Γραφείο Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ
Η πολιτική κρίση που υπόβοσκε όλο το προηγούμενο διάστημα στη ΝΔ με τα εσωτερικά μαχαιρώματα, τη διαγραφή του βουλευτή Σαλμά, τις συνεχείς διαφοροποιήσεις των πρώην πρωθυπουργών Καραμανλή και Σαμαρά από την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ξέσπασε ανοιχτά και οδήγησε στη διαγραφή του Σαμαρά από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ.
Έξι μήνες μετά τις ευρωεκλογές, όπου η ΝΔ δέχθηκε ένα ισχυρό χαστούκι, κατρακυλώντας από το 41% μέσα σε ένα χρόνο στο 28% και κάνοντας θρύψαλα το αφήγημα της παντοδυναμίας της, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με μια ανοιχτή αντιδραστική διαμάχη ομάδων και φατριών για τον έλεγχο της ΝΔ και τη διακυβέρνηση της χώρας, για το εάν θα κινηθεί από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του Μητσοτάκη σε μια ακροδεξιά πολιτική του Σαμαρά κάτω και από τον αντίκτυπο της εκλογής Τραμπ στις ΗΠΑ.
Μετά τη μεγάλη αποδοκιμασία της στις ευρωεκλογές και τη συνεχή συρρίκνωση των δημοσκοπικών της καταγραφών, οι προσπάθειες της ΝΔ να διασώσει την πολιτική της κυριαρχία συναντούν μεγάλα εμπόδια. Η υπερφίαλη προπαγάνδα πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ο «σωτήρας» της χώρας, μια προπαγάνδα που κατέκλυζε τη δημόσια σφαίρα, δεν αναμετριέται, πλέον, μόνο με τη μεγάλη λαϊκή απαξίωση. Δέχεται βολές και από τα μέσα, από το εσωτερικό της ΝΔ, και από μέχρι πριν λίγο φιλικά ΜΜΕ, που ανήκουν στους ολιγάρχες του πλούτου που διαπλέκονται με την πολιτική και κυβερνητική εξουσία.
Στο κυβερνητικό κόμμα, οι φαγωμάρες, οι εντάσεις, οι ανοικτές διαφοροποιήσεις όχι μόνο δεν καταλαγιάζουν αλλά περνάνε τώρα σε ένα υψηλότερο επίπεδο με τη διαγραφή Σαμαρά. Αντιθέσεις και προσωπικές ατζέντες απελευθερώνονται και προβάλλονται σε δημόσια πλέον θέα. Το πολιτικό κεφάλαιο του Κυρ. Μητσοτάκη είναι σε τροχιά σοβαρής συρρίκνωσης. Τα πολιτικά καύσιμα της ΝΔ εξαντλούνται. Το κυβερνητικό κόμμα έχει μπει σε τροχιά ανεπίστρεπτης φθοράς.
Η αντιπαράθεση του Μαξίμου με τους δύο πρώην πρωθυπουργούς και αρχηγούς της ΝΔ ( Σαμαρά κυρίως, αλλά και Καραμανλή) σε μια σειρά θέματα, όπου τα ελληνοτουρκικά έχουν δεσπόζουσα θέση, γίνεται όλο και πιο έντονη. Εν όψει μάλιστα όσων συζητούνται πίσω από κλειστές πόρτες που ανοίγουν το δρόμο για «διευθετήσεις» και «επώδυνους συμβιβασμούς» με τον τουρκικό επεκτατισμό και μπροστά στην εκλογή νέου/ας Προέδρου της Δημοκρατίας, η κρίση που ξέσπασε στη ΝΔ δεν αποκλείεται να εξελιχθεί και σε κυβερνητική κρίση.
Και όλα αυτά διαδραματίζονται σε συνθήκες εκκωφαντικής απουσίας αντιπολίτευσης. Η απαξίωση και η κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και η συρρίκνωση των κομμάτων-πυλώνων του είναι πάλι εδώ, μετά από μια μικρή παρένθεση σχετικής σταθεροποίησής του. Ένα πελώριο πολιτικό κενό χάσκει με την αποδυνάμωση της ΝΔ, την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και ένα ΠΑΣΟΚ που αγκομαχά παρά τις προσπάθειες ισχυρών κέντρων να το αναστηλώσουν και να το εκτοξεύσουν στην πολιτική σκηνή.
Παράλληλα, βγαίνει στο προσκήνιο και το ρήγμα που έχει προκύψει μεταξύ της κυβέρνησης και ισχυρών παραγόντων της οικονομικής ολιγαρχίας. Η αλλαγή της στάσης απόλυτης σύμπνοιας και ταύτισης βαρόνων των ΜΜΕ με τα κυβερνητικά πεπραγμένα σε αποστασιοποίηση, ανοικτή διαφοροποίηση ή και «πόλεμο», μια αλλαγή που άρχισε να εμφανίζεται με τις υποκλοπές, κλιμακώνεται.
Η συγκαλυμμένη ή απροκάλυπτη φιλοκυβερνητική στάση ορισμένων ΜΜΕ, η επαμφοτερίζουσα ή εχθρική άλλων, το πέρασμα στο αντίθετο στρατόπεδο είναι εκδηλώσεις διεργασιών που συντελούνται στα παρασκήνια και έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάπτυξης από την κυβέρνηση ΝΔ και το μεγάλο φαγοπότι της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας. Μια διαχείριση που έχει «ευνοημένους» και «ριγμένους». Ο λυσσώδης ανταγωνισμός που αναπτύσσεται ανάμεσα στους Έλληνες κεφαλαιοκράτες για τη μοιρασιά δεν μπορεί παρά να έχει καταλυτική επίδραση στην πολιτική ζωή της χώρας και στο αστικό πολιτικό σύστημα. Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί και τα «βρόμικα» όπλα είναι αναπόσπαστο στοιχείο αυτών των σχέσεων. Όταν τα μαχαίρια βγαίνουν έξω και απαιτούν «ανταλλάγματα», ο πόλεμος γίνεται αδυσώπητος.
Για τις πλατιές λαϊκές μάζες το ζητούμενο είναι η ακόμα μεγαλύτερη απομόνωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και των νέων ακροδεξιών διεκδικητών της κυβερνητικής εξουσίας. Και προς αυτήν την κατεύθυνση έχει μεγάλη σημασία οι κινητοποιήσεις και για την επέτειο του Πολυτεχνείου και για την εργατοϋπαλληλική απεργία της 20ης Νοέμβρη να μετατραπούν σε βήματα της πιο μαζικής καταγγελίας και καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής και των παραλλαγών της.
17/11/2024
