απλώνουν ένα πανό είναι για το φαίνεσθαι και όχι για την ουσία. Δεν υποτιμώ τις παρεμβάσεις, αλλά η «εξωτερική εμφάνιση» είναι καλή για τα ΜΜΕ και για τον ψυχισμό μας. Δεν αλλάζει όμως τα πράγματα, ούτε σφυρηλατεί συνειδήσεις. Όταν φύγουν οι «βοηθοί» από το σούπερ μάρκετ, η εργοδοσία επανέρχεται δριμύτερη. Καλές είναι οι εμφανίσεις (πχ του ΠΑΜΕ), αλλά είναι πολύ λίγες για το τι πρέπει να γίνει.
Προσυπογράφουμε και επαυξάνουμε, αν δεν θέλουμε να βλέπουμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη και ν’ αυτοθαυμαζόμαστε.
Και τι δεν ακούσαμε από τον καινούριο ένοικο του Λευκού Οίκου.
Όχι ότι δεν τα περιμέναμε, αλλά το σενάριο είναι σε εξέλιξη.
Έκτακτη ανάγκη, με στρατό στα νότια σύνορα των ΗΠΑ.
Να γίνουμε πλούσιο έθνος.
Να πάρουμε τη διώρυγα του Παναμά.
Να βάλουμε δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα.
Στις ΗΠΑ υπάρχουν δύο φύλα.
Να πάμε στον Άρη(!)
Θα είμαι ειρηνοποιός αλλά θα στείλουμε στρατό όπου πρέπει.
Απελευθερώνω την Αμερική στο δρόμο του …Λούθερ Κινγκ.
Θα διώξω τους παράνομους μετανάστες.
Εξόρυξη, εξόρυξη, εξόρυξη και θα εξάγουμε ενέργεια σ’ όλο τον κόσμο.
Ο κόσμος -όπως είπε ο Τραμπ- θα εκπλαγεί.
Ας εκπλαγεί και ο Τραμπ με τους αγώνες των λαών.
Όπως έχουν αντιληφθεί εχθροί και φίλοι μας, αναγνώστες και μη, η εφημερίδα «Λαϊκός Δρόμος» κινήθηκε χρόνια τώρα στο πλαίσιο της πολιτικής σοβαρότητας και της ταξικής ευπρέπειας.
Από τις στήλες της «βγήκε» μόνο η πολιτική κριτική, πράγμα που αναγνωρίζεται από την εν γένει αριστερά.
Όμως δεν μπορούμε να μην καυτηριάσουμε τη γυροβολιά του βουλευτή Νίκου Παππά. Ο εν λόγω κύριος εκλέχτηκε με το ΣΥΡΙΖΑ, έγινε δεξί χέρι του Κασσελάκη και τώρα γλύφει ασύστολα το ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο ψηφίζοντας μαζί του (πχ Γιαννίτσης), αλλά χειροκροτώντας σαν μαθητής νηπιαγωγείου κάθε πρωτοβουλία του Ν. Ανδρουλάκη.
Δε λέμε, να βγάλει το ψωμί του ο Ν. Παππάς. Και δεν είναι ο μόνος ούτε θα ’ναι ο τελευταίος. Απλώς, του θυμίζουμε ότι ο λαός μας έχει μια λέξη για τους πολιτικούς τζουτζέδες. Τους λέει ρεντίκολα -με το συμπάθειο.
Με αφορμή την εκλογή του Τραμπ και το ρόλο των ΜΜΕ αλλά και των εύκαμπτων αμερικάνων ολιγαρχών, θυμηθήκαμε ένα ιστορικό ανάλογο.
Η εφημερίδα Matignon, όταν ο Ναπολέων το ’σκασε από τη Σαρδηνία όπου ήταν φυλακισμένος, έγραψε πρωτοσέλιδα «Το τέρας δραπέτευσε».
Την επομένη μέρα, όταν ο Ναπολέων έφτασε στη Μασσαλία, έγραψε «Ο δολοφόνος αποβιβάστηκε στη Μασσαλία».
Και την τρίτη μέρα, όταν ο Ναπολέων έφτασε στο Παρίσι, έγραφε με τεράστιους τίτλους «Ο αυτοκράτορας έφτασε στην πρωτεύουσα».
Κάπως έτσι συμπεριφέρονται στον Τραμπ τα ΜΜΕ, για να μένει η αριστερά να λέει: «Ό,τι είπαμε ισχύει».
Οι ΗΠΑ είναι δολοφόνοι των λαών και ο Τραμπ είναι αρχιδολοφόνος.
