Αφού μαζεύτηκαν, ορκίστηκαν στη δημοκρατία και τον πλουραλισμό, στις ανοιχτές διαδικασίες, στη διαφάνεια, τις καθαρές θάλασσες, στο σεβασμό των δικαιωμάτων και σε άλλα ηχηρά παρόμοια. Ύστερα ήρθαν δύσκολοι καιροί για τους Φαρισαίους μας. Πέταξαν τις μάσκες, έβγαλαν τα μαχαίρια από τα θηκάρια, πήραν θέσεις μάχης, άρχισαν να αλληλογρονθοκοπιούνται. Άρχισαν τις ίντριγκες, τις συνωμοσίες και τα ξεκατινιάσματα που δεν κάνουν ούτε τα αστικά κόμματα. Διέγραψαν ο ένας τον άλλον και άλλα πολλά. Αλλά επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή και ύστερα το χούι, γύρισαν σαν ένας άνθρωπος, όπως οι σμέρνες στην καταιγίδα, και φώναξαν στους επαναστάτες αυτής της χώρας με μία φωνή: -Είστε σταλινικοί. Αυτά συμβαίνουν, αναγνώστη, στο ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην ξεχνιόμαστε.
Άντε να βγάλεις άκρη με τους αστοφαρισαίους! Η κουκούλα επιτρέπεται, επιβάλλεται θα λέγαμε, στις δυνάμεις καταστολής, απαγορεύεται όμως στους διαδηλωτές, επιτρέπεται στους προστατευόμενους μάρτυρες, αλλά βγαίνει όταν αλλάζει η κυβέρνηση, επιτρέπεται στο θέατρο (η μάσκα) αλλά απαγορεύεται πχ σε μία κατάληψη, αθωώνονται οι κουκουλοφόροι της κατοχής αλλά εξευτελίζονται οι μαχητές των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων που φοράνε μαντήλα. Τελικά ισχύει αυτό που λένε οι μαρξιστές. Τα πολιτικά πράγματα έχουν «ταξικό πρόσημο», καθορίζονται από την κυρίαρχη τάξη. Αυτό το ξέρουμε. Αλλά δεν παραπάει να πειθόμαστε από τα γούστα, τα θέλω και τα πρέπει των κυβερνώντων;
Μπήκε ο Νοέμβριος του Πολυτεχνείου! Πολλά θα ακουστούν και θα γραφούν για το Νοέμβρη και κάθε μπαγαπόντης θα παρουσιάσει τα γεγονότα σαν κοστούμι και για τον εαυτό του στο ιστορικό κάδρο. Όπως όμως έλεγε φίλος της στήλης «εμείς είμαστε στη σωστή όχθη και δεν εξαργυρώσαμε τίποτα». Τι να πουν οι δύσμοιροι φίλοι του ΚΚΕ που είτε δεν ξέρουν, είτε σιωπούν, είτε προσπαθούν να χωνέψουν τα νέα ιστορικά ευρήματα του Περισσού, που ανακάλυψε πρόσφατα πως η χούντα έγινε από τις ντόπιες ενδοαστικές αντιθέσεις; Θα γελούν στο Πεντάγωνο, στο FBI, τη CIA και τις άλλες αμερικάνικες σφηκοφωλιές. Η ηγεσία του ΚΚΕ (και η Ελένη Μπέλλου) ξεπλένει τις μυστικές υπηρεσίες της υπερδύναμης. Ούτε πληρωμένοι να ήταν…
Πνίγηκε η Βαλένθια στην Ισπανία από την βροχή. Διότι η φύση είναι φύση και μόνο μία επιστημονική όσο και ισόρροπη ανάπτυξη μπορεί να μας σώσει από τις κλιματικές μεταπτώσεις και τις ξαφνικές παραξενιές της. Έλα όμως που ο ισπανικός καπιταλισμός χτίζει με βάση το κέρδος και ας κλαίει ο σοσιαλιστής Σάντσες πάνω στα δεκάδες φέρετρα και τις κατεστραμμένες περιουσίες, τα σπίτια, τους δρόμους και ολόκληρη την πόλη. Ύστερα εμάς τους μαρξιστές θα μας πουν παλαιομοδίτες, όταν πολύ νωρίς και πολύ πρωτύτερα μιλούσαμε όχι μόνο για την υπερεκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο αλλά και για αυτήν του φυσικού περιβάλλοντος, που άλλωστε πάει μαζί με το πρώτο. Δεν αρκούν οι φωνές των περιβαλλοντιστών και των «φίλων της γης», όταν δεν μπαίνουν στον ταξικό αγώνα και ο ορίζοντάς τους περιορίζεται στις πράσινες συμμαχίες. Δεν αρκούν και αποπροσανατολίζουν.
